Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Mam taką koncepcje stworzenia nowego działu - coś jak "poezja współczesna", gdzie wklejalibyśmy wiersze poetów współczesnych, którzy z tych czy innych powodów nie chcę się logować na poezji.org, i oczywiście naszych użytkowników. Graficznie wyglądałoby to tak: nazwisko, biogram plus utwory. Byłaby to ciekawa forma prezentacji poezji współczesnej. I z góry zaznaczam, że byłaby to strefa bez nickowa, ponieważ nie widzę powodu, żeby pisarzy obrażały jakieś "Predatory" czy insze "Żylety". No i jest to też kwestia zgody Autora, żeby tak nie daj losie nie wklejać cudzych wierszy (co się zdarza rzadko, ale się zdarza, jak jakiemuś geniuszowi wpadnie do głowy wkleić wiersz Achmatowej, bo chce sprawdzić, czy krytycy znają się na poezji).
Jest to do zrobienia, a mam wrażenie, że wzbogaciłoby to forum zerowym kosztem - tylko potrzeba osoby (jednej), która by przyjmowała zgłoszenia i wklejała (żeby nie wklejał każdy, bo pojawi się np. Tuwim i pójdziemy siedzieć za prawa autorskie). Dana osoba dostaje po prostu meila z biogramem i wierszami i je wkleja - odrzucając też grafomanie, rzecz jasna (to można korygować patrząc na dorobek autorski, ewentualnie czytając wiersze).
Jak Wam się to widzi?

Opublikowano

Ciekawa koncepcja Michale:) Wydaje mi się, że mógłby to być swego rodzaju Parnas czy też Loża Mistrzów, nazwa do wymyślenia :)
Nie wiem, czy nie warto by do tego wzbogacić tę ideę o fotkę autora, o ile są możliwości techiczne na org.

Opublikowano

Tutaj trzeba zbadać regulacje prawne - bo ja np. mam zgody Autorów i mam wrażenie, że każdy znajdzie też jakiegoś autora, który zgodzi się na publikacje np. 3 wierszy na łamach poezji org. Tutaj jest kwestia działu i nazwy - może nie dumnie brzmiącej, ale może coś w stylu "Poeci współcześni".
I wtedy umieszcza się biogram plus wiersze, ale Poetów już z jakimiś konkretnymi dokonaniami (np. tomik, druk w czasopiśmie itp), co także zahaczy o naszych użytkowników, którzy już takie dokonania posiadają.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @hollow man Ja miałem naprawdę bogate i szalone życie przez kilka lat ale nigdy nie czułem że to moja droga. Teraz wiem, że wybrałem właściwie i czuję się dobrze sam ze sobą. To najlepsze co mogłem dla siebie zrobić.
    • @Berenika97 Właśnie... Tak poświęcają dosłownie i w przenośni czas,a mogłyby go poświęcić mężczyzną. Często zastanawiają się,  czy nie są tylko dla zaspokajania codzienności ,bo ich ukochane widzą szczęście w ciągłej pracy. Robią nawet to co leży na półkach w markecie i wystarczyłoby tylko odgrzać, a potem mieć czas na wpatrywanie się w siebie. Kryjemy wiele tajemnic. Czy zdążymy się poznać?????????????.????
    • @huzarc Tak, bo to męski punkt widzenia i zapewne ciekawszy dla czytelnika. Tak, czy inaczej historia to męski punkt widzenia, a jest zdominowana całkowicie przez facetów. 
    • @Berenika97 Każdy toczy własną walkę, często niewidoczną.   Piękny wiersz.   Pozdrawiam 
    • Ciche groby – zapomniane. I na krzyżu przysiadł ptak kraczący. Wspomnienie o zmarłych. Ta jedna bezinteresowna , czysta myśl. Zatrzymaj się człowiecze. Zdejmij czapkę , módl się i o końcu swoim pomyśl. Pomyśl o tym , który czuwa. I patrzy na wskaźnik Twoich dni. Ostatki liczący.   Już czas. Jesteś w kolejce. Masz numer. Chwytaj dzień bo przyjemność to Twój jedyny poplecznik. Lub umieraj ze strachu. On zwinie Twą duszę i żywot w rulonik. A na duszy pojawi się ostatniego rozgrzeszenia grawer.   Pani odziana w szatę nocy piekielnej nie zostanie na herbatę. Nie zostawi czasu do namysłu Nie pomoże wstawiennictwo Boga , papieża czy biskupa. Poczeka aż odejdziesz. I weźmie w swe zimne objęcia trupa. Zabierze do podziemi, gdzie z innymi przeklętymi siędziesz do stołu.   Nie widzisz swego końca. Tego wybranego już modelu. Po życiu jest śmierć. To jest kolej i ład. Omeny śmierci, spadają na ziemię jak grad. Niech Cię rozszarpią ognistymi zębami. Wyjedzą ciepłe wnętrzności. Człowiecze mój - nieprzyjacielu.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...