Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zima mnie budzi,
Mroźnym dotykiem,
Białą, puchową,
Pierzyną

Wstaję i patrzę,
Oczom nie wierzę,
Do koła biało
Jak w młynie.

Dotykam ręce,
Dotykam nogi,
Wszystko się razem.
Trzyma.

Teraz nie pragnę
Niczego więcej,
Nie straszna jest mi
Zima.

Serduszko słucha,
Co ja mu, powiem?
Ze strachu nierówno
Bije.

A ja mu na to:
Bij serce moje,
Wszystko w porządku,
Ja żyję!

Opublikowano

I moje zabiło jak Twój wiersz przeczytałam Ryszardzie drogi :-)
Miły, rytmiczny i pogodny! Podoba mi się!
Serdeczności
Jola

Opublikowano

Witaj , droga Jolu, aż mi się ciepło zrobło gdy ujżałem, żę jesteś.
Witamy cie serdecznie, bardo, bardzo srdecznie. Dziękuję za miłe słowa.
Widzę, ze zaczynasz od mocnego wejścia. Pozdrawiam ciepło w ten
mroźnyy wieczór. :-))

Opublikowano

I żyj Przyjacielu jak najdłużej, bo zawsze lubię Cię czytać.

Zima jest i jeszcze trochę będzie
Choć Gryf teraz siedzi na ciepłej grzędzie
To o przyjaciołach zawsze pamięta
Spotkanie z nimi dla niego to rzecz święta.

Pozdrowionka serdeczne, jak zawsze...

Opublikowano

Witaj Ryszardzie.
Żyj przyjacielu jak najdłużej. Z całego serca Ci tego życzę.
A wierszyk – zabawny.
Pozdrawiam serdecznie,
Andrzej

Ps.
Mam drobną propozycję - ponieważ wersy są krótkie, może warto podzielić wiersz na strofy czterowersowe. Wydaje mi się, że jeszcze lepiej będzie się czytało.
Jeżeli podzielisz moje zdanie, co do podziału na strofy, to w czwartym wersie zamieniłbym także „pierzynką” na pierzyną. Chyba bardziej pasuje do reszty wiersza.

Opublikowano

Witam cię Krzysztofie, Jakież to sprawy spowodowały przerwę w kontaktach z nami?
Wżne, ze jesteś i zotawiasz swój ślad na naszych stronacch.
Jestśmy w tedy spokojniejsi. Miło że odwiediłeś, cieszę się bardzo.
Pozdrawiam serdecznie.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...