stempel ery przeszłej

[Messalin_Nagietka]

w glacjale słów – gisera wyzwanie,
on jeden w chłodu płynne kazanie
w klarowny wydźwięk, w kształt, w oka mgnieniu,
zleje, choć kruchość lodu, w pragnieniu
widzów, słuchaczy krzty wyobraźni
postument wzniesie, aż padół zadrży,
w który jak pieczęć w lak, wbije niczym
słoneczny promień – zarys matrycy,

wypełzną myśli – bożyszcza szukać,
wierni, niewierni – z ciała czy z ducha –
obudzą nurtu zastygłe żyły,
w których ogniska, tańce – lecz z siły
tyle co z mocy, a z mocy zwykle
pęka ideał – unosząc nikłej
fali pstry lazur zmieszany z błotem,
kra krą pomiata – woda wytopem,

giserni skrawki – zarysy mowy,
z nich progi wiary bogów i bogiń,
z prarzeki słów – spod lodu wycięte
twarze w tysiąca ołtarzy wpięte,
w ciepła lepliwość, w drżenie wulkanów,
związane w siatkę szyderstw kryształów,
spójrz w te odbicie, jak cień w nie wpełznij
odczuj chłód przeszłej ery poezji

[Messalin_Nagietka]

może jednak coś ktoś podpisze, choćby miał mnie zwalić z nóg ...
proszę ...
MN

[Arena Solweig]

Ładnie to napisałeś, treść porusza, po uważnym przeczytaniu. Mocna. Twoje słowa są żywą materią w reku rzeźbiarza. Zmieniają się ery… w poezji jest podobnie, nowe ale i odkrywanie starego (kontrastowo).
A Twój styl jest mistrzowski, i wierz mi, niewielu Ci dorównuje w tej sztuce. Dużo optymizmu niesiesz w tych strofach pomimo :

"spójrz w te odbicie, jak cień w nie wpełznij
odczuj chłód przeszłej ery poezji"
Pozdr. Arena


[sub]Tekst był edytowany przez Arena Solweig dnia 26-08-2004 10:54.[/sub]

[Messalin_Nagietka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję Areno - pomiędzy stemplami jak kroplami nasze wiersze - wszystkich - wiernych i niewiernych
MN