Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

na lodowej krze płynę z nurtem
próbuję przeskoczyć na brzeg
zdrętwiała jak posąg lodowy
szukam wsparcia pośród
wnętrza przytuliska jak pies

odmawiam modlitwy które znam
resztę słów dodaję od siebie
znikam na trochę ,polecę daleko
gdzieś tam gdzie mnie nie znają
może parę przyjaciół klękających

powrócę ptakiem błąkającym się
między żebrami Adama

pozostała wiara i szczerośc

Opublikowano

na lodowej krze płynę z nurtem
próbuję przeskoczyć na brzeg--- przeskoczyć, tylko przez nie na ,,skoczyć" owszem
zdrętwiała jak posąg lodowy
szukam wsparcia pośród
wnętrza przytuliska jak pies

odmawiam modlitwy które znam
resztę słów polecam od siebie---polecam nie, może ,,dodaję", gdyż je znasz
znikam na trochę ,polecę daleko
gdzieś tam gdzie mnie nie znają
może parę przyjaciół klękających ,, parę " nie kilku klęczących przyjaciół

powrócę ptakiem błąkającym się
między żebrami Adama( a śpiewem ptaków) to w nawiasie zbędne

wybaczcie szczerość----- tak bym zakończył,, pozostała wiara i szczerość"
ona pozostała
z wiarą

to moja sugestia, zrób jak uważasz, co do wątku przesłania nie mam zastrzeżeń SUPER
Mówiłem, że wrócę i myślę iż bardzo ciekawie piszesz

szacuneczek i miłej nocki

niedobra bestia pa

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Niemiłosiernie się uśmiałem :)

Ale żeby nie było, i tak jest lepiej niż jeszcze rok temu. Ale to w dalszym ciągu za mało.

Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


bestyja zrobiła swoje i słusznie, może i ja coś 'wtronce'

alunko, że jesteś szcera aż do bólu, nie znaczy że musiz wszystko dopowiadać,
buziole i pomyśl :))))
Dziękuje za czytanie Jagodo!
A szczerość ...tak juz mam !
Pozdrowienia!
Ania
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Niemiłosiernie się uśmiałem :)

Ale żeby nie było, i tak jest lepiej niż jeszcze rok temu. Ale to w dalszym ciągu za mało.

Pozdrawiam
To już coś...!
Pozdrawiam wymagającego poetę!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuje za czytanie!
To taka chwila ,,,,przemyślenia co ze ....!
Nie zawsze jesteśmy na topie psychicznym...?
Pozdrawiam!
Ania
Opublikowano

Sprawa wygląda tak - drugi wers to jakieś językowe nieporozumienie. Porównanie "przebijającego się" posągowego podmiotu lirycznego jest po prostu błędne. Potem wiersz nabiera oddechu, ale to jest taki oddech, hm, krótki.
Gafy są, a te gafy to i dobrą myśl zabiją.
Z przestrogą na przyszłość...

Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuje za czytanie!
To taka chwila ,,,,przemyślenia co ze ....!
Nie zawsze jesteśmy na topie psychicznym...?
Pozdrawiam!
Ania
Fakt, niestety nie zawsze "jesteśmy na topie psychicznym"- ale jak nie jesteśmy, to piszmy do szuflady. Później do utworu wróćmy, poczytajmy, a jak wena najdzie obróbmy i umieśćmy w ODPOWIEDNIM dziale.

Z pozdrowieniem.
Opublikowano

na lodowej płynę krze
próbuję skoczyć na brzeg
zdrętwiała jak posąg lodowy
szukam wsparcia pośród
przytuliska jak pies

odmawiam znane modlitwy
resztę słów dodaję od siebie
znikam na trochę polecę daleko
gdzieś tam gdzie mnie nie znają
może kilku klęczących przyjaciół

powrócę ptakiem błąkającym się
między żebrami Adama

pozostała
wiara i szczerość

tak mi się wydaje najlepiej, gdyż tam miałaś w 2 wersie napisać skoczyć, a ja napisałem ,ze czasownik przeskoczyć nie pasuje, gdyż przeskoczyć można przez coś

szacuneczek Aniu zawsze liczy sie sens w wierszu, myśl , motto itp skoro ono jest trafne to niuansami się nie przejmuj , gdyż od tego sa ludzie co dokonują analizy, korekty, grafiki itp
jeszcze się taki pisarz nie urodził, by napisał np książkę bez błędów stylistycznych, logicznych itp zapamietaj Twoje wiersze można zmienić, gdyż są Super.

buzka

szacuneczek

be

Ostatnio edytowany przez aluna (Dzisiaj 20:13:05)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • - Gdybyś był chociaż mniej wytrwały... - powtórzyłam po kilku przepłakanych chwilach. - Ale jesteś, jaki jesteś! A jaka jestem ja? - zadałam sobie ni stąd ni zowąd właśnie to pytanie. -  No jaka? No? Chyba przestaję podobać się sama sobie... - zdążyłam mruknąć, nim sen mnie zmorzył.     W nocy przyśniła mi się rozmowa z nim. A dokładniej ta jej część, która w rzeczywistości się nie odbyła.     - Naprawdę zostawiłbyś mnie? - spytałam roztrzęsiona, po czym chwyciłam go za dłonie i ścisnęłam je mocno. - Mógłbyś mnie zostawiłbyś?! - powtórzyłam głośniej. Dużo głośniej. Tak głośno, jak chciałam.     - Rozważyłem to - w treść snu wtrąciło się pierwsze ze rzeczywiście wypowiedzianych zdań. - Ale  skrzywdziłbym cię, wycofując się z danego ci słowa. Więc - nie - ma - opcji, bo nie mógłbym! - senne wyobrażenie mojego mężczyzny dodało zdanie drugie z realnie wygłoszonych. - Chociaż może powinienem - kontynuowało twardszym tonem - bo przy naszym drugim początku postawiłem ci warunek. Pamiętasz, jaki. A ty co zrobiłaś? Nadużyłaś mojego zaufania i mojej cierpliwości, a mimo to nadal spodziewasz się trwania przy tobie.     - A i owszem, spodziewam się - senny obraz mnie samej odpowiedział analogicznemu wyobrażeniu mojego mężczyzny. - Spodziewam się jeszcze więcej: nadal zaufania i nadal cierpliwości. Mimo, że cię zawiodłam. Bo... - urwałam na chwilę, gdy senna wersja mojego em spojrzała znacząco. Jednak ciągnęłam dalej:    - Bo zasługuję na nie, a ty dałeś mi słowo.     - Zasługujesz, to prawda - senny em odparł bynajmniej sennie. - I zgadza się: dałem Ci je. Ale czy powinienem go dotrzymać? Postąpić w tej sytuacji zgodnie z zapewnieniem? A może właściwe byłoby zdecydować wbrew sobie? Może na tym wyszedłbym lepiej?     Uśmiechnęłam się.     - Może, może - odpowiedziałem. - Ale wiesz, że nie wyszedłbyś na tym lepiej, bo nie byłby to właściwy krok.     - Nie byłby? - mój śniony facet spojrzał sennym spojrzeniem. - Bo?    - Bo jestem właściwą dla ciebie kobietą. A ty właściwym dla mnie mężczyzną. Tylko?     - Tylko? - em popatrzył po raz kolejny. Trzeci. Tym razem pytająco.     - Tylko daj mi czas. To dla mnie ważne.      Rzeszów, 29. Grudnia 2025          
    • Napłatał: łatał pan.  
    • O tu napisali Milasi - panu to.    
    • Ulu, z oka kozulu.      
    • Elki pikle, tu butelki, pikle.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...