Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
🎄 Wesołych świąt życzy poezja.org 🎄

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wiedzieć czy gdzie i kiedy
skrywając gdyby gdzieś coś
z wdziękiem
darować co zadrą tkwi

w odpowiednim momencie
stawić czoło
z twarzą (suchą) wyjść
wyczuć pismo nosem

gdy nie wszystko przepadło
żyć
bo wyczucie
to cholernie długi proces


==============================================

Wklejam drugą wersję wiersza, ciekawa Waszych opinii:
(który tytuł?)
==============================================


to długi proces
cała sztuka


wiedzieć czy gdzie i kiedy
skrywając gdyby gdzieś coś
z wdziękiem

darować co zadrą tkwi
wyczuć pismo nosem
gdy nie wszystko przepadło
- żyć

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



wyczuć pismo nosem
bo wyczucie to cholernie długi proces

gdy nie wszystko przepadło
- żyć
Kłaniają się nasze przywary. Napisane tak, że ach............
Dziękuję za czytanie i opinię o wierszu, przemyślę propozycję,
choć wtedy puenta całkowicie zmieni sens, no i ten rym tak blisko,
raczej w takim układzie nie do przyjęcia.
Serdecznie pozdrawiam
- baba
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Wiesz co Kuba, chwyciłam w czym rzecz, o czym piszesz. Wiersz krótki,
jednak trochę przegadany, teraz zaczynam coś dostrzegać, na pewno
pomyślę o tym, co napisałeś!
Duże dzięki, pozdrawiam
- baba
Opublikowano

Podążam za wierszem z W. Nie będę się powtarzać, po prostu dobry i już, ale dopiero teraz zwróciłam uwagę na to, co pisze kuba. Rzeczywiście bez dopowiedzeń byłoby jeszcze lepiej, bo ciekawiej, choć prawdę mówiąc, Twoje przegadania osobiście b. lubię :)
Serdecznie i ciepło -
Krysia

Opublikowano

Nie umiem doradzić, bo właściwie w tej wersji wszystko mi się podoba. No, może trochę wersyfikację bym zmienił (ale to najmniej ważne) i 'chlustanie" - nie za bardzo mi się podoba, ale całość dobra.
Pozdrawiam.

wiedzieć co gdzie i kiedy
skrywając gdyby gdzieś coś
z wdziękiem

darować co zadrą tkwi

w odpowiednim momencie
stawić czoło
z (suchą) twarzą wyjść
wyczuć pismo nosem

gdy nie wszystko przepadło

żyć
bo wyczucie
to cholernie długi proces

Opublikowano

. cała sztuka

wiedzieć co gdzie i kiedy
skrywając gdyby gdzieś coś
z wdziękiem

darować co zadrą tkwi

w odpowiednim momencie
stawić czoło
wyczuć pismo nosem

gdy nie wszystko przepadło

żyć
bo wyczucie
to cholernie długi proces

Babo, tytuł dla mnie trafiony... jestem za pierwszą wersją, ale bez fragmentu z twarzą...
ale wiersz Twój... Podoba mi się.
Pozdrawiam... :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Rafael Marius tak, jest, jutro wyjeżdża do domu:) jest żywa bardzo:) 
    • Interpretacja   na zajęciach przerabialiśmy Słowackiego później był Beckett   profesor wspominał konteksty kto z kim zazdrość kochanka niechciany syn   profesor miał okulary i uważał że dobrze widzi a my na widowni siedzieliśmy  mało widzieliśmy mniej zrozumieliśmy   to była uczta  mieliśmy czasem doktoraty ale ucztę znaliśmy głównie  z kuchni   jedno zostało  ludzie umierają   słowa żyją dopóki w pamięci  
    • bywa słodki   i ten jest wówczas gorszy niż gorzki    
    • Lata mijają czemu niby mam to tlić  Choć smutek dopada mnie, to chyba tak musi być Mija kolejny rok, ja dalej nie mam nic Jestem coraz bardziej pusty, jestem coraz bardziej zły   Nasze sprawy? Chyba co najwyżej wasze Telefonu nie odbieram, kłamię, że tracę zasięg Na starcie dławię się, łzy są moją metą Miałem głębię oceanu dzisiaj jestem płytką rzeką   W oczach moich obojętność, życie ma cel jaki? Aż się dziwię, że ten smutek nie dał mnie rady już zabić Ambrozja za pięć patoli, serio bliski paranoi jestem To, co wdycham w płuca, to już nie powietrze   Jakbym iskrę w sobie miał, to nie wchodziłbym na dach Patrzę w górę, co na dole jest to już dobrze znam Życie z dnia na dzień ucieka, niczego nie jestem pewien Czeka na mnie ogień piekła, a może czeka już Eden?   Tego nic już nie zasłoni, mam w sobie tylko gorycz Miałem w sobie kiedyś iskrę, teraz o niej nie ma mowy Nie mam głowy, żałosny jak wydmuszka jestem To, co wdycham w płuca, to już nie powietrze   Schylasz wolno głowę, to chyba się skończy źle Dwie świeczki w salonie w końcu dogaszają się Łzy po twym policzku schludnie poruszają się, już wiem Myślałaś, że ukryjesz to w swoich okularach Chanel.
    • @truesirex to miłe dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Może masz podobną wrażliwość to by wiele wyjaśniało Zdrowych Spokojnych Świąt 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...