Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Przerwa w życiu

Pani K.
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Pani K.

Pani K.

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Odnajdę się wśród śladów stóp
obmytych deszczem tamtych dni
i pójdę tam, gdzie słyszę głos,
gdzie dźwięczy pieśń
jutrzejszych snów.
Postawię chwiejnie pierwszy krok,
i choć przeciwko sobie
i przeciw kamieniom,
za sobą spalę przeszłe zło.
Ten most dnia wczorajszego.

Odnajdę się wśród śladów stóp,
wśród cieni i bezcieni,
wśród sennych dróg
i mokrych dni.
Wśród swego półistnienia.
Rozwiążę węzeł własnych rąk
związanych beznadzieją
dla kilku sekund,
mgnienia chwil.
Minuty ocalenia.

kuba skawa

kuba skawa

Opublikowano
Opublikowano

dla kilku sekund,
mgnienia chwil.
Minuty ocalenia.

Autorko brzmi to może efektownie i "poetycko" ale jest sztuczne i bez sensu.
To tak jakby spadać z dziesiątego piętra i na wysokości piątego cieszyć się, że to jeszcze tak daleko ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • FaLcorN
      Przez chmury i fale

      Przez FaLcorN · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka Widzę, że trafił poeta na poetkę. Super! Pozdrawiam!
    • Jacek_Suchowicz
      Gar

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      Gar słów zostawiam na stole. i wszyscy częstują się sami, zaś czar na ustach już poległ spadając pięknymi zdaniami.   Nad garnkiem usiadł poeta i myśl mu się jedna zaparła. Spytał, choć pewno to nietakt: czy zjadła czy może ze żarła? Jadła zapewne powoli smakując wyrazik jak kęsik pijąc alkohol miast coli, by smaczków znaleźć najwięcej. Ze żarła – boi  się przyznać, bo brzuszek rozbolał od rana. Dawkuje sobie natychmiast kropelki – lecz nie Waleriana.   A ja też chciałbym usłyszeć: Czy gar ów choć trochę zatrzymał? Bo słów to jeszcze mam michę, czy uśmiech zmieniła się mina?
    • Jacek_Suchowicz
      spełnienie

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      te wspaniałe dwutorowe myśli   owocują w sierpniu sady ale w nas nadzieja cicha  człowiek przez rok cały zbiera owoc pracy swego życia   także wszyscy ku jesieni wciąż zmierzamy poprzez lata może uda się coś zmienić coś naprawić coś załatać   lecz świat w kontrze do nas stoi pragnąc stale coś narzucać róbmy swoje mili moi no bo reszta tylko ... upał :)))
    • Annna2
      Prosta randomowa historia

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @Leszczym  wiesz dlaczego napisałam, że nie wiem czy jesteś Hiobem-  i tu nie chodzi o wygadanie, rozmowność. Hiob stracił wszystko- nawet dzieci, pomimo to był wierny Bogu.   Nigdy nie wiadomo, jacy będziemy- to słowa W. Bartoszewskiego= jego doświadczenie Auschwitz. W skrajnych warunkach, sytuacjach w człowieku ujawniają się zarówno najlepsze i najgorsze cechy. Hioba nic nie zmieniło. I oby nigdy nie było Tobie dane tego doświadczyć
    • Leszczym
      Prosta randomowa historia

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @Annna2 Zresztą z Hiobem jest podobna historia jak z Bonie i Clyde - generalnie nie da się lepiej. To ogromny paradoks, ale serio przypuszczam, że taka jest właśnie prawda. No, w każdym razie prawda mojego obecnego punktu widzenia i siedzenia również. 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...