Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



nieeeeeeeeee ja ją (kocham)

szacuneczek

be
ok, to Ty ją pocałuj w nos. Pozdrawiam:)

heh Stokrotko nie mam możliwości, ale pewnie pocałowałbym w policzek lub rączkę

szacuneczek:):):):):):) a niech mnie Ciebie pewnie też, lubię Cię

be
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


bestyjo, a Ty gdzie się wybierasz. Smutno tu by było, jakby Ciebie nie było. W ogóle nie przyjmuję tego do wiadomości:) Mnie namawiasz, a sam zwiewasz? Nieładnie!
A zamiast możesz dać bo, będzie lepiej brzmiało. Pozdrawiam:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


bestyjo, a Ty gdzie się wybierasz. Smutno tu by było, jakby Ciebie nie było. W ogóle nie przyjmuję tego do wiadomości:) Mnie namawiasz, a sam zwiewasz? Nieładnie!
A zamiast możesz dać bo, będzie lepiej brzmiało. Pozdrawiam:)

Nie uciekam nie w moim typie chowanie głowy w piasek, jasne, że z Tobą Stokrotko zostanę, a co? Pełny luzik

bużka i miłej nocki zyczę

szacuneczek

bestia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie mogę gdyż nie dośc iż smutno by było beż Ciebie, to kto by mnie nauczył pisać lirykę
wierzę w Ciebie, że mnie nauczysz, wiem , że nieznośny żak ze mnie ale cóż już siebie nie zmienię:):):):):) dezercja nie w moim typie, ja tylko do boju się nadaję:):)::)

bużka

ciepłej i księżycowej , spokojnej nocki, niech Luna czuwa nad Tobą moja ,,ruda kometo"

szacuneczek

be
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Witaj Grażynko miło Cię gościć no tak ciężko przed Tobą coś ukryć, gdyż myślisz bardzo dobrze i to mnie jak zawsze zastanawia, czytasz telepatycznie?

dziękuję za odwiedziny i komentarz

szacuneczek

be

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...