Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

czytam już en-ty raz. jestem pod wrażeniem jak przedmówcy.
wiersz wciąga jak nie wiem co bo trzyma się przysłowiowej kupy. może winienem użyć innego określenia (w związku z zawartością wiersza) ale nie przychodzi mi do głowy żadne inne. a zakończenie - miód.
pozdrawiam i spokojnych świąt życzę.

Opublikowano

Może i szczery, ale nie mnie to oceniać, w moim odczuciu jest dość mocno przegadany, ciężko mi się czyta i nie wiem, czy to przez wersyfikację czy przez nawalanie frazami jak z karabinu, pewien automatyzm pisania. W każdym razie potykam się co chwilę, nie tym razem. Pozdrawiam.

Opublikowano

"psychicznie chorym ludziom z głębszymi problemami jakie ja posiadam"
czy nie lepiej i prościej byłoby: "psychicznie chorym ludziom z głębszymi problemami niż moje"?
bo "posiadanie", to raczej do działki na Mazurach pasuje niż do problemów, chociaż niektórzy, to nawet żonę potrafią posiadać ;)
żeby nie było, tak tylko pytam :).

pozdrawiam i do poczytania.

Opublikowano

Do bólu szczery monolog (spowiedź) z samym sobą; wyrzucenie (niemal wyrzyganie) tego, co dręczy, co jest "niechcianym" złem we wnętrzu - takie stanięcie w prawdzie takim, jakim się jest. I bardzo dobrze, jeśli człowiek potrafi tak na siebie spojrzeć, bo potem ...

więc kiedy już oddam jej moje wszystkie ciernie kiedy już nie będę
mógł nikogo wykorzystać do zabicia swoich grzechów będzie mi łatwiej
prawdziwie pokochać

zaufać prawdziwie się troszczyć i otrzymać wzajem prawdziwie to samo


Bardzo dobry, taki w Twoim stylu wiersz. Przerażająca treść (wyrzucona z siebie zawartość) jest właśnie tym, co w nas "siedzi" głęboko i co skrzętnie ukrywamy przed innymi, więc nie może być inna. Wierzę, że peelowi uda się to, o czym marzy w puencie.
Ten wiersz czyta się jak biografię duszy.
Gratuluję.
:):)
Serdecznie i ciepło Tomku -
Krysia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • O, tak; noga na kuli upadku luk da - pu i luka - nagonka to.    
    • @Gosława piękna liryka pejzażowa z nutą straty. Cudownie napisane.
    • nie dziękuj , bo na drugi raz nie dam :))
    • @Alicja_Wysocka to ja dziękuję:)     @Gosława Gosławo. Dziękuję Ci za tak trafny i pełen wyczucia komentarz. Masz rację – mentalnie wciąż jestem gdzieś pomiędzy dadaistyczną rewoltą a beatnikowym szeptem przy ognisku. W czasach nylonowych koszul i Radia Luxemburg, dżinsów noszonych do bólu, aż stawały się drugą skórą. W czasach, gdy słowo potrafiło rozcinać jak brzytwa, a wiersz był manifestem, nie "kontentem". Gdy artyści nie robili zdjęć swojego lunchu, tylko rzucali światu w twarz własne sumienie. To były czasy nonkonformizmu – piękne w swojej nieporadności, niebezpieczne w swojej wolności. Filmy, poezja, literatura – rodziły się z buntu, z głodu sensu, z wściekłości na system i z miłości do człowieka. A dziś? Dziś króluje zimny "piksel niebieskie oczko”. Świat patrzy, ale nie widzi. Ludzie nie czytają – ludzie przesuwają. Wiersz to tylko zakładka w przeglądarce. Następna. Następna. Następna. A przecież mogłoby być inaczej. Wyobrażam sobie mężczyznę pochylonego nad twarzą kobiety. Ich usta spotykają się nie dlatego, że telefon się wygasił, tylko dlatego, że serca zadrżały. Pocałunek z miłości – nie z algorytmu. Chwila, której nie da się przesunąć palcem. Czekam na rewolucję. Intelektualną, cielesną, duchową. Ale coraz częściej czuję, że bunt stał się memem, a wolność – funkcją premium. I może właśnie dlatego poezja musi być dziś jak nóż. Ostry, błyszczący, gotowy przeciąć ciszę. Bo kto milczy – ten umiera w wersji cichej. A ja chcę krzyczeć, dopóki jeszcze ktoś słyszy. Jeżeli tak się nie stanie, zgniecie nas sztuczna inteligencja. Nie będzie naszych wierszy. Będą wiersze z AI. I konkursy -- który generator sprawniejszy, szybszy, genialniejszy.     Chciałbym wrócić do czasów swojej młodości ale.....dzisiaj to już możliwe tylko wierszami.   Bardzo Gosławo dziękuję.       @Leszczym bardzo dziękuję za "podzielam powyższą opinię". To dla mnie ważna sprawa :)       @Berenika97 Bereniko. Jeżeli miałabyś kłopoty z zaśnięciem to ja..... Zrobiłbym sobie wianek z Twoich czerwonych róż, włożyłbym go sobie na głowę i siedząc przy Twoim łóżku nuciłbym Ci kołysanki, przygrywając na niewielkim bębenku który posiadam :)   Bardzo Bereniko dziękuję :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...