Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Guzik


Rekomendowane odpowiedzi

Naciskasz guziczek - jestem
światełka migają, gwiazdki
dzwoni brzęczyk sygnalny
kurtyna, scena - działam.
To ja - twoja maskotka.

Naciskasz raz jeszcze – znikam
potrafisz wyłączyć mnie nagle
tak szybko jak wtedy powstałam
zamyka się barwny teatrzyk
gdy trzeba, piszczałki ustają.

Mamy swoje dwa odmienne teatry.
Na przyciski grają

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Smutny wiersz. Są światełka, piszczałki, maskotki, takie pospolite, ale piękne zakochane szczebiotanie... Lecz pojawia się i znika za naciśnięciem guzika. Jak pstryknięcie palców. Coś jest, za chwilę czegoś nie ma. Dwa odmienne teatry, dwoje ludzi, którzy działają mechanicznie, mechanicznie się kochają i radują i równie mechanicznie nagle przestają. Maskotki, które dziecko odrzuca w kąt, gdy się znudzi i szuka nowej zabawy.

Jestem pod dużym wrażeniem.

Arek

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...