Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

a wróci z puentą
i się nie dowiesz kiedy
przeoczysz

nie czyń kamieniem mowy
co czynisz po literkach
znikają

przecież też czasem
czujesz się zmęczony
z czystego czy brudnego

dwie drogi na przelot
z jedną na dłużej

pan chwyta mróz za nogi
może ostatni raz

(...)

Opublikowano

pamiętam z "W" oczywiście... i dalej mnie zastanawia Twój ciekawy i dobry wiersz Judyto.

"rozdaj
a wróci z puentą
i się nie dowiesz kiedy
przeoczysz"

żeby rozdać trzeba mieć co rozdać. żeby wróciło z puentą powinno być zrozumiałe.
przyznam się że nieraz nie rozumiem niektórych wierszy. ten raczej tak (?) bo już kiedyś był omawiany na różne wątki.
wracając do powyższego cytatu, odniosę go chyba do siebie, tak będzie mi wygodniej, prawdziwiej.... czuję że czasem produkuję wiersze zagadkowo-kamieniste nie czując się "zmęczony z czystego czy brudnego". może podświadomie nie chcę, nie potrafię, nie umiem... czyli wiem że przeoczyłem :)
pozdrawiam serdecznie :)))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Krzysztofie dziękuję za słowo i przybycie Twoje
ja też czasem ich nie rozumiem do końca,
no to z prawdziwego pisz Krzysiu, może
wtedy uda się nie zapominać o Najważniejszym,
mm..może faktycznie ten wierszołek rzutuje
na proces powstawania " o rozumieniu
woli z Wolą.." - może z tym się stapia ponownie
(to poprzedni); swoją drogą myślę, że każdy potrafi,
może wypiera- z siebie samego to co chciałby
napisać,powiedzieć, ale coś go podświadomie blokuje,
poniekąd o tym też możemy porozmawiać,
z czystego czy brudnego- chodziło o zwykłe serce,
może tak po prostu wyjaśnię, żeby mój jakiś tam
proces myślowy został bardziej przyjęty przez czytelników,
J. serdecznie i radośnie dziękuję, pisz zatem z serca
przyznaję, jest mi niezmiernie miło, że czytasz i starasz
się zrozumieć to i owo,

a teraz idę na poranną herbatę
rozdać samego siebie- dużo w nas siedzi
oby jak najmniej chłodu

ps. to tak jak z Sylwestrem Lasotą wymieniłam niedawno
kilka zdań na temat tego o czym poruszasz temat
Opublikowano

rozdaj

a wróci z puentą
i się nie dowiesz kiedy
przeoczysz

nie czyń kamieniem mowy
co czynisz po literkach
znikają

przecież też czasem
czujesz się zmęczony
z czystego czy brudnego

dwie drogi na przelot
z jedną na dłużej

pan chwyta mróz za nogi
może ostatni raz

(...)

Judysia, trochę zakręcony jak dla mnie, ale tak właśnie bywa z odbiorem wierszy.
Czy jest ciąg dalszy..?.. może to podreperuje mój stan myślowy.
Pozdrawiam... :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dziękuję Natko za wgląd,
tak na szybciutko dziś odpiszę,
tak zakręcony jak na te czasy,
no cóż(...) J. bardzo serdecznie
ukłoniki za wejrzenie

może będzie(:
starajmy się
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



łatwiejszych Babo przeurocza?
no to cieszę się że jesteś,
a tak- codziennie prostuje ten
kto chce swoje ścieżynki,
J. bardzo serdecznie dziękuję
a teraz idę się zmagać z nauką(:

dla jednych zakręcone dla drugich
łatwiejsze no to ja już nie wiem(:
to wynika z aspiracji artysycznych..yy..chyba

dzięki za miano wierszy, ano tak trzeba
sobie dodawać samodyscypliny
zawsze mi się wydawało, że wiersz - jako taki
musi trochę dawać do myślenia- w końcu
po to mamy głowy (: (: ;) i poza tym serce

a skąd przybywasz?
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Taki... Judytkowy; z dobrym słowem i przesłaniem Judytkowym, ale biorę bardziej na wyczucie, bo nie udało mi się całkiem wejść w klimat wierszyka, chociaż się starałam.
pozdrawiam :)
kasia.

p.s.
dlaczego zostawiasz takie nawiaski?
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Taki... Judytkowy; z dobrym słowem i przesłaniem Judytkowym, ale biorę bardziej na wyczucie, bo nie udało mi się całkiem wejść w klimat wierszyka, chociaż się starałam.
pozdrawiam :)
kasia.

p.s.
dlaczego zostawiasz takie nawiaski?
dziękuję Kasieńko niezmiernie mi miło, że jesteś
dziękuję za próbę wczucia się, starać się to bardzo dużo już,
kropeczki? bo miała być dalsza myśl i tak zostawiłam(:
z zamyślenia
J. serdecznie

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • malarz   patrzę na ciebie i nie wiem, czy to włosy, czy świt, który się w nich zaplątał wszystko w tobie ma własne światło — skóra, która wciąż pamięta lato, ramiona, które obiecują schronienie i uśmiech, co rozprasza szarość to, co wiem o pięknie robi się przy tobie bezradne ale nie wiem jak mam cię namalować twoje milczenie ma odcień ciepła którego nie ma w żadnej palecie, następna sekunda jest nowym kolorem a oddech zmienia kształt światła boję się, że jeśli mrugnę to znikniesz pędzel utrwaliłby tylko kłamstwo, a farby są zbyt płochliwe więc patrzę jak przechodzi przez ciebie słońce. ona patrzył na mnie jak na światło a ja czułam się taka zwyczajna - trochę zmęczona, trochę głodna i niepewna, czy chcę być kolorem jego oczy były głośniejsze od słów mówiły: "zostań" a ja chciałam po prostu żeby ktoś dostrzegł mnie bez ram farby pachniały terpentyną i pyłem pomyślałam, że sztuka to może sposób, by się nie rozpaść kiedy skończył na płótnie została cisza - a w niej ja, bardziej prawdziwa niż ja sama malarz teraz jesteś w ciszy płótna twoje włosy już nie poruszają się w świetle a ja szukam w farbie ciepła, które zgubiłem na miejscu jest — kolor, linia, kształt tylko ciebie nie ma i myślę, że może piękno nie daje się zatrzymać, lecz przechodzi przez człowieka jak światło przez wodę, i znika, zostawiając ślad, którego nie da się domalować więc stoję przed obrazem jak przed wspomnieniem, i uczę się jak patrzeć - żeby nie chcieć dotknąć
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Tectosmith Wzajemnie :)))))
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Tectosmith Komentarz @Berenika97Piękne jest to zestawienie: „w dłoniach nasz grób” — bo to nie tylko obraz końca, lecz też wspólnoty, trwania razem aż po kres. oddaje dokładnie to jak ja to widzę. Piękny Twój wiersz i to co Berenika napisała.
    • @UtratabezStraty

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Zosia jest grzecznym dzieckiem, które inaczej rozumie nakazy i zakazy  niż tak, jak dorosły człowiek. Jest w niej szczerość i dziecięca naiwność.  W późniejszym wieku człowiek ma już inną świadomość przynależności do swojej religii i wykających z tego obowiązków. Więc dylemat Zosi jest o wiele wiekszy niż człowieka dojrzałego.  Chrześcijaństwo ma różne oblicza. W większości wyznań protestanckich nie ma spowiedzi indywidualnej i nie ma takich dylematów.   
    • @Wiesław J.K.Tak, dokładnie taki rytm, który towarzyszy nam od narodzin do śmierci.  Dziękuję Ci i pozdrawiam serdecznie. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...