Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wrześniowy ranek, słońce nad lasem wstaje
Siódmego dnia niedzielnego, świątecznego
Więc się z radością na Świętą Mszę udaje
Do świątyni odległej, by chwalić Pana wspaniałego

Niebo bezchmurne, wszędzie tutaj pełno słońca
A liście na drzewach już powoli żółkną
Wzywa mnie na swą ofiarę Pan-Obrońca
Więc moje nogi ochoczo już tam pójdą

Kroczę o tym poranku polną ścieżką
Między wzniosłymi, wilgotnymi trawami
Ścieżka ta dla mnie o poranku wielce piękną
Wielbię Boga Stwórcę że obdarzył nas darami

Co jednym z nich jest święty dzień odpoczynku
A gdy idę świętować lasy i łąki podziwiam
Bo dziś się wyzbywam zbędnego wysiłku
Razem z urokiem przyrody-Bogiem, samotnie przebywam

Niech mnie ten czas na cały tydzień umacnia
Te chwile spokoju co sączą jak miodu krople
Niech moja dusze zawsze będzie podatna
Na Twoją łaskę, bo to roztropne i słodkie

Wrzesień 2009r.

Opublikowano

Dzięki Ci za te duchowe rekolekcje i przesłanie jak wykorzystywać niedzielę - dzień Boży. Pozdrowienia, serdeczne!

Opublikowano

[quote]
Dzięki Ci za te duchowe rekolekcje i przesłanie jak wykorzystywać niedzielę - dzień Boży. Pozdrowienia, serdeczne!



Nie ma sprawy, ciesze się że się podoba, pozdrawiam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...