Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Poszarpany, szorstki, twardy a jednak budzi miękkie emocje. Pozdrawiam.
Zapiekłe emocje mogą nas zniewolić, nie da się z tej niewoli wydostać samym tylko rozumem. Dziękuję Basiu. Pozdrawiam. Leszek.
Opublikowano

Nie chcę się rozpisywać, ale jeżeli jeszcze poprzedni Twój wiersz nie dotarł do wszystkich, no to ten na pewno dotrze, przynajmniej do tych wszystkich, którzy czują poezję całym sobą (ciałem i duszą, rozumem i sercem).

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Mam nadzieję, że nie każdy czytacz tak ma. Lecterze, dramat w tym tekście rozgrywa się nie na poziomie komunikatu, ale w sferze języka. Bardzo wielu ludzi wokół posługuje się takim ubogim, niemal prostackim językiem. Taka mowa więzi, uniemożliwia porozumienie, wyjście poza siebie. Dzięki za czytanie, pozdrawiam. Leszek.
Opublikowano

Ostro ;
Denerwują mnie tylko te "gąby", ale skoro poprawnie, to może powinny zostać ;)
Daje do myślenia. Dla mnie to wiersz bardziej o wybaczaniu niż o sprawiedliwości.
Mimo wszystko raczej łatwiej o wybaczenie niż o sprawiedliwość ;)
Ruszyła machina wyobraźni po przeczytaniu...
Life is brutal ;
Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kiedy zginę ostatnim rozbłyskiem pewności, w spirali echa dudniącego cieniem dźwięku, ziemia kresu wzejdzie, płaska i policzalna , rozmyta otchłanią — jak wielka tajemnica.   Ambiwalencja: gdy postrzeganie staje się wolą stworzenia — kwant z kwantu, dla kwantu, w fazie wzmożenia — któremu tylko myśl potrafi nadać szlif kształtu, ciężar słowa i liczbę istnienia.   Nie dookreślony przez spięte wymiary liczb, mam tylko iskrę zwątpienia na końcu palca, uniesionego w dal bezkresu — tak bliskiego, jak widok śmierci w każdym poruszeniu życia.    
    • @Alicja_Wysocka Cześć. Tak, chyba masz rację. Cóż, uczymy się na błędach.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Na swoją obronę muszę dodać, że kilka lat później miałem okazję być nad Atlantykiem i wówczas cały zanurzyłem się w tych wodach, a przecież Morze Bałtyckie  ma połączenie z Oceanem Atlantyckim, a więc to prawie tak jakbym kąpał się w morzu Bałtyckim.   P.S. Ludzi można podzielić na dwie grupy: podróżnicy i domownicy. Jak się zapewne domyślacie to należę do tej drugiej, ale, ale to nie znaczy, że od czasu do czasu, gdy nadarzy się okazja i zachęcenie to ruszę cztery litery z ciepłych pieleszy domowych, czyli jestem taki okazyjny podróżnik.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @violetta Fajna morska miniaturka! W 2017 byłem pierwszy raz nad polskim Bałtykiem, ale zamoczyłem tylko dłonie. Mój brat namawiał mnie do ściągnięcia butów i skarpetek, aby pochodzić po wodzie.  Teraz trochę żałuję, że tego nie zrobiłem. Taka okazja może się już nie powtórzyć. Bądź człowieku mądry i zrozum sam siebie.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

                                                  Pozdrawiam.
    • Et, ta lawa kotleta: na tel. to kawa latte.            
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...