Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Narodziny


Rekomendowane odpowiedzi

z popiołów wskrzeszona
próchniejących kości
osamotniona idzie przez życie
w oczach krzywda dopala się
modlitwy przesyła Bogu

nie chce zemsty
nie pragnie litości
dumnie kroczy ku przeznaczeniu
kruchych ludzkich żywotów

uśmiecha się do przechodniów
szalej wypala wnętrzności
żyje lecz cały czas umiera
na padole niesprawiedliwości


PS

Życzę wszystkim szczęśliwego Nowego Roku: pomyślności,ogólnej wesołości, wielu sukcesów oraz spełnienia marzeń bestia be

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

wróciłam na spokojnie i czytam, czytam...jest coś w tym wierszu rozdzierającego serce, czyjaś ogromna krzywda; ten "ktoś" po wielu cierpieniach (może agonii) powraca do "niby" normalnego życia jakby "rodzi się na nowo", ale ...gdzieś w głębi wciąż boli, żal pali i serce zamiera powoli...

uśmiecha się do przechodniów
szalej wypala wnętrzności
żyje lecz cały czas umiera
na padole niesprawiedliwości


wiem, że pewnie jak zwykle nainterpretowałam, ale ja już tak mam :) nawet jeśli się pomyliłam, to i tak na plus dla wiersza, skoro poruszył serce czytelnika, prawda?

serdecznie i ciepło Bestio :)
Krysia

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...