Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Godzi się, gdy po raz tysiąc dwudziesty szósty trzeba by było pisać to samo o wierszu. Może mały apel?
Ludzie! Zanim zamieścicie cokolwiek, to poczytajcie trochę różnych wierszy, porównajcie to, co przeczytaliście z tym, co przed wami leży napisane przez was.
Nie rozumiem także co ma wspólnego jeżdżenie bez pasów z niedoświadczeniem w kierowaniu pojazdem mechanicznym i czy jazda bez pasów w jakiś sposób jest zależna od istnienia drogowskazów oraz vice versa.
Opublikowano

Zero tolerancji dla początkującej. Trudno - wybaczam. Nie będę go usuwała, bo nie widzę ku temu powodów. Jeśli się Wam nie podoba nie musicie go czytać. Ja jestem zadowolona, a Wy tacy sami fachowi "wierszopisarze" jak każdy inny na zalogowany na tej stronie.
Dzięki za szczere komentarze.
Papatki :*

Opublikowano

To Pani zamieszcza utwór więc łatwo Pani powiedzieć 'nie musicie czytać' - tylko ze jest już po fakcie... Mnie nie interesuje Pani zdanie, a to co Pani pisze jest chyba osobiste więc rzucanie się słowami tak jak to Pani robi jest conajmniej żałosne. Prosze wziąść sie do roboty i napisać dobry wiersz - chyba ze myśli Pani że ten powyższy jest dobry (o zgrozo)

Tera

Opublikowano

Najmnocniej przepraszam, nie chciałam nikogo urazić. Nie rzucam słowami - ja tylko dziękuję na szczere komentarze (nie znoszę się powtarzać;p) I owszem - uważam, że jest dobry. I nadal zapewniam, że go nie usunę. Nie mam do nikogo żalu, nic podobnego! :) Każdemu pododba się co innego, a ja swoją poezję traktuję bardzo, ale to bardzo spontanicznie.
Lucia

Opublikowano

Wiersz jako wiersz jest kiepski. Jako utwór - tym bardziej.
"Nie pamiętam cię
czy mi wybaczysz" - jednak peel wie, do kogo się zwraca, więc jak nie pamięta?
Odchodzę - czas teraźniejszy, więc w tej chwili - i już nie pamięta?
Proponuję zmienić czas - "Nie będę pamiętać" - będzie lepiej.
W ostatnim wersie zrezygnować ze słowa "poszło". I pracować dalej.
To na początek.

Catalina

Opublikowano

"Nie pamiętam cię
nie znam już
nie chcę wspominać
tak jest
wszystko poszło zgodnie z planem"

a wlaściwie chodzi o to:

"czy mi wybaczysz"?

Opublikowano

Wydaje mi się, że Wy nie czujecie "bluesa", o. Mam wrażenie, że podoba się Wam tylko jakaś taka "twarda", "stara", "dobra" i "oklepana" poezja. Zero spontaniczności, innego spojrzenia, nikt się nie pokusi o głębszą interpetację. DObra, ja już się nie produkuje. Nie podoba się to nie. NIe jestem żadną wielką poetką, żeby Was pouczać.
Lucia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Radosław Ech, pamiętam taką zimę... W wietrze i deszczu, który padał na brudne płachty śniegu, jedyne co widzieliśmy to swoje przyklejone do siebie oczy. Dzięki za przywołanie wspomnień.
    • @Leszczym Nie wiem czy dobrze zrozumiałem... Ale Dicka szanować należy. Tu przed chwilą rozmawiałem z kolegą @Simon Tracy. I też opowiada, że się wycofał ze świata na ile to możliwe. Taka wewnętrzna emigracja. Mnie akurat na ten moment nie stać na takie rozwiązanie, ale może kiedyś... Dzięki za podzielenie się swoją perspektywą. @KOBIETA No, różne są opcje. Wiemy, że mamy narzędzia psychometryczne do mierzenia poziomu psychotyczności - solidnie zweryfikowane testy (Eysenck, Minnesota Inventory). Są testy dotyczące kreatywności - pewnie korelują z tymi mierzącymi psychotyczność. I też wypełnianie luk poznawczych własną treścią - w porządku - wszyscy to robimy na codzień funkcjonując w świecie bez pełnych danych. Niebezpieczeństwo jest tylko takie, że treści własne zaczną przeważać nad danymi.
    • @Natuskaa

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Buch!    Rach!   Ciach!   Maszyna  Czy strach?   I życie ukryte  Za zasłoną świadomości    Bo czas nie ma  Dla nikogo litości    Gdy pędzi za nieznanym 
    • MRÓWKI część trzecia Zacząłem się zastanawiać nad marnością ludzkiego ciała, ale szybko tego zaniechałem, myśli przekierowałem na inny tor tak adekwatny w mojej obecnej sytuacji. Podświadomie żałowałem, że rozbiłem namiot w tak niebezpiecznym miejscu, lecz teraz było już za późno na skorygowanie tej pozycji.  Mrówki coraz natarczywiej atakowały. W pewnej chwili zobaczyłem, że przez dolną część namiotu w lewym rogu wchodzą masy mrówek jak czująca krew krwiożercza banda małych wampirów.  Zdarzyły przegryźć mocne namiotowe płótno w 10 minut, to co dopiero ze mną będzie, wystarczy im 5 minut aby dokończyć krwiożerczego dzieła. Wtuliłem się w ten jeszcze cały róg namiotu i zdrętwiały ze strachu czekałem na tą straszną powolną śmierć.  Pierwsze mrówki już zaczęły mnie gryźć, opędzałem się jak mogłem najlepiej i wyłem z bólu. Było ich coraz więcej, wnętrze  namiotu zrobiło się czerwone jak zachodzące słońce od ich małych szkarłatnych ciałek. Nagle usłyszałem tuż nad namiotem, ale może się tylko przesłyszałem, warkot silnika, chyba śmigłowca. Wybiegłem z namiotu resztkami sił, cały pogryziony i zobaczyłem drabinkę, która piloci helikoptera zrzucili mi na ratunek. Był to patrol powietrzny strzegący lasów przed pożarami, etc. Chwyciłem się kurczowo drabinki jak tonący brzytwy, to była ostatnia szansa na wybawienie od tych małych potworków. NIe miałem już siły, aby wspiąć się wyżej. Tracąc z bólu przytomność czułem jeszcze, że jestem wciągany do śmigłowca przez pilotów. Tracąc resztki przytomności, usłyszałem jeszcze jak pilot meldował do bazy, że zauważyli na leśnej polanie masę czerwonych mrówek oblegających mały, jednoosobowy zielony namiot i właśnie uratowali turystę pół przytomnego i pogryzionego przez mrówki i zmierzają szybko jak tylko możliwe do najbliższego szpitala. Koniec   P.S. Odpowiadanko napisałem w Grudniu 1976 roku. Kontynuując mrówkowe przygody, następnym razem będzie to trochę inną historyjka zatytułowana: Bitwa Mrówek.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...