Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ósme urodziny portalu


Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Witam

Miło jest mi poinformować, że dziś mija ósmy* rok naszej działalności w internecie. Z tej okazji pozwoliłem sobie na st. głównej umieścić symboliczny torcik z jedną, ale z bardzo ładną:) świeczką:).

Pozdrawiam serdecznie
Andrzej Sztuczka

* Właściwie to powinno być 10 urodziny. Bo w styczniu 2000 r. powstał dział kultura, który później wyodrębnił się w osobny portal poetycki. Jednak dopiero dwa lata później powstała oddzielna domena (wtedy w serwisie one.pl).

Opublikowano

Zapalmy zatem na owym torcie
urodzinowych świeczek oktawę
a potem zjedzmy go po kawałku
pod lampkę wina i mocną kawę

i życzmy sobie takiej twórczości,
która rozsławi nasz warsztat pracy
a więc do dzieła Panie, Panowie,
wiersze chcą czytać nasi rodacy.



Pozdrawiam i do następnego Jubileuszu

Opublikowano

Piękny ten torcik - pomysłodawcy i wszystkim którzy
przyczyniają się do tego że ten portal żyje i będzie żył
przez następne długie lata - składam wielkie podziękowania
w imieniu swoim i pozostałych fanów tego super portalu .
pozd. serdecznie

Opublikowano

Ja w tym portalu jeszcze w fartuszku z kieszonką, ale bardzo się cieszę,
gratuluję wszystkim uczestnikom przygody poetyckiej, naszemu czujnemu Aniołowi
Stróżowi i bardzo się cieszę, że jestem z Wami Kochani!
Baba Izba
- stawiam placek (i kawę)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


oj, znam taką jedną, co prawie od początku, bywała,

do Gratulacji się przyłączam,to piękna rocznica, mało kóry portal TYLE wytrzymał :)
angello, trzymaj się !
Poeci, nie dadzą zginąć temu portalowi
mam nadzieje :)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



no, angello
:)))


no i patrz Pan, jak tu Pana nie kochać ;)


Gratuluję, Angello, wytrwałości, ale nie samotnie trochę?
mówiłam, żeby starą wiarę zaprosić na tę okoliczność...

:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


oj, znam taką jedną, co prawie od początku, bywała,

do Gratulacji się przyłączam,to piękna rocznica, mało kóry portal TYLE wytrzymał :)
angello, trzymaj się !
Poeci, nie dadzą zginąć temu portalowi
mam nadzieje :)))


znam taką, co ją zna... ;)
ok, a może nowi chcieliby poznać historię?
jakaś lista osiągnięć, ślad ewolucji. Mamy tu grono literatów, więc...

??

serdecznie :))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tylko co ma do tego AI? AI będzie tak funkcjonować, jak ją zaprogramują ludzie, a ci oczywiście zrobią to zgodnie z jakimiś wzorcami. Pytanie - jacy to będą ludzie i w jaki sposób wychowani. A to, że koncepcje wychowawcze się zmieniają, nie ulega wątpliwości, odkąd potrzeby jednostki zostały postawione ponad potrzeby wspólnotowe. Sztuczna inteligencja nie stoi jednak w kontrze do czegokolwiek, odzwierciedla tylko bieżący stan rzeczy. Oparta (głównie) o modele językowe, operuje jedynie na systemie kodów i znaczeń. To my ją 'wychowujemy', jeśli można to tak nazwać,  ucząc pewnej struktury, odzwierciedlającej mniej więcej naszą logiczną percepcję, nasz aparat pojęciowy. AI nie rozumie rzeczywistości jako czegoś ciągłego, zmieniającego się pozostającego w ruchu, ewoluującego zrelatywizowanego, tylko jako zbiór stałych elementów, które zostały wprowadzone do bazy danych i w ich obrębie się porusza. A elementy te już wprowadza człowiek, który może być dobry lub zły, głupi lub mądry, mieć rozwiniętą wyobraźnię lub nie, rozległą lub wąską wiedzę.... No i trzeba jeszcze dodać, że AI jest - na razie - tworzona do realizowania określonych zadań, co pokazuje, że człowiek jednak chce pozostać wolny i zrzucić na nią to, czego wykonywanie go ogranicza. Odszedłem trochę od tematu, a zmierzałem do tego, że AI będzie w stanie 'widzieć' różnice', o których piszesz, jeśli tego zostanie nauczona.  Chyba, że chcesz powiedzieć, że sam czujesz się trochę taką sztuczną inteligencją, bezdusznie programowaną do pełnienia określonych funkcji  narzuconych przez zewnętrzny, techniczny plan, a nie dzieckiem wychowywanym do samodzielnej realizacji siebie, w zgodzie z tym, czego AI jeszcze nie posiada (wolna wola, samoświadomość).
    • Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...