Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Agatko, ten jest nowy. Kiedy spotykam prostych ludzi, czasem przy piwie, to słyszę, jak oni w prostych słowach dochodzą do myśli największych myślicieli. Czasem coś utknie w pamięci, odleży i ożywa, czase sobie wymyślam ich rozmowy. Pozdrawiam.

Nie mogłam sobie wymarzyć lepszej odpowiedzi. Mądrze gadasz Stefanie, a ja to sobie wyobraziłam, że Ty z tym moim Stedem (Edziem) tak gadasz i aż mi się od tego słuchania wypieki na twarzy zrobiły :))
Te wypieki można by inaczej przywołać...
  • Odpowiedzi 63
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie mogłam sobie wymarzyć lepszej odpowiedzi. Mądrze gadasz Stefanie, a ja to sobie wyobraziłam, że Ty z tym moim Stedem (Edziem) tak gadasz i aż mi się od tego słuchania wypieki na twarzy zrobiły :))
Te wypieki można by inaczej przywołać...
Pewnie, że można. Pracuję nad tym z moim gajowym ;) żeby nie powiedzieć z pachnącym leśnym człowiekiem ;) i nawet mi nie wstyd choć wypieki na twarzy, to się dziwię też. Ale, ale doszłam już do takiego wiersza pana er, że marne szanse innych Połetów :DDD
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Te wypieki można by inaczej przywołać...
Pewnie, że można. Pracuję nad tym z moim gajowym ;) żeby nie powiedzieć z pachnącym leśnym człowiekiem ;) i nawet mi nie wstyd choć wypieki na twarzy, to się dziwię też. Ale, ale doszłam już do takiego wiersza pana er, że marne szanse innych Połetów :DDD
Trzeba ćwiczyć....szanse są.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dzięki Mariuszu, pozdrawiam.


No problemos, to ja dziękuję.... a Pan nie widział chyba mojego nowego wierszydła "Zabić światła", bo ciekawy jestem opinii... ale nie namawiam, ale może tak w wolnej chwili :D

Pozdrawiam
Widziałem dwa razy. Jest o.k.
Opublikowano

jesteś sobą - pozostań sobą drogi Stefanie!
tego życzę na najbliższy Rok i następne lata -
ale przyznam,
zaskoczyłeś,
bo sądziłem (a jak wiadomo, każdy sądzi podług siebie) że anioły gustują w winnej latorośli jako i ja (stąd często odfruwam razem z Nimi) a Ty Ich częstujesz śliwowicą, czyli sądeckim bimbrem i Oni biorą - mój Ty Aniele! czy żeś wniebowstąpił? czy w niebie też jaka idzie korupcja?
- uściski niedźwiedzie dla Ciebie i pokłony dla Henrietty!
:)))
J.S

Opublikowano

Tak chyba właśnie powinno być, żeby umarli mieli okazję opowiedzieć, jak jest naprawdę. Ja powiem tak: mimo wszystko - optymistyczny wiersz ;) Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...