Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Szczególne rzeczy, bywały w historii często nieszczególnie wykorzystywane.
:|
A z innej beczki. Taki prosty przykład - przyroda (gdzieś, kiedyś wydłubany fragment):
Człowiek, to bardzo elastyczna konstrukcja w sensie integracji z otoczeniem. Adaptuje się w niemalże każdym środowisku, zawłaszczając prawo do jego kształtowania. Ekspansywny i ciekawski, a jednocześnie wysoce egocentryczny gatunek. Ma skłonność do subiektywnego traktowania wszystkiego, co się takiemu postrzeganiu poddaje. Nie mogąc się powstrzymać, nieustannie próbuje wyznaczać granice, ustalać zasady, tłumacząc je tak zwaną wyższą koniecznością.
A własny interes, kompleksy, dążenie do dominacji, kontrolowania, itd., itp… nie mają oczywiście z tym nic wspólnego ;))
Dzięki, pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Cholera, znowu nie wyszło. A miało być poważniej. :)
Jakoś nie mam drygu do poważnych tekstów, tym bardziej rozpamiętywania i martyrologii - zawsze mi się w pewnym momencie cięciwa o piedestały omyka i dyga prześmiewczo. ;))
Z drugiej strony masz rację, początkowe założenie takie było - i może jest tu trochę miejsca na zadumę (skoro tak mówisz), ale więcej chyba kamuflażu i pytań, jednak (zależy, jak się czyta).
A może do „Bartka” się przejedziemy, to pewnie już bliżej niż dalej? ;)))
Dzięki.
Pozdrawiam serdecznie
Ha!!!:)) Przy Bartku planowo będę w niedzielę, sentymentalny powrót do Kielc i okolic
Biedak ten Bartek, więcej w nim betonu niż drzewa. Ale symbolem tym bardziej jest, nadal.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


niejeden Ktoś niejedną nawet piosenkę napisał ;)
Dzięki Marku, pozdrawiam.

Litania "Ile jeszcze?"
Ile jeszcze będzie nowych Rzeczypospolitych
wyniesionych z pęt niewoli na wolności szczyty?
Ile razy zmowa zmiecie nas rusko-teutońska,
wymazując z mapy świata dumne słowo Polska?
Ile jeszcze będzie krwawych powstań narodowych
i tych z głową, ale również tych całkiem bez głowy?
Ile groźnych fal represji i pacyfikacji
i samobójstw rozpaczliwych hen na emigracji?
Ile razy na obczyźnie będą armie polskie
czekające, żeby z ziemi obcej iść do polskiej?
Ilu wodzów fantastycznych i wielkich herosów?
Ile jeszcze zarzynanych bezkarnie etosów?
Ile jeszcze zmarnowanych bez sensu okazji?
Ile chamstwa i prostactwa rodem z dzikiej Azji?
Ile wściekłej nienawiści, pychy i głupoty?
Ile przez wyborczą urnę przepchanej miernoty?
Ile nowych gabinetów jeszcze się przekręci
z racji nieprawdopodobnej ich niekompetencji?
Ilu głupców się wywyższy nad autorytety?
Ilu się złodziei schowa za immunitety?
Tę litanię wciąż będziemy śpiewać gromkim głosem,
a w niedoli cicho mruczeć sobie ją pod nosem,
boć to polska jest litania i to jedno wiemy,
że niestety nie ma końca, póki my żyjemy!


Jan Karczmarek (wciąż na czasie ;)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


„natura czeka jeszcze gdzieniegdzie
(…) na drzewa panowie, do jaskiń panowie,
do jaskiń”

:)
no właśnie, to tak z pamięci, bo nie mogłem znaleźć całości.
Dzięki Pielgrzymie, pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dzięki Michał, rozumiem, że to zaproszenie. :)
Nie wiem jeszcze, niestety, co mi wypadnie w tym czasie,
a soboty i niedziele z reguły mam zajęte. Ale do września jeszcze
mnóstwo czasu, może zmienię zajęcie ;)) Zobaczymy, dzięki i pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


;)))) dzięki Jolu, w pop arcie, to jeszcze, może,
ale na to drugie jakoś parcia chyba nie mam ;))
Miło, że zajrzałaś, pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Kraków lubi Ciebie
i M. Krzywak!
:)))))))))
o, i za Michała mówi ;)
a przy ulicy Lubicz, w Krakowie
to nawet nocowałem :)
Pozdrówki.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jętka, wbrew pozorom, może być przysmakiem (albo niestrawnością)
jednak mimo, że żyje dniem dzisiejszym, historie jętek to wiekowa powtarzalność.
Jedni żyją prze… drudzy przy-szłością, lub jednym i drugim jednocześnie,
każdy ma inny punkt widzenia, lub możliwości.
Ty masz prawo do swojego - „z grubsza biorąc” ;)
Dzięki, pozdrawiam.
Opublikowano

Wiersz jest dobry, Hayq - jesteś dobry w tym, co robisz,
lipa - lipą, dęby ostatnio wchodzą w modę, a ja nie wierzę absolutnie
w tę NASZĄ (czytaj: narodową, obywatelską) ZGODĘ!
Lipa - to jest to!
Serdecznie pozdrawiam
- baba

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • MRÓWKI część trzecia Zacząłem się zastanawiać nad marnością ludzkiego ciała, ale szybko tego zaniechałem, myśli przekierowałem na inny tor tak adekwatny w mojej obecnej sytuacji. Podświadomie żałowałem, że rozbiłem namiot w tak niebezpiecznym miejscu, lecz teraz było już za późno na skorygowanie tej pozycji.  Mrówki coraz natarczywiej atakowały. W pewnej chwili zobaczyłem, że przez dolną część namiotu w lewym rogu wchodzą masy mrówek jak czująca krew krwiożercza banda małych wampirów.  Zdarzyły przegryźć mocne namiotowe płótno w 10 minut, to co dopiero ze mną będzie, wystarczy im 5 minut aby dokończyć krwiożerczego dzieła. Wtuliłem się w ten jeszcze cały róg namiotu i zdrętwiały ze strachu czekałem na tą straszną powolną śmierć.  Pierwsze mrówki już zaczęły mnie gryźć, opędzałem się jak mogłem najlepiej i wyłem z bólu. Było ich coraz więcej, wnętrze  namiotu zrobiło się czerwone jak zachodzące słońce od ich małych szkarłatnych ciałek. Nagle usłyszałem tuż nad namiotem, ale może się tylko przesłyszałem, warkot silnika, chyba śmigłowca. Wybiegłem z namiotu resztkami sił, cały pogryziony i zobaczyłem drabinkę, która piloci helikoptera zrzucili mi na ratunek. Był to patrol powietrzny strzegący lasów przed pożarami, etc. Chwyciłem się kurczowo drabinki jak tonący brzytwy, to była ostatnia szansa na wybawienie od tych małych potworków. NIe miałem już siły, aby wspiąć się wyżej. Tracąc z bólu przytomność czułem jeszcze, że jestem wciągany do śmigłowca przez pilotów. Tracąc resztki przytomności, usłyszałem jeszcze jak pilot meldował do bazy, że zauważyli na leśnej polanie masę czerwonych mrówek oblegających mały, jednoosobowy zielony namiot i właśnie uratowali turystę pół przytomnego i pogryzionego przez mrówki i zmierzają szybko jak tylko możliwe do najbliższego szpitala. Koniec   P.S. Odpowiadanko napisałem w Grudniu 1976 roku. Kontynuując mrówkowe przygody, następnym razem będzie to trochę inną historyjka zatytułowana: Bitwa Mrówek.
    • Ma Dag: odmawiam, a i wam Doga dam.        
    • Samo zło łzo mas.    
    • Na to mam ton.    
    • A pata dawno wymiotłam: imał to i my - won, wada ta - pa.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...