Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

hm... no koleżanka chyba polubiła awangardzką zasadę MINIMUM TREŚCI A MAKSIMUM SKOJARZEŃ, więc... no nie wiem :D do krtani najczęśniej przykładamy nóż (bądź jakiekolwiek inne, skuteczne narzędzie kuchenne)... no może nie idzie o "uciszanie" człowieka, a może to tak przedświąteczny karpik :D, no ale on chyba nie chciałby tak dalej i namiętnie :D (homo sapiens chyba też nie :D), więc pozostaje inna możliwość: pragnienie, pożądanie, a może to tak po prostu nasza ludzka zwierzęcość :D, ale nie... pojawiają się macki pisania, przeklęta pierwsza linijka... nawet jak odejdzie, proszę pisać i nie milczeć.

Mi się... podoba... chociaż jakiś taki niedosyt odczuwam...

pozdrawiam mroźnie, aczkolwiek odwilż depcze po piętach :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Przyznaję okroiłam wszystko co się dało, starałam się uszyć idealnie pasujący ciuch.
Widzę, że się udało :)
Podoba mi się ta pierwsza linijka-od niej się wszystko zaczyna.
Serdecznie pozdrawiam-Jola
P.S.
Kolega Mariusz ma wspaniałą sygnaturkę :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Witaj.
Goliard jeśli masz takie skojarzenia z moim tekstem :)
Zima ma swoje uroki, u mnie pierwszy śnieg spadł wieczorem i choć mrożno-było cudownie.
Pozdrawiam nastrojowo-Jola
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Przyznaję okroiłam wszystko co się dało, starałam się uszyć idealnie pasujący ciuch.
Widzę, że się udało :)
Podoba mi się ta pierwsza linijka-od niej się wszystko zaczyna.
Serdecznie pozdrawiam-Jola
P.S.
Kolega Mariusz ma wspaniałą sygnaturkę :)


Zdecydowanie się udało, i tak sobie myślę, kiedy czytam ponownie na głos: że wszystko dobrze dopasowane, a ideały są podejrzane :)

A sygnatura nie moja, zasłyszana... mnie też się podoba :)

Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Przyznaję okroiłam wszystko co się dało, starałam się uszyć idealnie pasujący ciuch.
Widzę, że się udało :)
Podoba mi się ta pierwsza linijka-od niej się wszystko zaczyna.
Serdecznie pozdrawiam-Jola
P.S.
Kolega Mariusz ma wspaniałą sygnaturkę :)


Zdecydowanie się udało, i tak sobie myślę, kiedy czytam ponownie na głos: że wszystko dobrze dopasowane, a ideały są podejrzane :)

A sygnatura nie moja, zasłyszana... mnie też się podoba :)

Pozdrawiam.

Kolega Mariusz się w lisa zmienia :))
Serdeczności-Jola.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Zdecydowanie się udało, i tak sobie myślę, kiedy czytam ponownie na głos: że wszystko dobrze dopasowane, a ideały są podejrzane :)

A sygnatura nie moja, zasłyszana... mnie też się podoba :)

Pozdrawiam.

Kolega Mariusz się w lisa zmienia :))
Serdeczności-Jola.

No muszę zapytać: dlaczego w lisa? Proszę uzasadnić swoją wypowiedż :D :)

Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Kolega Mariusz się w lisa zmienia :))
Serdeczności-Jola.

No muszę zapytać: dlaczego w lisa? Proszę uzasadnić swoją wypowiedż :D :)

Pozdrawiam
Oj kolego, no nie tak na serio, ale Mariusz dociekliwy, chodzi mi o te podejrzane ideały (myślę, że ideał nie istnieje) można zawsze coś przyczepić. Lepiej w nie nie wnikajmy :))
Pozdrawiam milutko-Jola
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Więc jest nas dwoje :))

¨¨¨¨¨¨¨¨¨★
¨¨¨¨¨¨¨¨¨**
¨¨¨¨¨¨¨¨¨*o*
¨¨¨¨¨¨¨¨*♥*o*
¨¨¨¨¨¨¨***o***
¨¨¨¨¨¨**o**♥*o*
¨¨¨¨¨**♥**o**o**
¨¨¨¨**o**♥***♥*o*
¨¨¨*****♥*o**o****
¨¨**♥**o*****o**♥**
¨******o*****♥**o***
****o***♥**o***o***♥ *
¨¨¨¨¨____!_!____ pozdrawiam świątecznie, życzę zdrowia -Jola
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Konikotomia-pojęcie medyczne, nie znam się na medycynie.
Dreszczyk, dreszcze... podniecenie :))
Mogą być zimne dłonie-przecież panuje zima... może wilgotne usta... czego brak???
ten tekst jeszcze rzuć... i ta kawa... tak się podoba, tak ma być i już :))

Serdecznie i świątecznie... Jola
  • 6 lat później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • - Gdybyś był chociaż mniej wytrwały... - powtórzyłam po kilku przepłakanych chwilach. - Ale jesteś, jaki jesteś! A jaka jestem ja? - zadałam sobie ni stąd ni zowąd właśnie to pytanie. -  No jaka? No? Chyba przestaję podobać się sama sobie... - zdążyłam mruknąć, nim sen mnie zmorzył.     W nocy przyśniła mi się rozmowa z nim. A dokładniej ta jej część, która w rzeczywistości się nie odbyła.     - Naprawdę zostawiłbyś mnie? - spytałam roztrzęsiona, po czym chwyciłam go za dłonie i ścisnęłam je mocno. - Mógłbyś mnie zostawiłbyś?! - powtórzyłam głośniej. Dużo głośniej. Tak głośno, jak chciałam.     - Rozważyłem to - w treść snu wtrąciło się pierwsze ze rzeczywiście wypowiedzianych zdań. - Ale  skrzywdziłbym cię, wycofując się z danego ci słowa. Więc - nie - ma - opcji, bo nie mógłbym! - senne wyobrażenie mojego mężczyzny dodało zdanie drugie z realnie wygłoszonych. - Chociaż może powinienem - kontynuowało twardszym tonem - bo przy naszym drugim początku postawiłem ci warunek. Pamiętasz, jaki. A ty co zrobiłaś? Nadużyłaś mojego zaufania i mojej cierpliwości, a mimo to nadal spodziewasz się trwania przy tobie.     - A i owszem, spodziewam się - senny obraz mnie samej odpowiedział analogicznemu wyobrażeniu mojego mężczyzny. - Spodziewam się jeszcze więcej: nadal zaufania i nadal cierpliwości. Mimo, że cię zawiodłam. Bo... - urwałam na chwilę, gdy senna wersja mojego em spojrzała znacząco. Jednak ciągnęłam dalej:    - Bo zasługuję na nie, a ty dałeś mi słowo.     - Zasługujesz, to prawda - senny em odparł bynajmniej sennie. - I zgadza się: dałem Ci je. Ale czy powinienem go dotrzymać? Postąpić w tej sytuacji zgodnie z zapewnieniem? A może właściwe byłoby zdecydować wbrew sobie? Może na tym wyszedłbym lepiej?     Uśmiechnęłam się.     - Może, może - odpowiedziałem. - Ale wiesz, że nie wyszedłbyś na tym lepiej, bo nie byłby to właściwy krok.     - Nie byłby? - mój śniony facet spojrzał sennym spojrzeniem. - Bo?    - Bo jestem właściwą dla ciebie kobietą. A ty właściwym dla mnie mężczyzną. Tylko?     - Tylko? - em popatrzył po raz kolejny. Trzeci. Tym razem pytająco.     - Tylko daj mi czas. To dla mnie ważne.      Rzeszów, 29. Grudnia 2025          
    • Napłatał: łatał pan.  
    • O tu napisali Milasi - panu to.    
    • Ulu, z oka kozulu.      
    • Elki pikle, tu butelki, pikle.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...