Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Natura


Rekomendowane odpowiedzi

Kiedyś chciałem napisać wiersz o podobnej tematyce. Wielokrotne próby nic nie dały. Wszystko co napisałem, było miałkie, małe, nie oddające wielkości tematu, a przecież sama fizyka posługuje się nazwami z poezji prawie, np. horyzont zdarzeń, kwarki powabne, kwarki dziwne, Boska Cząstka.
A całość zanurzona w prawdopodobieństwie, nieoznaczona w przestrzeni - tak, jak poezja, ulotna. :)))

Podałem się zatem, nie znajdując w sobie dostatecznie wielu umiejętności. Ty, nie - szkoda.

Pozdrawiam, podziwiam za odwagę.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


trzeci wers to w jakim koranie jest? łańcuchowo - pokarmowym, czy wietrznym?
bardzo całe odkryFcze jest, a nawet pokryFkowe ;)
natura na przykład odczytuje/tłumaczy wzory chemiczne, tak? - bez niej bylibyśmy ponoć wzorem, więc z nią/naturą już enigmy nie ma - czym? jak to robi?
Bóg nie udźwignie?
On może wszystko, ale ja w tym miejscu wysiadam ;)
pozdrawiam
kaśka
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


trzeci wers to w jakim koranie jest? łańcuchowo - pokarmowym, czy wietrznym?
bardzo całe odkryFcze jest, a nawet pokryFkowe ;)
natura na przykład odczytuje/tłumaczy wzory chemiczne, tak? - bez niej bylibyśmy ponoć wzorem, więc z nią/naturą już enigmy nie ma - czym? jak to robi?
Bóg nie udźwignie?
On może wszystko, ale ja w tym miejscu wysiadam ;)
pozdrawiam
kaśka
Kaśka, nie wysiadaj, zrobisz sobie ała;).Ostatnio odnoszę wrażenie, jakby ktoś się pod Ciebie podszywał, nie zawsze ale nieraz trudno jest zrozumieć Twoje wybory. Oczywiście to Twoja sprawa.
Natura nie nazwana, nie określana prawami fizyki czy chemicznymi wzorami przecież jest, istnieje. Nie znika. Jest rzeczywistością. Wierzę, że człowiek nie znalazł się tu przypadkowo. Może to się wydać trochę przedkopernikańskie ale peelowi z taką świadomością łatwiej jest żyć. Pozdrawiam. Leszek.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


trzeci wers to w jakim koranie jest? łańcuchowo - pokarmowym, czy wietrznym?
bardzo całe odkryFcze jest, a nawet pokryFkowe ;)
natura na przykład odczytuje/tłumaczy wzory chemiczne, tak? - bez niej bylibyśmy ponoć wzorem, więc z nią/naturą już enigmy nie ma - czym? jak to robi?
Bóg nie udźwignie?
On może wszystko, ale ja w tym miejscu wysiadam ;)
pozdrawiam
kaśka
Kaśka, nie wysiadaj, zrobisz sobie ała;).Ostatnio odnoszę wrażenie, jakby ktoś się pod Ciebie podszywał, nie zawsze ale nieraz trudno jest zrozumieć Twoje wybory. Oczywiście to Twoja sprawa.
Natura nie nazwana, nie określana prawami fizyki czy chemicznymi wzorami przecież jest, istnieje. Nie znika. Jest rzeczywistością. Wierzę, że człowiek nie znalazł się tu przypadkowo. Może to się wydać trochę przedkopernikańskie ale peelowi z taką świadomością łatwiej jest żyć. Pozdrawiam. Leszek.
gdzie ja jestem?
na forum poezji współczesnej, czy na wprawce o wpadce domorosłego ełRudyty?
podszył się ktoś?
chciałbyś ;>
moja grzywka jest niepowtarzalnie potargana - aj! ała! ajla!
trzeba mieć stajla
- a wiersz kiszka, niestety.
pa
kasia ;)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Kaśka, nie wysiadaj, zrobisz sobie ała;).Ostatnio odnoszę wrażenie, jakby ktoś się pod Ciebie podszywał, nie zawsze ale nieraz trudno jest zrozumieć Twoje wybory. Oczywiście to Twoja sprawa.
Natura nie nazwana, nie określana prawami fizyki czy chemicznymi wzorami przecież jest, istnieje. Nie znika. Jest rzeczywistością. Wierzę, że człowiek nie znalazł się tu przypadkowo. Może to się wydać trochę przedkopernikańskie ale peelowi z taką świadomością łatwiej jest żyć. Pozdrawiam. Leszek.
gdzie ja jestem?
na forum poezji współczesnej, czy na wprawce o wpadce domorosłego ełRudyty?
podszył się ktoś?
chciałbyś ;>
moja grzywka jest niepowtarzalnie potargana - aj! ała! ajla!
trzeba mieć stajla
- a wiersz kiszka, niestety.
pa
kasia ;)
Na szczęście księgę życia, naturę mogę czytać nie podpierając się biblioteką. Kiszka nie kiszka, zależy od czytającego. Dzięki za wpadnięcie. Pozdrawiam. Leszek.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


gdzie ja jestem?
na forum poezji współczesnej, czy na wprawce o wpadce domorosłego ełRudyty?
podszył się ktoś?
chciałbyś ;>
moja grzywka jest niepowtarzalnie potargana - aj! ała! ajla!
trzeba mieć stajla
- a wiersz kiszka, niestety.
pa
kasia ;)
Na szczęście księgę życia, naturę mogę czytać nie podpierając się biblioteką. Kiszka nie kiszka, zależy od czytającego. Dzięki za wpadnięcie. Pozdrawiam. Leszek.
proszszsz ;)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

wstawiam plus za drogę w inny wymiar rzeczywistości, lecz ten wiersz nie będzie zrozumiały, gdyż o V wymiarze rzeczywistości wiedzą , tylko nieliczni
jednak zmieniłbym na czas terazniejszy przesłanie



sennym urojeniem
polem materii
elementarnej fizyki do tego wycinka mam taką sugestię ale to Twój wiersz?

szacuneczek

be

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Pozdrawiam
Zadałeś sobie wiele trudu, by rozebrać wiersz na części, dzięki. Jednak trudno mi znaleźć logikę w Twoich wywodach. Banał może nudzić, śmieszyć - ale przerażać? Dlaczego bezkres życia ma być dopiero po życiu? Życie wciska się w każdą szczelinę, jest nieogarnięte w swoim bogactwie, nigdy się nie kończy. Egzystencja człowieka, jego zdrowie psychiczne i fizyczne jest cudem, wystarczy rozejrzeć się dookoła.
Materia nieożywiona, podległa tylko prawom fizyki, śni o życiu - nie mam prawa tak napisać?
Wiersz jest rodzajem wyznania wiary a nie przeprowadzaniem dowodu naukowego. Pozdrawiam. Leszek.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jak się wydaje, natura jest tylko chemicznym wzorem? Wystarczy wstrzyknąć sobie trochę adrenaliny i... zamieniamy się na role z Jasonem Stathamem z filmu "Adrenalina".
[quote]świat byłby inny
nie dla nas
dla Boga nie do udźwignięcia
Toż to nic więcej jak paradoks omnipotencji, stary jak świat. I według filozofii równie starego Kartezjusza istnieje trzystopniowe rozwiązanie: Bóg potrafi sprawić to, co jest logicznie niemożliwe - tworzy kamień, którego nie może podnieść a następnie go podnosi.
Na tym właśnie polega istota boska - na obejściu logiki!
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jak się wydaje, natura jest tylko chemicznym wzorem? Wystarczy wstrzyknąć sobie trochę adrenaliny i... zamieniamy się na role z Jasonem Stathamem z filmu "Adrenalina".
[quote]świat byłby inny
nie dla nas
dla Boga nie do udźwignięcia
Toż to nic więcej jak paradoks omnipotencji, stary jak świat. I według filozofii równie starego Kartezjusza istnieje trzystopniowe rozwiązanie: Bóg potrafi sprawić to, co jest logicznie niemożliwe - tworzy kamień, którego nie może podnieść a następnie go podnosi.
Na tym właśnie polega istota boska - na obejściu logiki!
Coś jednak nie tak. To natura sprawia, że nie jesteśmy jedynie chemicznym wzorem, koncepcją spragnionej życia materii.
Kartezjusz ze swoją logiką nie pomoże Bogu dźwigać świat, potrzebny mu człowiek...
Dziękuję za zamyślenie i pozdrawiam. Leszek.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


A to już nutka egocentryczna: "Człowiek - jak to dum(r))nie brzmi." Sam paradoks można ująć tak: na pustyni leży dziesięciotonowy (symbol Świata) blok skalny. Leżał tam zanim na Ziemi pojawił się człowiek, więc ten... nie był potrzebny żeby go tam usadowić. Ale oto pojawiają się ludzie. Chcieliby wykorzystać ów odłam skalny do budowy świątyni poświęconej Bóstwu, jednak póki co nie potrafią tego zrobić. Dopiero w miarę upływu czasu tworzą nowe narzędzie, tak jak wcześniej stworzyli buty do chodzenia po kamienistym terenie i maczugę do walenia opozycjonistów po czaszce a potem łuk, żeby strzała dogoniła szybszą od nich samych zwierzynę. W tym przypadku narzędziem potrzebnym do przesunięcia skały jest: logika. Ubrana w matematycznie wyliczone przekładnie ("Dajcie mi punkt oparcia, a podniosę Ziemię").
Samemu Stworzycielowi do umieszczenia skały na pustyni nie byli potrzebni ludzie ani ich narzędzia, jak choćby logika.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


A to już nutka egocentryczna: "Człowiek - jak to dum(r))nie brzmi." Sam paradoks można ująć tak: na pustyni leży dziesięciotonowy (symbol Świata) blok skalny. Leżał tam zanim na Ziemi pojawił się człowiek, więc ten... nie był potrzebny żeby go tam usadowić. Ale oto pojawiają się ludzie. Chcieliby wykorzystać ów odłam skalny do budowy świątyni poświęconej Bóstwu, jednak póki co nie potrafią tego zrobić. Dopiero w miarę upływu czasu tworzą nowe narzędzie, tak jak wcześniej stworzyli buty do chodzenia po kamienistym terenie i maczugę do walenia opozycjonistów po czaszce a potem łuk, żeby strzała dogoniła szybszą od nich samych zwierzynę. W tym przypadku narzędziem potrzebnym do przesunięcia skały jest: logika. Ubrana w matematycznie wyliczone przekładnie ("Dajcie mi punkt oparcia, a podniosę Ziemię").
Samemu Stworzycielowi do umieszczenia skały na pustyni nie byli potrzebni ludzie ani ich narzędzia, jak choćby logika.
Przyznaję, że wiersz daleki jest od myśli Kartezjusza, budowania logicznych paradoksów i modeli, które potrafią wytłumaczyć jedynie same siebie. Opierałem się raczej na myśli Pierre Teilharda de Chardin, jego koncepcji umieszczenia Boga i człowieka w centrum Wszechświata. Do przesunięcia przysłowiowej skały potrzebna jest miłość. Logika jest dobra psu na budę;)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tak na dłuższe zatrzymanie, bo to są takie miniatury, każda na jakąś chwilę. Mi się ta Buka spodobała, prosta.   Dziecko jest słabsze niż dorosły. Niekoniecznie, dzieciom zawsze dobrze się dzieje, akurat na 1.06.   Jest taki klimat czasów, które znam może ze starych filmów. Np. Szatan z siódmej klasy czarno-biały - gała. Pzdr.        
    • Wniosłeś w moje życie więcej światła niż niejedno słońce. Nasyciłeś myśli zapachem, który kojarzy mi się z Bożym Narodzeniem. Ubrałeś nagie myśli w słowa, o jakich nigdy nie miałam pojęcia. Delektuję się ciszą, spływającą z ust; rozkoszuję żalem, ozdabiającym łzy.   Niecierpliwe dziś jest nasze bierzmo; niebo zmierza się z ziemią, wyzywające światło naciera na niewinny cień. Nie chcę, abyś litował się nad moim uśmiechem. Nie chcę, żebyś wręczał mi kolejne dni, które nie niosą zapachu rozkoszy.   Odszukaj w myślach tę, co daje najwięcej miłości. Bądź na wyciągnięcie namiętności, bądź zbyt niewinny, aby ofiarować mi pożegnanie.   Lśni we mnie wiatr, co wydarł się z twoich objęć; pokutuje zmierzch - o nim chcemy łapczywie pamiętać. Nie wiem, dokąd udała się przeszłość. Nie wiem, kiedy opuściły mnie resztki lodowatego nieba.   Jestem pewna: zanim odszukasz we mnie czerstwe przedpołudnie, zanim udzielisz spełnienia, przeminą naleciałości po smutku, ziarenka łez, których już się nie wyrzekam.
    • @Jacek_Suchowicz Halny jest  zawsze potężny oraz zawsze działał na mnie pobudzająco deprymująco. W domu nie zwracano wtedy uwagi, że jestem meteoropatka, tylko "nieznośny bachor". A mnie tymczasem nosiło. Razem z wiatrem...    
    • Motto: Dorastają znienacka przez miłość, i potem tak nagle dorośli Trzymając się za ręce wędrują w wielkim tłumie - (serca schwytane jak ptaki, profile wzrastają w półmrok). Wiem, że w ich sercach bije tętno całej ludzkości. Trzymając się za ręce usiedli cicho nad brzegiem. Pień drzewa i ziemia w księżycu: niedoszeptany tli trójkąt. Mgły nie dźwignęły się jeszcze. Serca dzieci wyrastają nad rzekę. Czy zawsze tak będzie - pytam - gdy wstaną stąd i pójdą? Albo też jeszcze inaczej: kielich światła nachylony wśród roślin Odsłania w każdej z nich jakieś przedtem nie znane dno, Tego, co w was się zaczęło, czy potraficie nie popsuć, Czy będziecie zawsze oddzielać dobro od zła? Karol Wojtyła: "Dzieci" z cyklu "Profile Cyrenejczyka" I. Zastanawia się "Matka modlitewna": Motto: On niesie radość dla niepłodnej matki, miłe w domu jej rozmnażając dziatki (z Ps 112) Jak przetłumaczyć krzyk osieroconego łona po Synu jednym Jedynym - na wielokrotność wymodlonych dzieci dla tych co nie rodziły? 01.06.2014 II. Ale i też sponiewierane przez życie dziecko: ODPĘPNIENIE lub Błogosławiony stan inaczej Przeklęty dzień, kiedy toto otworzyło ślepia... Mimo spontanicznego przebaczenia nadal w podświadomości słowa frustratki - Niby czyja wina kiedy poczynała? Choć powinna była za cenę złotego Tissota kazać ciepnąć do miski krwawą kulę - I jedynie zaciśnięte piąstki odepchnęłyby od siebie żółć ścieku 5.10.2014 III. Oraz ta, która wciąż śpiewa ten "Niby przedostatni tren Jana Kochanowskiego": Wytrzeszcz bez źrenic u lalczynych bobasów przemarznięte pluszaki do poduszek się tulą tam gdzie wodna para zamieniła duszę na dziecka oddech - - - Tu wciąż pachnie anyżkiem i radosnym rumiankiem 10.11.2014 IV. A o swój "Dzień Dziecka" pyta się zmaltretowane Mała: "Śmierć Dlaczego, Uderzyłeś mnie, ojcze? W czym przed tobą zawiniłam?" (O. Marek Mularczyk, OMI: "Z drogi krzyżowej skrzywdzonej przez ojca dziewczynki") ...rzemienny pas zostawia pręgi na chudych ramionkach nóżkach patykowanych - - - - - - - - - - - - - - - - - zdrętwiały i stwardniały zapadnięte pośladki kościste plecy Za nic nie ubiorę tej czerwonej sukienki w białe groszki - bez rękawków Wstydzę się sińców... 1.06.2015 V. Albo "Jemioła" U bramy jego pałacu leżał żebrak... (Łk 16,20) Ile razy gała z matmy lub na cmentarzu wagary - klekotanie Rośnie społeczny pasożyt Bezlitosna wyobraźnia pchała pod nos garnuszek zimnej zalewajki i mnie na schodach rezydencji urządzonej siostry - - - - - - - - - - - - - - - - - - Proszalna potrawa musowo posolona dziadowską łzą 05.07.2015 VI. Były też chwile pogodne: Motto: Jeżeli się nie odmienicie i nie staniecie jako te dzieci, to nie wejdziecie do Królestwa Niebieskiego (Mt 18,3) Pachnie roztartym żółtkiem wetknięty w babciny siwak rozkwitły dereń Wokół kilimu krąży złotawy mól który przed chwilą opuścił matczyną larwę Zezuje szybka lazurem od ziemi chłodem zaciąga popycha dziecko oddechem - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - mydlaną bańkę 27.03.2017 VII. I jako podsumowanie: Po Dniu Dziecka. Buka Pokochałam Bukę - jest bardzo rzeczowa Jak zjawa cichutka zażywa księżycowych kąpieli Wyje kiedy ciemno - - - - - - - - - - - - Boi się biedactwo 2.06.2017
    • jaki Twój halny rzeczywisty pachnie żywicą chłodną jesienią landszafcik jak u artysty z jaśminem miodem świat nasz odmieni   a mi się się marzy potężny halny co przemebluje całą mą duszę i powywala rzeczy marne przecież do wielkich już dążyć muszę :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...