Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

to zwykła miłość


Fly Elika

Rekomendowane odpowiedzi

kocham cię światłem dni nowych
zachmurzonych czy słonecznych
poranną świeżą rosą na szybie
i brudną od kół miast pędzonych

kocham cię nocą ciemną
tą spokojnie prześnioną
pełną od gwiazd na niebie
i tą smutnie zagniewaną

kocham cię coroczną wiosną
jej słońcem i lata promieniem
kwiatami dzikimi po polach
pośród zbóż kłaniających się żywo

kocham cię jesienią która nadchodzi
jednostajnymi krokami
liśćmi kładącymi się w ziemię
i dróżkami krętymi pomiędzy drzewami

kocham cię rannym śpiewem ptaków
jazgotem biednych stworzeń
kotów miauczących na podwórku
i gołębi błądzących opodal dachów

kocham cię w radości i we łzach
co wiatrem wiecznym niesione
z zamglonymi obrazami nadziei
i głodem życia wybawione

kocham cię wodą spokojną i wzburzoną
w sztormie walczącą łodzią
wydmami i zaroślami które w ich pobliżu
chwieją się z żalu żałością

kocham cię jak świat cały
mocą zesłany na odosobnienie
człowieka bronią życiodajną
i ciepłych rąk na tobie ułożeniem

kocham cię jak potrzeba
wokół ramion otwartych
coraz szerzej poszlakiem
śladów na ziemi rozpostartych

i wreszcie kocham cię uchylam czoła
gniewie i płomieniu uśmiechniętej twarzy
w końcu temu co w sercu się kryje
i naprawdę nie wie co się może wydarzyć

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Pani Wando, przyjmuję pani opinię. Krytyka również wskazana, gdyż czytelnik
poświęcajacy czas tworowi stara się coś wynieść tylko dla siebie.
W moim pani rozumiem, że pani tego nie znalazła.
W odniesieniu do pani krótko wyrażonego zdania, na rozszerzenie
mogę odpowiedzieć równie zwięźle, że nieudolność i naiwność
zawsze gdzieś ma swoje miejsce, a pytanie sprowadzać się może
do tego, co chcemy dostrzec i czego nie potrafimy.

Ucieszyło mnie pomimo uwag, że pani jako mój nowy gość do mnie zawitała.
Pozdrawiam serdecznie :-)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

a mi się tak skojarzyło:

...................................................................

W berecie, w czapce, chustce
W berecie, w czapce, chustce
W czapce od stryjka ze Lwowa
Na falochronie w Ustce
Na falochronie w Ustce
Zakochaj we mnie się znowu

Refren:
W kinie, w Lublinie - kochaj mnie
W Kłaju, w tramwaju - kochaj mnie
Nie marudź, nie szlochaj
ale z calej siły kochaj
W gminie, w Kętrzynie - kochaj mnie
W metrze i w swetrze - kochaj mnie

Czy miasto czy wiocha ty mnie z całej siły kochaj
...............................................................................

wiersz moim zdaniem nieco się rozmazuje
chociaż przebrnąłem :)
i są fajne momenty ;)

kłaniam się i pozdrawiam
do poczytania :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





Dziękuję za tak barwną rewizytę :) z wierszykiem
w klimacie pewne podobieństwo, choć jak określiłeś
się moje rozmyło - tak się to jakoś w trakcie pisania

Cóż - pomysł miał bardziej inspirować, choć nie tak różowo z 14 lutego

Dzięki za ukłon
i pozdrawiam ciepło
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

mało to prawdopodobne, żebyś nie rozumiał
jedynie to, że niełatwo jest każdą płomienną twarz wytłumaczyć

poza tym chyba rzeczywiście jest afirmacyjnie i ogólnie, a moja twarz po każdym
następnym tu komentarzu, coraz bardziej płomienieje
i dobrze, że tego nie widać

pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



długo :)
Judytko,
zapraszam do czytania
i serdecznie no i przeczytałam, bardzo fajnie
napisane, J. serdecznie, cieplutko i nieskończenie oby
Dzięki Judyt za ponowne przybycie, i że fajnie.
Może gdyby nie spieszyć się, zdążyć przynajmniej dzień
przed Walentynkami :), byłoby to z deczka lepiej poukładane :))).
Pozdrawiam ciepło
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

no i przeczytałam, bardzo fajnie
napisane, J. serdecznie, cieplutko i nieskończenie oby
Dzięki Judyt za ponowne przybycie, i że fajnie.
Może gdyby nie spieszyć się zdążyć przynajmniej dzień
przed Walentynkami :), było by to z deczka choć lepiej poukładane :))).
Pozdrawiam ciepło
ja nie wiem..jak dla mnie walentynki- czy jak tak zwał
są przez całe życie człowieka, J. wzajemnie
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dzięki Judyt za ponowne przybycie, i że fajnie.
Może gdyby nie spieszyć się zdążyć przynajmniej dzień
przed Walentynkami :), było by to z deczka choć lepiej poukładane :))).
Pozdrawiam ciepło
ja nie wiem..jak dla mnie walentynki- czy jak tak zwał
są przez całe życie człowieka, J. wzajemnie

No właśnie dlatego Judyt,
:)) A tu głowy bym sobie nie dała uciąć, że zawsze,
to zależy, jak się kocha i czy się kocha :))
Serdecznie i dziękuję.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @agfka Wszędzie można popełnić błąd. Choć nie lubię tego porzekadła, napiszę, że jednak jesteśmy tylko ludźmi. Myślę, że grunt to nie pozwolić obcym zapisać sobie większości stron w księdze.    Notatki to taka część, gdzie można tak naprawdę być sobą.
    • Własne notatki też niekiedy mogą zadziwić. I trudno przyznać się wtedy do ich autorstwa ;-) Zwykle, gdy prowadzimy z kimś szczerą rozmowę, utrafiamy w sedno. Tak i cudze notatki mają bliższe nam oblicze. :-)  
    • Śmiech ciszy, kiedy wszystko umiera Cyfrowa sepia fotografii na rozdygotanym stole ''Musimy to sobie odebrać,'' musimy się przewinąć Na taśmie i przez tłumy ...   Ciemnia. Stracone rozumy.   Przez "nie chcę" i "ja wolę"      Kocioł gwiaździstej melasy: 'jutro' wymieszane z 'wczoraj' Czyli dokładnie 'teraz': gorzkie i  bez okrasy ... Przełknąć jest chyba łatwiej toporne historią wieki ... Czy my w ogóle jesteśmy?! I znowu przerywa mi Bóg.  Znów ten minister bez teki ...    
    • Ludzie migoczą jak horyzonty.  Nie potrzeba egzotycznych kurortów i parków rozrywki, by przeżyć chwilę ...    "Nie" do zapomnienia.  Ta nie-ludzka partykuła, ten kalejdoskop, epopeja, wodospad, plejada, układanka, wir i krater ... Wystarczy tylko uważnie patrzeć.  Patrzeć - ze zrozumieniem, które wcale nie musi być empatią.  Wystarczy tylko nie bać się zapachów palt przesiąkniętych kulkami na mole, tatuaży krętą czcionką opisujących proste życia, czy skórzanych toreb wypchanych po brzegi kajdankami papierowych dokumentów ...  Stop. Nie mieszaj się do tego. Tylko przyjmij do wiadomości, że nie jesteś tu sam. Że wszystko polega na dzieleniu się i ustępowaniu, ostrzeganiu i przestrzeganiu, rozpychaniu się i 'podkulaniu ogona.'   Możesz też mieć pieniądze. Przy tzw. odrobinie szczęścia. Dziwne, że jak świat światem jeszcze nikt nie obmyślił systemu, żeby je dodrukowywać, gdy tylko komuś zabraknie. Zielony ład.    Życie to podróż przez przydrożne stacje benzynowe. Pieszym nie przysługują zniżki. Myślę także i o miastach, w których podstawowym niedoborem jest ludzkość. Białe sypialnie i możliwość spowiedzi przez infolinię.   Cietrzewie. Świat należy do siwiejących Piotrusiów Panów, do Molierów z korporacji, a nie do nocy nieprzespanych ze szczęścia.    Całe życie muszę brać tabletki nasenne, całe życie odkładam do krówki-skarbonki.  Być może wszyscy rodzimy się z chromosomem rozsądku A później wybieramy: wykładzina albo klif. Jakieś dodatki? Skrzypiące lite drewno - wyciosane w Krzyż.   
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Ach, trochę jednak zmieniałam i naprowadzam teraz bardziej w tytule...     Chciałam i pokazać i jednocześnie zagubić to miejsce, trochę przekręciłam jego nazwę w wierszu :-) Tak, to na Jurze, ciekawie zobaczyć takie ostańce skalne płynąc kajakiem, z samego dołu wznoszą się bardziej okazale. To ten charakterystyczny właśnie element. Dziękuję pięknie :-)   Dziękuję :-) Polskie rzeki są przepiękne  i kruche, bo życie w nich zależy od tego, czy pozwalamy im być czystymi.   To takie dni niepodobne do innych :-)   Dziękuję :-)   A tam ładnie, ahoj przygodo ;-)) Pozdrawiam :-)     Dziękuję i pozdrawiam @Moondog :-)  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...