Ranking

„kiedy mi było bardzo smutno zachód słońca oglądałem czterdzieści trzy razy" * jak długo można przesuwać krzesło by patrzeć na słońce uciekając przed nocą spadające gwiazdy nie spełniają życzeń a ludzie zabiorą to czego jeszcze nawet nie masz ile można wybaczyć kolejnej bandzie złapani na gorącym uczynku mówią: „niezgodne z prawem ale sprawiedliwe lub niesprawiedliwe a zgodne z prawem” seria z kałasznikowa nic już nie zmieni tak łatwo zostać terrorystą ale czy o to chodzi * Mały Książę

Bóg nigdy nie opuszcza przychodzi w drugim człowieku podaje dłoń gdy znajdziemy się nad przepaścią wyciąga nie tylko z bagna nie odtrącaj ręki pachnącej miłością wskazującej drogę ku światłości ku życiu ziemskiemu mającym radość w prawości ... zaufaj nawet gdy burza i świat w rozterce Jezu ufam Tobie 8.2024 andrew Piątek, dzień wspomnienia męki i śmierci Jezusa

Obudziłem się rano bardzo niewyspany jedna myśl nieustannie drążyła wciąż głowę „Houston mamy problem” co robiłeś wczoraj chyba przesadziłem będziesz lizał rany pamięć wraca powoli zabójczo okrutna przypominam imprezę wieczór kawalerski mówili ze bez kobiet tylko grupa mężczyzn tradycyjnie kłamali już się boję jutra ślady szminki się zmyje ubranie wypierze ale debet na karcie przecież wraca żona jest bardzo skrupulatna jak każda księgowa w darowiznę na kościół nigdy nie uwierzy alkohol depiluje zasady wierności a ja nie potrafię powiedzieć mam dosyć

kurczę się tak że mieścisz mnie w dłoniach odsłaniam wszystko co było skrywane przed światem należę do ciebie zamrugaj a będziesz mnie czuł pod powieką serca

wymyślam cię kompletnie swojską i nieoniryczną, pełną surowej poczciwości i czasami nie dającego się znieść pragmatyzmu. ponadto: w ludowych motywach, niczym gliniana sosjerka cała w pstrokate kwiatki. masz być w klimacie moich obrośniętych szczeciną neologizmów, którym to zdarza się przemykać za sklepem w skarpetach założonych do sandałów, ty – tycjanowłosa i roztyta, pachnąca ciepłym potem i kapuśniakiem, zawsze uśmiechnięta, czasami w piegach, wiecznie tępo, kretyńsko radosna. nie tyle "odmagiczniona", co "zniemagiczniała". ty – bez grama mistyki, oleista i karczemna, taka, od patrzenia na którą człowieka zaczynałaby brać chęć mazania ścian rybim tłuszczem, śpiewając przy tym arię o skąpanym w maśle Shreku. jedynie imię ma być w tobie dzikie, bo nie z tych stron, nieoswajalne. imię nocne, szepczące szeherezadyzmy, zamorsko-brytyjsko-czort-wie-jakie, imię osobne i tajemne, tylko twoje. imię-szkatułka, w której ukryję ci ­­lampkę oliwną z niegasnącym płomieniem. twórz się, choć nie wiem, po co.

Bardzo cię proszę o dowód że można lekko że można suchą stopą i że można nie wniknąć że słowa płyną, że idzie melodia że ten wiersz nie jest zasłużony że wszystko było tylko przypadkiem ot, skok na chwilę, napad na bank No a potem nie zasłużone Hawaje... i tylko za sympatię uśmiech i ładne zdanie... (świat nasz uczyńmy okrągłym) (świat uczyńmy możliwym) Warszawa – Stegny, 29.08.2024r. PS. wiersz niniejszy napisałem w 15 sekund ;)

poznają świat od zewnątrz pukają stukają lecz nie wchodzą chemik nie chce być atomem a fizyk falą pozostają outsiderami

Podłość ludzka nie zna granic Dłoń podał, on Tobie w potrzebie, zaiste. Mocno ją chwyciłeś, oczy miałeś szkliste. Kurczowo trzymałeś, prawie go wciągnąłeś. Wysiłek był wielki, jednak wypłynąłeś. Choć wszyscy,do niego, źle robisz mówili. Pomógł Ci on, stanąć mocno, w tamtej chwili. Bywa w życiu różnie, los nas zaskakuje. Teraz wsparcia, bardzo, to on potrzebuje. Pomny Twego słowa- Kiedy Potrzebujesz ! Zapukał do Ciebie- Że się zrewanżujesz. Spojrzał w oczy Twoje, i zrozumiał, że - Nie rób, nikomu dobrze- Nie będzie Ci źle!

Być może chodzi tutaj o dodrapanie się, ale takie by nikogo i niczego nie obdrapać, a nawet spróbować nie zadrapać. Zresztą tak chyba wygląda prawdziwa niemożliwość i piękna katastrofa intencji w tym przecież jakże bardzo spójnym, fenomenalnie wymyślonym i wspaniale zaplanowanym świecie. Nawet tutejsi poeci, ba, poetki, wykazują całkiem sporo ideologicznej nieścisłości i w ogóle jeszcze wierzą, że lot w inną galaktykę jest możliwy. Warszawa – Stegny, 30.08.2024r.

* * * słoneczny relaks motyle kąpią skrzydła bukszpany w tęczach * * * myśli pomiędzy spojrzenia na parkingu gest zaproszenia sierpień, 2024

obrazy nie potrafią milczeć rozkołysały morze potem były schody rytmicznie w dół stand up szatniarki ubrałem się w marzenia reszta wydała się zbędna aż ciasna od słów za drzwiami martwa cisza nóż piękny jak kobieta tnie wzrokiem

końcówka lata ważki kolorem nieba zdobią szuwary

W pamięci pokolenia bez pamięci. Kiedy zrozumiałam, że tak już zostanie pogodziłam się z tym, że nie nauczono mnie sztuki wybaczania. Moje milczenie stało się moim złotem. Zaczęłam od nowa uczyć się abecadła. Ważyłam z miłością litery. Układałam słowa w tajne komplety - warstwami, kolorami – jakbym chciała wyłuskać ziarnko słonecznika, odnaleźć życiodajną ziemię i zrozumieć więcej. Co czuli ojcowie, kiedy zostawiali niedokręconą śrubkę w rowerku dziecka… w latach jakże odlegle nieodległych?

wschód ponad tunelami siatka powstrzyma deszcz a ludzie których uwolnimy pozostaną dzicy ku śmierci popycha mnie ziemia ogień wstający z podłogi mówią można zabijać zwierzęta przecież nie mają duszy pobierz przedestyluj mój niepokój zostawiam wam mój niepokój wam daję niech wygląda na wypadek nadaremne samobójstwo miało miejsce dwa tysiące lat temu boże moim zostań grobem a się w tobie rozłożę

wiatr jesień rozebrał stoi golusieńka stoi zapłakana zobaczył ją strach oddał swą kapote oraz szal mówiąc nie martw sie ja sobie jakoś radę dam pójdę do lumpeksu kupie sobie tam używany frak jesień uśmiechnięta powiedziała dziękuje miły z ciebie dziad

Wiatrem słowa gaszę Rozmiękłe migreną myśli Błogosławiony dzień Wolny od wszystkiego Sezon burz

Sonata* Wciąż mroczną nutą głęboka cisza gra, melodia skrzypiec jak dźwięki morskich fal pisze testament: struna tęsknoty drga - odpłynął statek za horyzont morza i zapamiętaj: w daleką dal i dal, miła, odszedłem i niebiańska zorza jest twoim życiem - żałobą i tą łzą i pozostanie: ukołysany - żal za tą wonią róż - krwią... *więcej informacji Państwo znajdą w następujących esejach: "Komentarz - komentarz odautorski" i "Mój drogi świecie" - Autor: Łukasz Jasiński (sierpień 2024)

Rada (p)osłów się zebrała nad ustawą debatowała która miała uregulowac czy malarz może malowac na płótnie gołe babki czy tylko ich pośladki bo twarz każdy rozpozna a po dupie nikt nie pozna.

w niewielkim ogrodzie na skraju serca mego gdzie księżycowa ziemia i morze jednością pełnosć wraz z cierpieniem stanowią wyłania się róża biała której niewinność zachwyca porażając naraz i wzrasta jakby z niebiańskiego puchu po bezkresie marzeń jedyna jest taka nowa Diana lecz ów kwiat piękny we wszechwieczność czasów nie wierzy i omszałość chłonie łapczywie przeminie jak wszystko przemknie w rydwanie uczucia pierwszego

Widzę zorzę i wiem możesz nią być W każdej kropli Ciebie, nas wszystko wzrośnie aż po czas W każdej kropli słodycz, sól każdą kroplą będę Twój W Twojej głębi ust i rąk bielą spłynie każdy mrok W Twojej głębi dzień to cud w Twojej głębi trud to miód W Twojej głębi czas mi gra w Twojej głębi rosnę Ja... W Twojej bieli czerń mych słów w Twojej bieli pasja snów W Twym uśmiechu ujrzę wschód w Twoich oczach głębię nut Gdy się staniesz stanie czas gdy obejmiesz rozkwit szans Gdy się ciszą stanie wiersz moje Serce w dłonie weź

Świt wstał za wcześnie A może za późno? Bo powrót w twoje ramiona Nie był udręką Ale wybawieniem (Takim moim słodkim pragnieniem)

@Konrad Koper... dziękuję za dobre słowo. @agfka ... nie wiem, czy inni tylko na "cukrową..." ja przy okazji na szlaki szłam, a w górze nie jest aż tak skwarnie, jak na dole. @Adaś Marek ... @Łukasz Jasiński ... @Czarek Płatak .. dziękuję za ślady czytania, ostatni wersik ociupinkę wydłużyłam, chyba tak lepiej. Ślę Wam pozdrowienie.

Ponad ratuszem niebieska tęsknota przetkana pierzastą bielą muślinu chmur proporczykiem anielskim - Gwar wspólnie z ciszą tłuką o kafejki wije się Prosny tasiemka zielona i suną wśród mułu łabędzie - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Hołubi stadła Rodzina Święta która z oddali szkarłatnej podąża gdy kamienice budują oddechem bądź tworzą pędzlem malarze niedzielni Jak dłoń zaciska się przestrzeń uliczek niby te gardła wąskie o bruk stukają laski starowinek i kwitną purpurowe begonie 7.11.2015

Moja mała tableteczka Zawsze blisko Na wyciągniecie ręki Mój zastrzyk zapomnienia Why can't we not be sober? Wszystko jest dobrze Wszystko wraca do normy Tak ma być Tak powinno być Soma Huxley'a? To raczej lorazepam Odurzeni ślepcy egzystencji Wśród widzących inaczej Emocjonalne zombie Brać czy nie brać? Oto jest pytanie

@Jacek_Suchowicz Dobre a nawet bardzo... Pozdrawiam.

Błyskawice błękitne, rude i różowe Niczym dzioby ogniste, żarłocznie spiczaste Albo wyroku słowa – twarde i surowe, Blaskiem zawisły groźby – nad uśpionym miastem. Nieprzeliczone igły – kłujących fotonów Istnienie z nieistnieniem – nicią śmierci zszyły, Wiarę ze strachem razem, dąb złamany z klonem, Sarkofag melancholii – z nadziei mogiłą. Szwem gęstym, mocnym, grubym i nierozerwalnym Z wagomiarem się winy - niewinność złączyła, Prozę z poezją razem i wielkość z małością Wspólna nagrobna płyta – na wieczność przykryła. Nad tym cmentarzem wielu – dziwnie nadrealnym Na chwilę gwiazda jedna – zabłysła litością…

@Sylwester_Lasota A gdyby to był Polak....... Pływały panie latem w Sekwanie. Nasz krajan bystro spoglądał na nie. Gdy wyszły damy na brzeg - Niedobrze - ziomal nasz rzekł - Nie ma co liczyć tu na powstanie. Pozdrawiam

@Leszczym Niektórzy, nawet całkiem nie głupi ludzie, twierdzą, że kapitalizm skończył swój bieg na stacji feudalizm technologiczny. Jak ktoś policzył większość korzyści pochodzi obecnie nie z zysku tak jak w minionym ustroju, ale z renty feudalnej. Tyle, że jej źródłem nie jest już ziemia jak kiedyś, a technologie. Jest też coraz większa grupa, która odcina kupony od zgromadzonego przez przodków kapitału nie robiąc nic. Obecnie, podobnie jak kiedyś, te wielkie kołacze nie z pracy.

-Mistrzu, jestem medykiem, zalecam terapię, a wielu w nią nie wierzy i czyni inaczej. -Wiedza i wiara bywa, że są przeciw sobie, lecz skoro ci nie wierzą, to nic tam po tobie.

Bez pracy nie ma kołaczy w tym wypisz wymaluj zarecytuj zaśpiewaj jak by nie patrzeć obozie pracy. Warszawa – Stegny, 29.08.2024r. Inspiracja – napotkana przypadkiem sytuacja osiedlowa.

@Adaś Marek @Adaś Marekzgadzam się z Tobą. Pomagając, w tym momencie, robimy to bezinteresownie. Wcale nie myślimy że ta osoba, której pomagamy, musi nam czymś odpłacić. Bo cieszy nas fakt że możemy pomuc. Życie kroi nam różne scenariusze. I czasami jest tak że to my szukamy pomocnej dłoni. A tu jej nie ma. A wtedy, w wyniku takiej sytuacji,błąka się ta myśl-"przecież ja pomogłem a mnie nie ma kto pomuc".Rodzi się smutek i żal. I o to mi Adamie chodzi-pozdrawiam serdecznie @violetta ? @Sylwester_Lasota może masz rację

... myślę, że 'wskrzesza'.. wnętrze człowieka.

@Andrzej_Wojnowski Ja jestem abstynentem od 31 lat. Polecam każdemu, ma się wiele problemów z głowy.

@Andrzej_Wojnowski Dobra 1 godzina to też nie aż tak dużo ;)) Ja po prostu przed pisaniem pracy magisterskiej, a właściwie w jej trakcie zrobiłem sobie komputerowy kurs mistrza klawiatury. Wiesz super szybkie i bezwzrokowe pisanie na kompie. A to bardzo ułatwia mi teraz zadanie ;))

@sisy89 bardzo ładnie

Mnie tam pies pogryzł, a kot podrapał, z Paryżankami przygód nie miałem, tym bardziej z Zanzibarem.

@Jacek_Suchowicz Taki klimat. Pozdr.

@kwintesencja Ja bym poszedł głębiej w analizę tego utworu niż tylko zbieractwo, nagromadzenie niepotrzebnych rzeczy. Czy jest coś złego w kolekcjonowaniu antyków, zbieraniu "rękopisów majstrsztyków" ? Zamiast tego jednak mamy : "skansenu wyblakłych plastików ołtarze z tombaku siermiężne" Więc to może nie o zbieractwo chodzi, ale o wszechobecną tandetę jaką jesteśmy otoczeni. Wyrób czekoladopodobny, jogurt o smaku, mleko w proszku itd. Nic już nie jest autentyczne. I teraz dalej idźmy, wejdźmy do swojego wnętrza. Co tam mamy? Czy jesteśmy jeszcze autentyczni, czy jesteśmy jeszcze sobą ? Dla mnie to niesamowicie wartościowy utwór. Bardzo dziękuję, że miałem okazję go napotkać.

@FaLcorN Czytając jeszcze raz nasunęło mi się określenie; Wielka fascynacja. Pozdrawiam życząc spełnienia. :-)

@Łukasz Jasiński Jak już wielokrotnie pisałem temat partyzanckiej Rzeczpospolitej Kampinoskiej pasjonuje mnie od lat… Zależy mi żeby rozbudzić zainteresowanie tą tematyką w naszym społeczeństwie. Polecam także łaskawej uwadze mój najnowszy tekst zatytułowany ,,Słowiańszczyzna 44"

@Amber no nie wiem, możesz coś zmienić. Każda myśl coś zmienia.

@Leszczym odwet na bank, nie dłużej niż w 15 sekund, z udziałem AI, taka moja mrzonka :))

@Ewelina trochę tajemniczo-ukłony

@Kwiatuszek :) dziękuję

@Leszczym Każdy ma swój GuŁag :)

namalowałbym twój obraz gdybym znał istotę światła jest tajemnicą jak ty widzę lecz to co ważne... zrozumieć myśli niewypowiedziane w nich jesteś gdy oblewa cię rumieniec gdy oddajesz uśmiech bez słowa 8.2024 andrew

Tu rosną kwiaty, ożywają strumyki… Ojczysta Ziemia.

@kwintesencja Ależ proszę, bo jak zwykle mega udane tylko nie wiedziałem jak skomentować :))

@iwonaroma Bo ten sens, jest tej miłości Wyjeść mięso, omijając ości Świetnie napisałaś o seksie Dawno nie czytałem lepiej w tej dziedzinie :) M.