Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



w tym wypadku wszystko, co pośrodku. Aczkolwiek zabijanie, to już inne myślenie, w innym kontekście.
Dzięki za wizytę.


W innym kontekście?
Ale każde zabijanie grzechem zwie się!

Pa.

Widzi pani, niektóre "zabijanie" dostawało odpusty i działkę w niebiesiach. Z drugiej strony, powstania, wojny, gdzie jednak trzeba, też nie bardzo mi pasuje do szuflady. Po prostu tego tematu do szufladki "dobro-zło" wsadzić się nie da.
Zresztą jak wszystkiego.
Pa.
Opublikowano

Wywaliłeś gestapowców - i dobrze, ale właściwie zrobiło się podobnie, chociaż ciut
delikatniej. Ale wątpliwości nie ma, po co mierzyli czaszki. Spodziewałem się jakiegoś
innego zakończenia. Ale zdania nie zmieniam, wiersz bardzo ciekawy (specjalnie nie napisałem "dobry" ;)
Dobro jest wartością bezwzględną. Niestety, w imię różnie pojmowanego dobra
czyni wiele zła, podziały, a nawet deprawuje.
Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Coś ty. Ja znam wszelkiej maści "przyjaciół człowieka". Do tej pory mam czkawkę :))
A za wizytę - serdecznie!
heh Michał Michał...dzięki za uśmiech, J. wzajemnie(: bez maści, chyba, że głowa
od "przyjaciół" zacznie boleć(:
Opublikowano

Język, którym posługuje się podmiot liryczny,
podkreśla, uwypukla ironię zawartą w wierszu.
Przypomina mi się tekst piosenki autorstwa Jerzego Stuhra:
"śpiewać każdy może"; chociaż odmienny w samej
atmosferze, według mnie, bardzo zbliżony warsztatowo,
W obu tekstach użyto zdań, które wypowiada lub o których myśli
PL, w jemu tylko właściwy sposób.
Mnie wiersz się podoba, uważam, że jest bardzo aktualny,
ma wiele do przekazania ludziom, którym czasem chce się pomyśleć!
Serdecznie pozdrawiam
- baba

Opublikowano

Ironia jest tutaj na pierwszym planie, nie wiem czy możliwe jest w ogóle niedostrzeżenie jej. Wiersz o odmiennym pojmowaniu podziału dobra i zła, a raczej naginaniu ów pojęć do własnych potrzeb, często patologicznych i amoralnych.
Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



No jak czytaj, jak twierdziłaś ostatnio, że rozmawiałem z tobą na ten temat? Kręcisz coś.
a pisanie na tym forum to nie rodzaj rozmowy - wiesz Michał śmieszny jesteś.

No kręcę film bez mnie o Tobie, ale nuda...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...