Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Agatko, ten jest nowy. Kiedy spotykam prostych ludzi, czasem przy piwie, to słyszę, jak oni w prostych słowach dochodzą do myśli największych myślicieli. Czasem coś utknie w pamięci, odleży i ożywa, czase sobie wymyślam ich rozmowy. Pozdrawiam.

Nie mogłam sobie wymarzyć lepszej odpowiedzi. Mądrze gadasz Stefanie, a ja to sobie wyobraziłam, że Ty z tym moim Stedem (Edziem) tak gadasz i aż mi się od tego słuchania wypieki na twarzy zrobiły :))
Te wypieki można by inaczej przywołać...
  • Odpowiedzi 63
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie mogłam sobie wymarzyć lepszej odpowiedzi. Mądrze gadasz Stefanie, a ja to sobie wyobraziłam, że Ty z tym moim Stedem (Edziem) tak gadasz i aż mi się od tego słuchania wypieki na twarzy zrobiły :))
Te wypieki można by inaczej przywołać...
Pewnie, że można. Pracuję nad tym z moim gajowym ;) żeby nie powiedzieć z pachnącym leśnym człowiekiem ;) i nawet mi nie wstyd choć wypieki na twarzy, to się dziwię też. Ale, ale doszłam już do takiego wiersza pana er, że marne szanse innych Połetów :DDD
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Te wypieki można by inaczej przywołać...
Pewnie, że można. Pracuję nad tym z moim gajowym ;) żeby nie powiedzieć z pachnącym leśnym człowiekiem ;) i nawet mi nie wstyd choć wypieki na twarzy, to się dziwię też. Ale, ale doszłam już do takiego wiersza pana er, że marne szanse innych Połetów :DDD
Trzeba ćwiczyć....szanse są.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dzięki Mariuszu, pozdrawiam.


No problemos, to ja dziękuję.... a Pan nie widział chyba mojego nowego wierszydła "Zabić światła", bo ciekawy jestem opinii... ale nie namawiam, ale może tak w wolnej chwili :D

Pozdrawiam
Widziałem dwa razy. Jest o.k.
Opublikowano

jesteś sobą - pozostań sobą drogi Stefanie!
tego życzę na najbliższy Rok i następne lata -
ale przyznam,
zaskoczyłeś,
bo sądziłem (a jak wiadomo, każdy sądzi podług siebie) że anioły gustują w winnej latorośli jako i ja (stąd często odfruwam razem z Nimi) a Ty Ich częstujesz śliwowicą, czyli sądeckim bimbrem i Oni biorą - mój Ty Aniele! czy żeś wniebowstąpił? czy w niebie też jaka idzie korupcja?
- uściski niedźwiedzie dla Ciebie i pokłony dla Henrietty!
:)))
J.S

Opublikowano

Tak chyba właśnie powinno być, żeby umarli mieli okazję opowiedzieć, jak jest naprawdę. Ja powiem tak: mimo wszystko - optymistyczny wiersz ;) Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • - Gdybyś był chociaż mniej wytrwały... - powtórzyłam po kilku przepłakanych chwilach. - Ale jesteś, jaki jesteś! A jaka jestem ja? - zadałam sobie ni stąd ni zowąd właśnie to pytanie. -  No jaka? No? Chyba przestaję podobać się sama sobie... - zdążyłam mruknąć, nim sen mnie zmorzył.     W nocy przyśniła mi się rozmowa z nim. A dokładniej ta jej część, która w rzeczywistości się nie odbyła.     - Naprawdę zostawiłbyś mnie? - spytałam roztrzęsiona, po czym chwyciłam go za dłonie i ścisnęłam je mocno. - Mógłbyś mnie zostawiłbyś?! - powtórzyłam głośniej. Dużo głośniej. Tak głośno, jak chciałam.     - Rozważyłem to - w treść snu wtrąciło się pierwsze ze rzeczywiście wypowiedzianych zdań. - Ale  skrzywdziłbym cię, wycofując się z danego ci słowa. Więc - nie - ma - opcji, bo nie mógłbym! - senne wyobrażenie mojego mężczyzny dodało zdanie drugie z realnie wygłoszonych. - Chociaż może powinienem - kontynuowało twardszym tonem - bo przy naszym drugim początku postawiłem ci warunek. Pamiętasz, jaki. A ty co zrobiłaś? Nadużyłaś mojego zaufania i mojej cierpliwości, a mimo to nadal spodziewasz się trwania przy tobie.     - A i owszem, spodziewam się - senny obraz mnie samej odpowiedział analogicznemu wyobrażeniu mojego mężczyzny. - Spodziewam się jeszcze więcej: nadal zaufania i nadal cierpliwości. Mimo, że cię zawiodłam. Bo... - urwałam na chwilę, gdy senna wersja mojego em spojrzała znacząco. Jednak ciągnęłam dalej:    - Bo zasługuję na nie, a ty dałeś mi słowo.     - Zasługujesz, to prawda - senny em odparł bynajmniej sennie. - I zgadza się: dałem Ci je. Ale czy powinienem go dotrzymać? Postąpić w tej sytuacji zgodnie z zapewnieniem? A może właściwe byłoby zdecydować wbrew sobie? Może na tym wyszedłbym lepiej?     Uśmiechnęłam się.     - Może, może - odpowiedziałem. - Ale wiesz, że nie wyszedłbyś na tym lepiej, bo nie byłby to właściwy krok.     - Nie byłby? - mój śniony facet spojrzał sennym spojrzeniem. - Bo?    - Bo jestem właściwą dla ciebie kobietą. A ty właściwym dla mnie mężczyzną. Tylko?     - Tylko? - em popatrzył po raz kolejny. Trzeci. Tym razem pytająco.     - Tylko daj mi czas. To dla mnie ważne.      Rzeszów, 29. Grudnia 2025          
    • Napłatał: łatał pan.  
    • O tu napisali Milasi - panu to.    
    • Ulu, z oka kozulu.      
    • Elki pikle, tu butelki, pikle.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...