Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaczynając od minusów - za dużo troszkę tych połówek, rozumiem, że to taki koncept, ale nie do końca mnie przekonuje. Rymowo wybrnęłaś wszędzie oprócz zakończenia, pokombinowałbym nad nim. Co do tematyki, to nawet ładny zamysł, pozdrawiam ;)

Opublikowano

Dzięki Marcinie za czytanie i refleksję. Ponieważ nie jest to warsztat, nie zmienię już nic, wiersz "dojrzewał" w ołówku kilka dni, i jest, jaki jest! Wiem, że kontrowersyjny, ale...cóż. Niechże się nie podoba, choć jest mi smutno! Pozdrawiam cieplutko, Para;(

Opublikowano

W klepsydrze mojej duszy
noc zamyka drzwi
czuwają nocne cienie
za nimi moje sny
kroplę antracytu nocy
cień kulawy gonił
półmrokiem się przytulił
do nieznanej dłoni
i utknął gdzieś we włosach
myślą natchnął oczy
wtem... cicho po poduszce
ciemne łzy potoczył

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Przestań, bo mnie też będzie smutno :(

To nie jest tak, że się nie podoba, ja jakoś tak mam w naturze, że wymieniam rzeczy, które bym poprawił, wychodzę po prostu z założenia, że taki komentarz bardziej przysłuży się autorowi niż wiązanka komplementów.


Wpół puste oglądając wnętrza klepsydr
Zostawiam pusty oddech na ich ściankach
One chcą oczu żywych, ramion ciepłych,
Nie znajdą we mnie brata ni kochanka

Czerpałem już garściami piasek - parzył
Sięgnijcie we mnie i w nią go przesypcie
By z oniemiałej pustką szklanej twarzy
Listopad znikł - by promieniała lipcem


Taka rymowanka w ramach przeprosin, buziak ;)
Opublikowano

Przeprosiny przyjęte! Takie ładne, zgrabne przeprosiny, że hej! Uśmiechnęłam się. Marcinku, tu wrzucam tylko teksty przemyślane, "dojrzałe" do ujrzenia światła dziennego:) Dzięki za sugestie, a Twój wierszyk jest lepszy od mojego, więc podoba mi się jeszcze bardziej, niż mój. I nie pozwolę w nim grzebać:) Smutna jestem i tak...na co nie masz wpływu! Para ;)

Opublikowano

Wszystkie trzy wiersze bardzo ładne. Gratuluję Autorom. Fajnie, że tu zajrzałam.
Ania, dlaczego jesteś smutna? Z wiersza raczej wyczytuję strach, jakiś nocny koszmar, niepokój...

Pozdrówki dla Was wszystkich.
Oxy.

Opublikowano

podziwiam ukryte "dno"...klepsydra - piach - góra, stąd ten strach, bo nigdy nie wiemy na 100% jak to ...potem będzie...po prostu trza się uczepić wiary...
ech, może poszybowałam ale takie refleksje mnie nawiedziły :)
serdecznie i ciepło -
Krysia

Opublikowano

Oxyvio, dzięki za wizytę i że się podobają! :) I o to chodzi. A że smutne...czasem trzeba się zamyślić, posmutnieć, żeby potem się radośniej uśmiechać pewnie? Ja wiem? Pozdrawiam serdecznie, cieplutko, Para!

Opublikowano

Krzysiu!!! Wersyfikacja to jest właśnie "ozdoba" tego wierszyka!!! Ależ mnie zawiodłeś! Wiem, co odpiszesz, ale odpisz! Zobaczę, czy dobrze zgaduję! Pozdrawiam wybrednego czytelnika! Wypisuję Cię ponadto z mojego TWA:( Para (cmoook, żebyś mi się nie pogniewał)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...