Ranking

Tak nam o suchym pysku niedobrze, Siedzieć po stołu przeciwnych skrajach, A moglibyśmy sobą upajać Zmysły. Ach, gdyby tak móc się pożreć. Czasem się mamy na wargach styku. Wystarczy przełknąć, by posmakować, A zamiast uczty, spluwane słowa Na papierowych dróg krawężniku. Choć się chwytamy wszelkich sposobów, By nam wybuchły kubki smakowe, Gdy puste brzuchy wzajem o sobie Myślą, jedyny smak znają - głodu.

jak zasuszony kwiat nie obronię się przed słońcem w dłoniach zamknęłam twój sen zachłannie biłam się o ostatnią kroplę życiodajnej rosy gdy zakłuło dotarło do mnie że jestem jak róża

w żagle wiatr odpływam tam gdzie nastanie świt zakotwiczę daleko od tych zgliszczy bez wojen sama ze sobą zbędne myśli precz brak efektu domina

Miałem pisać o czymś innym lecz się właśnie dowiedziałem, przez przypadek, trafem dziwnym, że na zawsze odszedł Franek. Znałem tylko go z imienia (nawet nie wiem czy prawdziwe), pozostawił mi wspomnienia, zawsze wierszem mnie zadziwiał. Choć go nigdy nie spotkałem, jakiś żal za serce ściska, nie przeczytam już go więcej... Odszedł człowiek i artysta. Nikt dwa razy się nie zdarza... Kto przeminął, nie powróci, świat przechodni pozostawił, dla przechodnich, żywych ludzi. Jednak ciągle nie dowierzam, czas wnet ślady pozamiata, przecież był tu jakby wczoraj... Nie do wiary! Nie ma Franka? Miałem pisać o czymś innym, wiele ważnych jest tematów, lecz przełamać się nie mogłem, gdy odszedłeś. Żegnaj Franku.

Nietypowo Niekoniecznie Niebanalnie Nie mam siły Nie dam rady Nie proś więcej Niepotrzebnie Nieodzownie Niedorzecznie Nie pomagaj Nie zapraszaj Nie bo nie *stary wiersz z mojego tomiku „Tym razem jestem tymczasem” wydanym w 2022 r.

Ja kłamię Ty kłamiesz On Ona kłamie Nawet lepiej My kłamiemy Wy kłamiecie Oni kłamią Szkoda słów Wysiewać ziarna w taki mróz W sieci każdy ma swoje ścieżki Cisza aż krzyczy Tylko że nikt nie słucha W taki chłód Marzną serca szybciej niż dłonie Na zgodę

Natchnienia brak a wena milczy Kopnij mnie wierszem solidnie w zadek tak aż mnie twórczo zaboli. Niech to nie będzie żaden przypadek lecz czysty akt dobrej woli! Złap mnie za serce ckliwą liryką aż mi łzy z oczu popłyną. Wzruszenia pragnę, miłosnych przysiąg by się w poezji rozpłynąć. Kiedy natchnienie omija łukiem i za nic nie chce zawitać Co z nami będzie weno kochana???? Pytam… choć może lepiej nie pytać……

Droga prosta, droga inna, Trochę trudna, trochę niepewna. Słup za słupem zanikają granice. Droga w poznanie, droga w nic, Jakby to było wszystko dla nas. Nie jest to jednak to czego dzisiaj chcę. Za mgłą rozbiją się myśli. Nie trzeba już zwlekać, trzeba iść. I nie, nie przed siebie a po prostu przed! Przed drogowskazy, przed słupy, Wyłonią się niechciane myśli... Przed tobą wyzwania a może i cel. Pójdź ze mną tym różnym torem. Chwyć moją dłoń bardzo boleśnie, Wgryź się zębami w silne nadgarstki! Do krwi. Niech nikłe istnienia pójdą donikąd, Razem. Wiersz powstał przy tym utworze (nie spodoba się) :

Kiedy w tętnicach buzują jedynie niecenzuralne, a błędy z wolna wypływają z rozprutych żył. Wszystko skończone, na długo przed zaćmieniem słońca. Za jakieś, zresztą kto by liczył, pomijając nawiedzonych. Przez mary zatraconych fraz, co, całkiem na marginesie, nie ma najmniejszego wpływu na martwe światło martwych gwiazd. Uparcie sączące się na pustą kartkę pełną znaków. Z których każdy, w jakimkolwiek języku, oznacza tylko koniec. Chyba że aż.

noc szuka snu światła nie gasną tkwią w głowie trudno dojrzeć granice blask oślepia drąży tunele brakuje oddechu świt daleko nikt nie zapłaci za nocne czuwanie rozlane myśli zbierane pełną wody gąbką się rozmazują stojące w wazonie kwiaty nie dają odpowiedzi budzą zwątpienie chwile ucieczki w nicość nie toną codzienność trzyma za ręce nie zamyka oczu 1.2024 andrew

lubię gdy dzień uśmiechem wita noc się nie żali prawdę chwali nie płacze lubię gdy dzień dobrem wita nadzieją pachnie nie szuka smutku tylko racji lubię gdy dzień potrafi marzyć nie wstydzi się tego czym los go uraczy

Księżyc to kwiat ze złota toczony, Na błękitnym cichym niebie; Księżyc dla objęć nieba jest stworzony, A ja dla ciebie. Księżyc to kwiat łodygi pozbawiony, Niebo błyszczy od gwiazd; Wieczny czas dla nich jest stworzony, A wieczór, dla nas. I Sara: The moon is a curving flower of gold, The sky is still and blue; The moon was made for the sky to hold, And I for you. The moon is a flower without a stem, The sky is luminous; Eternity was made for them, To-night for us.

już zmierzcha mości się w rudych chmurach wzniosły duch niebiańskiego geniuszu bezmiar nadmiaru ech brachu jak organista ci zagrał to aż ze śmiercią chciałem zatańczyć nie Wieśka nie przyszła podczas porannej modlitwy zaraz po wersie przyjdź królestwo twoje zamieniła się w słup soli Bóg jest miłością jak spokój którego tak długo szukam garść białego złota rzucam na wieko uciekaj póki srebrne nitki babiego lata tną powietrze a ja utnę sobie drzemkę pod bezlistnym drzewem na wygonie zarosłym babką i dzikim rozmarynem

z wiatrem zmiany gdy przegonią chmury za linię szczytów uśmiechną się stokrotki na łąkach Warszawa, 27.07.2010.

A skoro nagięli tak wiele, ba, wręcz caluchne dzieje aż miejscowo pękają, trzeba im odpowiedzieć i szkoda tylko, że pogiętą metaforą. Świat zła zmora i nie ma znachora ani doktora, a najzdolniejsi szamani zostali powybijani w pień, albo nabici w butelkę. Warszawa – Stegny, 16.01.2024r.

Tato, tato! Ale kino! Już podnosi się kurtyna, kupmy popcorn wraz z popitką, obejrzyjmy widowisko! To nie kino, synu drogi, to jest teatr dla ubogich. Niewidoczni są aktorzy, chociaż chyba nie są chorzy. To jest synu teatr lalek! Sznurki widać doskonale. Skaczą lalki nakręcone, każda ciągnie w swoją stronę. Znów na scenie zamieszanie, poplątanie z pomieszaniem. Nie wiadomo o co chodzi? Chór z orkiestrą się nie zgodził. Lalki na nas spoglądają, jakieś gniewne miny mają. Uzbrojone są niestety w najprawdziwsze pistolety.

-Mistrzu, co Copernicus objawił ważnego? -Że to, co mniejsze, krąży dokoła większego, u ludzi też to działa, czy nie widzisz tego, jak podrzędni się kręcą wokół ważniejszego.

wsiąkło w ziemię jak krew czy na dnie serc się skuliło uśpione a może się uskrzydliło białe jak śnieg i wzbiło wtedy jest wolne

Zrealizować myśli które wyprzedzają codzienność Namalować o nich obraz pokazujący czego pragną By ktoś inny mógł w nie uwierzyć zaufać im One są osiągalne nawet te daleko przed nami Są drugim sercem bez którego nie można istnieć Dlatego warto jest je pielęgnować z nimi żyć Wiem ktoś powie bywają trudne a nawet złe Odpowiem krótko trzeba nauczyć się je segregować

Co w duszy gra to w sercu bije rezonans prawdę powie choć chemia na kilometr

@duszka bardzo się cieszę i dziękuję :) Pozdrawiam serdecznie!

Żaden uniwersytet nie wykształcił dotąd żadnego talentu! Talenty są dane przez Boga; i, lub przyniesione przez anioła, Albo natura w genach je dała, ale nigdy żadna szkoła! Lecz tych rola wielka! Surowy diament wyszlifować do brylantu. – To rola bardzo trudna; diament, choć twardy to kruchy – łatwo pęka. A tylu belfrów-szlifierzy wcale nie tego się najbardziej lęka, Lecz tego, że „przyćmi”, „zbuntuje się” i „dyskusją zagrozi nam tu”. Wbrew im; dobry belfrze, twój tryumf znaleźć i oszlifować geniusza, Co będzie lazł, gdzie inni nie chcieli i fałszywe dogmaty ruszał. O! rozpękły diamencie na śmietniku, jak byś lśnił, przez zły szlif, – samś tu…

Zimą lata po przestworzach trochę ptaszków, choć są głodniejsze i jest ich nieco mniej. Nakarmię je bułką, bo bułka smakuje im najbardziej. Mijają lata jedno za drugim aż wszystkie bez wyjątku przeminą w życiu każdego i również w moim. Ot, kwestia czasu. Rytm pór roku wyznaczają lata, które są ciepluchne i coraz cieplejsze, bo na kwestie klimatu nie ma żadnej rady. W dodatku – tak się głupio składa – z wiekiem coraz więcej spraw mi lata i taka jest prawda. Warszawa – Stegny, 18.01.2024r.

Wyobraź sobie, że jesteś do bólu przygotowany i pełen wiary wychodzisz na ring. Myślisz: dam radę, a gdy będzie ciężko, wykrzeszę iskry. Lecz po drugiej stronie stoi dziki i zaciekły w swojej zawziętości champion wagi superciężkiej Mike Tyson i Muchamed Ali w jednym. Myślisz: dam radę, a gdy będzie ciężko, wykrzeszę iskry. Lecz zanim uderzy gong, zawisasz na linach, a twoją głowę obija fraza - oby do przerwy.

o namacalnym gęstym złu wszechobecnym w pisarstwie Dostojewskiego o imposybilizmie moralnym Houellebecqua — pierdolę bo jak to inaczej nazwać? a ona mówi leżąc obok — pachniesz cipką

Zjadły Cię farby, gdy w czerń wpadły, byś stąpał dnem, przeżuty przez życie, strawiony, wypluty w kanale. Gdy czarno-biały firmament, oczy uczy jak zło znaleźć, podążając za stadem bierz warte tym razem starannie. Definicja dobrych zdarzeń spływa w czeluść marzeń. Gdzieś stojąc w kolejce uwierz, że odzyskasz tętno. Oddech naszych aniołów chłodem tworzy stos sopel. Kładzie na potem dotyk tak gładki jak welur, tak piękny jak kolor pasteli. Miejsce przed nami, treść trzewii dzierżawi na widok spełnień, złotych chwil i uczuć wyprzedanych już. Spalony krzew i wiersz wyszeptany, promieniem chcą razić, gdy jaźń zmienia formę w nieoczywistość istnienia. Struktura wytworów na ubój wystawia preludium. Nic nie gra znów. Deformacja miasta kolorem wciąż nie skalana jak skała szara lub czarna jako cierpień wariant. Na deser wiader stos, pełen bolesnych wspomnień karmi sobą nas, sam stojąc w cieniu światła.

Dużo wspomnień po Franku. Pozdrawiam.

Kochaj życie Bo ono tak szybko umyka I doczekaj pięknego świtu Razem ze mną u boku Czy to nie jest piękne? Razem tak trwać Do końca naszych słonecznych dni

@Nata_Kruk To jeszcze raz, bo chyba źle wyłożyłem Natko. Ja też daję punkty, jak mi się podoba czyjaś wypowiedź. Kwestia w tym, aby osoba, której się "trafiło" to pogłaskanie nie dziękowała za to pod czyimś wątkiem i to za każdym razem (np. jak dostanie 3 głaski za jeden post) bo to głupio wygląda po prostu przy 18 takich postach x 3 = 54 podziękowania :)

Każdy dzień jest dobry... dopóki jeszcze jest. Pozdrawiam

Witam - chyba tak - dzięki za przeczytanie - Pzdr.serdecznie. @Tectosmith - dziękuje -

Od codzienności można uciec tylko na chwilę, ładnie bardzo. Pozdrawiam serdecznie :)

Przycumowane statki turystyczne tu na zamglonej promenadzie nad Menem życie toczy się pod kloszem z pieskami na wózkach spacerowych na jarmarku bożonarodzeniowym można skosztować "ognistego placka" lokalnie zwanego Flammkuchen wypić kubek Glühweina w sam raz na tę pogodę nadciągającą katastrofę mieszkańców którzy jeszcze niedawno żyli daleko od hekatomby i pośród których byłem ja nim uciekłem tu do miasta wina i kościołów na starym moście w Würzburgu wszyscy święci chowają głowę w piasek wyznają eskapizm „Pij wino i czyń dobro” nie oczekuj końca bo klosz jest trwały

Dobry wiersz, do tego świetny na teatralny występ. Już dawno tego nie robiłem, ale poczytałem na głos. I chociaż nie przepadam za inwersjami, tutaj jakoś nie przeszkadza, bo nawet dobrze zestraja się z resztą.Jak dla mnie rewelacja. :) Pozdrawiam. źródło: https://www.touchofart.eu/en/artists/Jaroslaw-Kukowski/jkuk5-praying-mantis/

@iwonaroma Tak, albo sobie tych doradców przekupili na tyle poważnie, że ich opinie nie są w wielu zakresach obiektywne i nie służą dobru wspólnemu :/// Rzeczywiście tak jest. @Somalija Tak i każdy siebie musi też pilnować. Bo nikt go tutaj nie upilnuje i paragrafy są wręcz szkodliwe na ogół, a nie pomocne ://

@Nata_Kruk Dziękuję ci bardzo.Zamysł był taki,żeby wierzyć,że wszystko idzie ku dobremu,ale wiadomo trzeba brać wszystkie scenariusze pod uwagę.W życiu nie ma nic na pewno.Pozdrawiam i fajnie,że wpadłaś doceniam to ;) @poezja.tanczy Cieszę się bardzo,że przypadł ci do gustu.Dziękuję ci,że zajrzałeś pozdrawiam serdecznie;)

jam staruszka brykam pięknie w głowie tańce i swawole kto na odcisk mi dziś wejdzie wnet solniczką mu przysolę moja laska umie wiele a trzewiczki są czubate niejednego boli czerep dostał z buta w co? w facjatę autobusem pojechałam siadaj pani miejsce zrobię więc musiałam zrugać chama młoda jestem postać mogę dzisiaj byłam na zakupach bo na fajkę stary chętny ktoś śmiał wrzasnąć stara dupa ja mu za to w jajka z pięści poleciały równym lotem białka żółtka cała reszta jęczał dupek wcale trochę przez to biedak mnie nie zbeształ dzisiaj dziadek mało chętny gdyż żaglówkę robi zgrabną stoję nad nim jak pół śmierci na amory mnie dziś naszło nieszczęśliwy pierun płacze maszt mu znowu ledwo stoi a ja pragnę tak inaczej aż szlafmycą to zasłonił jak w udręce zdziera kapę i piernaty krochmalone trzyma jaśka cicho sapie aż mu gnaty skrzypią społem aż tu nagle wyznał rzewnie że wyglądam staro jakoś dostał w mordę i w nic więcej jednak zamilkł dziad ladaco S.P. na cmentarzu grobek ładny zarośnięty on jest cały na nim napis wdzięcznie zgrabny fajnie było z moim starym

Dzisiaj dżez baba - ryba jutro.

Ktoś pociąga za postronek, lalki skaczą jak szalone, podskakują niczym małpki, scena już im nie wystarczy. Wyskoczyły na widownię, i się bawią niestosownie. Sam już nie wiem drogi synku... Teatr? Czy jesteśmy w cyrku? Pozdrowienia załączam :) Dziękuję :) Pozdrawiam Dzięki :) Wszystkiego Dobrego :) Dziękuję :) Niedługo Wielkanoc, będą jaja :))). Pozdrawiam.

@Leszczym bo Al ,to w zasadzie kobieta:) Pozdrawiam:)

movie starr ? ;)

@Leszczym Świat nie jest przyjaznym środowiskiem... trzeba się pilnować...

@duszka Nie opuszczaj nas cierpienie, bez Ciebie nie rozeznamy szczęścia...

@Nata_Kruk Dziękuję.

Ona – A – myśli i planuje, ma męża, dwójkę dzieci i dużego złego psa (powiesiła stosowną tabliczkę na bramie wjazdu), a co najgorsze w tym wszystkim wcale nie szuka przygód uniesień za rogiem. Warszawa – Stegny, 15.01.2024r.

@Monia Czy deszcz sprawi nam nadzieję Znowu pada, co się dzieje Ciekawy wiersz Dobrze że przeczytałem Pozdrawiam, M.

Ja też jestem za tym :) Dziękuję Ci za pogodny komentarz :) @Monia@Natuskaa@sisy89 Dziękuję Wam! :)

Jesteś jak kruche ciasteczko nadziewane bakaliami szczęściem czasem otulone czekoladą jak szalem w zimowy chłód smakujesz wyśmienicie przy filiżance herbaty łatwiej w prostych słowach opowiedzieć o miłości tak szybko gubisz ciepłe chwile.

@Arsis Viola się w Tobie podkochuje i nie lubi jak ze mną rozmawiasz, umów się z nią...

@Arsis Włodzimierzu... pamiętaj o tym że Ziobro był miernym studentem z rozbuchanym ego. Po kolejnym oblanym egzaminie napisał do Lecha Kaczyńskiego list. Ten go przygrnął i miał podnóżka swojego wzrostu. Przy Jarosławie trenował nienawiść... Ziobro popełnił błąd z tym Barskim, użył złej ustawy, wcześniej wycofanej, niosły go pycha i arogancja. A w rzeczywistości jest słabym prawnikiem, niedorośniętym i niedorozwiniętym...