Ranking

Z życia chciałoby się wybrać to co najlepsze Jak z przetaka pełnego fasoli Perły błyszczące Które rzucaliśmy przed wieprze naiwnie sądząc Że to nie boli Chciałoby się ale w sumie to jest smutne Jak wszystko co smutne Bo ma kres i choć się powtarza To już nie będzie innego zakończenia A nowa historia już nie będzie nasza I można się tylko pytać Dlaczego właściwie nie było inaczej Takich nie innych dokonywaliśmy wyborów Nie umieliśmy doszukiwać się prawdziwych znaczeń Czerpać garścią pełną z tych właściwych zbiorów Choć myśleliśmy że są pełne Okazywały się puste Lub przeżarte rdzą czasu Który żeśmy zmarnotrawili O sprawy nieistotne robiąc tak wiele hałasu Jeszcze słyszę pamiętam ten jazgot kłótnie do upadłego Kiedy słowo musiało być ostatnie a powód był nieistotny i brał się z niczego No tak jakoś gorzko ta nuta zabrzmiała i uderzyła w nazbyt może poważny ton Choć już kochanie Rodzina się zebrała O słyszysz słyszysz? To dla nas bije dzwon

Ona – A – napisała tymczasem do Świętego Mikołaja (wiedząc że przeczytam i czym prędzej polecę do sklepu) żeby ów – magik przecież – krokodyla jej na gwiazdkę (dałem jej kiedyś Fredrę do poczytania) (Zemsta) jednym słowem padłem w przedbiegach choinka nie wyszła bo wyjść nie mogła zamszowa torebka wcale nie Gucci i niewielka nie spełniła – wbrew nieświętym intencjom - oczekiwań … Warszawa – Stegny, 22.12.2023r.

chciałem być piękny i młody starcom to się czasem zdarza więc udałem się niezwłocznie do rodzinnego lekarza wyjawiłem mu swój problem tak uczciwie i w szczególe spojrzał na mnie jednym okiem myślę sukces, że w ogóle i wystawił mi receptę pisał chyba pół godziny a na koniec wzrok swój podniósł nie widziałem takiej miny jednak pełen dobrej myśli popędziłem do apteki i tu akcji zwrot nastąpił nie dotarły moje leki na mój protest, zażalenie że przydatność leki stracą farmaceutka przeczytała co napisał lekarz w pracy na recepcie jak wół pisze jest odręcznie napisane że to pacjent na cud wielki lekko przeterminowany

gdy się uda wypowiedzieć prawdę i świat rusza dalej - z nami do tańca gdy się uda niczego więcej nie chcieć

Muszę pamiętać, że mój syn bardzo mnie kocha. Muszę pamiętać, że mój syn bardzo mnie kocha. Muszę pamiętać, że mój syn bardzo mnie kocha. Muszę pamiętać, że mój syn bardzo mnie kocha. Muszę pamiętać, że mój syn bardzo mnie kocha. Muszę pamiętać, że mój syn bardzo mnie kocha. Muszę pamiętać... Każdego pieprzonego dnia. ***Treść będzie zrozumiała tylko dla osób, które mnie znają czyli prawie dla nikogo***

a co jeśli jestem raperem muszę udawać mięśnie nabrzmiałe pod skórą i kośćmi dziecko rozedrgane śpiewa jak ptak rozwalone gniazdo

Boże Narodzenie stąpa po niebie pełnym gwiazd ta jedyna przybędzie jutro zanim pojawi się słowo w nierozbudzonej ciszy nocy przytulimy świat na nowo nie pytaj o przestrzeń w kruchym istnieniu wystarczy wszystkim

w przedszkolu poszliśmy do domu złotej jesieni na spotkanie wigilijne mówiłam wierszyk a starsza pani przede mną płakała płakała płakała dygnęłam i wręczyłam jej laurkę z namalowanym przeze mnie sercem tuliła mnie jak dzieciątko boże patrzyła na mnie jak na aniołka * potem było ze mną różnie gniewy, kłamstewka, zazdrości wstydy, ucieczki, zaniechania ale dobrze pamiętam kim jestem na początku

@sam_i_swoi ↔Dzięki za taki "rozedrgany wierszyk" pełen skarbu:~) Pozdrawiam:) *** @Rafael Marius ↔Dzięki:)↔Ano właśnie. Można kogoś zagłaskać, do roztopienia:) Pozdrawiam:)

@Marek.zak1 Samo już blokowanie jest aktem rozpaczy, nieumiejętnością zmierzenia się z z uczciwą krytyką, z tą mniej uczciwą chyba też trzeba się nauczyć mierzyć, admin namawia słabszych do zamykania tematu (funkcja moderowana) i się nie dziwię. W nieuczciwej walce wszystkie chwyty dozwolone - tak najczęściej tłumaczy się to, jak określiłeś cwaniactwo. A pomyśleć, że byłem o krok od popełnienia tej gafy. Pozdrawiam.

@sam_i_swoi Nigdy nie blokowałem własnych tekstów, a raczej byłbym skłonny taki sam usunąć. O tym wyskakującym okienku nie wiedziałem, Przypomina mi to pewnego urzędnika państwowego, który obdarowywał zagranicznych i nie tylko, gości urzędu płytą, ma której jego córka gra Chopina, a kupował je z funduszów urzędu. Niby to nic takiego, prezent udany, ale niesmak był, córce to też nie pomogło. Pozdrawiam.

@Rafael MariusZachodzi tylko pytanie: Czy taki los sami wybraliśmy, czy też został nam narzucony z góry!? Pozdrawiam. 😎 @Ewelina, @iwonaroma, @Nata_Kruk, @Monia, @Tectosmith, @Rafael Marius i @sam_i_swoi Dziękuję za pozostawiony ślad. Pozdrawiam serdecznie! 🙂

Paryż... gdzie mój Paryż? Ty za parawanem... a ja bezimienna za kurtyną ukrywam się... już dalej oczy mnie nie skuszą - tylko do oceanu wytchnienia ani dalej ani głębiej nie dotrę Paryż... gdzie mój Paryż? nie powiodą cię do mnie myśli - przez lęk niewypowiedziane choć parzą i kąsają jak szczeniak... wolność! wolność... tak wiele ma oblicz a każdą ciemną stronę do kąta wpycha Paryż... gdzie mój Paryż?

a gdybyś był ślepy widział za horyzont gdzie ptak wije nowe gniazdo a kocur liże łapy a gdybyś był głuchy i słyszał skrzypienie drzwi w obcym domu szum wiatru w dalekim kraju a gdyś nic nie czuł i dotknął nieznaną ci rozkosz a gdybyś stracił rozum i na raz pojął o czym myślą kwiaty i skąd wziął się początek świata a potem odkrywać siebie na nowo na chwilę pobyć w raju

słowami opisane nie pęka jeszcze tak żyje ponad wiarę w nieustającym dojrzewaniu a słowa wznoszą się wyzwaniem z umysłem wibrujących myśli i nadziei trwaniem bo gdy tykać przestanie w pamięci chwil parę na wieczność pozostanie ______________________

Ty wazon namaluj ja kwiatki a potem pójdziemy na łąkę By upiększyć lotem motyla nasz wspólny obrazek który po powrocie do domu zamkniemy w złote ramki Żeby lot tego motyla trwał wiecznie a nie chwilowo jak w bajce

To nie magia ani czary ich dokonują To miłość swą potęgą cuda czyni Cuda które leczą bolące nas rany

dzielimy się jedni radością drudzy smutkiem do kogo chcesz się przytulić? a może kogoś przytulić?

Mądrość, wiarę, szczęście… włożyłem do wora - niosę i ciągnę go; Uff !

Więcej spraw jest płciowych niż uważamy.

Pogoda, jedzenie, prezentacje Terroryzm, rozmowy - to tematy gorące Każdy z nich ma swoje znaczenie I każdy z nich ma swoje powiązania Pogoda to nie tylko stan atmosfery, To także metafora naszych uczuć. Jedzenie to nie tylko sposób odżywiania, To także symbol naszych relacji. Prezentacja to nie tylko pokaz umiejętności, To także okazja do wyrażenia siebie. Terroryzm to nie tylko akt przemocy, To także wyzwanie dla naszej świadomości. Rozmowy to nie tylko komunikacja werbalna, To także wymiana emocji i myśli. Czy potrafimy słuchać z uwagą, Czy tylko mówimy to, co się przyjęło? Może warto zatrzymać się na chwilę I zastanowić się nad sensem życia. Co jest dla nas prawdziwą wartością, Co daje nam radość i spełnienie. Tyle opinii, tyle hałasu. Może nie potrzebujemy tyle informacji, Może wystarczy nam prostota i cisza I kontakt z samym sobą i naturą.

@Rafael Marius umiar jest najlepszy, ale wewnętrze jest niespokojna, a zewnątrz, a może odwrotnie:) Bóg wszystkim wybacza i cały czas tak:)

@Rafael Marius Jak to mówił klasyk "Niewiele mogę Ci dać"...

To zależy z jakimi się ktoś zadaje. Można samemu być najlepszym prezentem.

Dlaczego wiedzę którą mam dziś w wieku lat ...dziestu nie dostałem? Oj, mógłbym wtedy inaczej żyć odkryć zjawiska nierozpoznane. Wybrać od razu najlepszą z dróg, a nie się szlajać po manowcach, nie znałbym smaku żadnej z trwóg. Zbawienie wprost z rozbiegu dostać! Zaraz przygniata sensowna myśl, że dane nam to było przeżyć i w doświadczeniu byłych dni sercem uwierzyć - a nawet wiedzieć! :)

@Leszczym Wymagająca ta A.

niebo ze smutkiem i zdziwieniem patrzy na ziemię wygląda jakby nie było zegarmistrza który ustawił ten doskonały zegarek choruje gubi się w pomysłach leczenia każdy ma receptę właściwa diagnoza bez Stwórcy jest jak kromka chleba bez masła brak Ciebie Boże w niejednej duszy zasłania horyzont myślom buduje nowe jutro z pokaleczonych cegieł bez zaprawy 12.2023 andrew Piątek, dzień wspomnienia męki i śmierci Jezusa

Już dekiel nie tego, polała się plazma Coś jakby silikon, więc można w niej rzeźbić Gdzie miękisz gdzie kości (bo skóra oblazła) Brak skutku brak struktur maziaja się lepi Wypłukać, wmasować, zasklepić i zamknąć Tu sufit, tam ściany, wersalka i spokój I spokój… zapadam się w welur i masło Wychodzę i czekam odkształca się konstrukt Tyrknęło, zaskoczył mi trybik, na darmo Grzebanie się w wosku i korze-rynsztoku Lepszeje mi pustka magmieje co za mną Gorzeję w chwilowym porzygu kolorów

@Rafael Marius W rzeczy samej, Rafaelu 🙂 . Pozdrawiam Cię serdecznie.

Noc to istota piękna (Pokazała mi swoje prawdziwe oblicze) Jak piękna i naga kobieta (A między jej udami słodka róża) Schowana głęboko w środku (Wciąż odliczam minuty i godziny) Na zdobycie jej cennego daru (Chmury tak szybko rozchodzą się)

@Ewelina Słusznie - nie dajmy się zwariować :)

Prezenty, jak ataki na wojnie, najlepsze niespodziewane:).

@violetta No chyba że kazali - a kazali - zmykać mu do Francji :)) @Rafael Marius Rafał - ależ tym razem Ci się udało - dla mnie wiersz Twój najlepszy z tych co przeczytałem !!!

@Ewelina Udane :)) Choć w Paryżu od dłuższego czasu bardzo niespokojnie ://

@Leszczym dzięki

mała gwiazdeczko świecisz wysoko każesz wciąż ufać białym obłokom trudno cię dojrzeć przez kłęby bieli pojąć uwierzyć w działania wcielić gdy błyszczysz jasno w ludzkich źrenicach wielbimy ciebie chętnie zazwyczaj szybko nie zgaśniesz my z każdą chwilką niczym śnieżynki ścigane odwilżą

Więcej spraw jest o stosunkach, niż uważamy. Ciekawa myśl!

@Marek.zak1 tutaj właściwie sędziwe małżeństwo z bogatym bagażem doświadczeń i jedno z nich a może oboje snują takie refleksje , nie najszczęśliwsze, ale świętują tę rocznicę w gronie rodziny , dotrwali Kredens dziękuję za czytanie komentarz, pozdrowienia i również pozdrawiam serdecznie świątecznie

Złote chmury, szmaragdowe potoki…

Koniec roku z nowymi szatami Była noc, ale nie noc betlejemska Ten sam telewizor, inny facet rozmawia Przepraszamy za usterki , za chwilkę dalszy ciąg programu Mamy tort, czy wszystkim smakował? Nowe szaty , ale nie z Chin Różnimy się, mamy różne punkty widzenia Rozmawiamy i szanujemy się Lovej . 2023-12-22 Inspiracja . Nowe władze w Telewizji Polskiej

@iwonaromaInspirujące zdanie! Pozdrawiam serdecznie i rzecz naturalna serduchowo. 😎

@kwintesencjaNa początku było przykre wrażenie rozjechane mózgiem, a potem powoli dziwny uśmieszek rozbawił ogarniane strofy. Przyznaję, że wiersz i mnie zaciekawił swoją humorystyczno - naturalistyczną treścią. Przyłączam się do grona innych i dodaję serducho z całego serca. Pozdrawiam. 😎

Ślicznotka z niebieskimi wstawkami :) One są bardzo sprytne, kiedyś obserwowałam jak jedna z nich szukała wody. Grzebała w półkolu otwartej rynny znajdującej się na dachu budynku (ja mieszkam wyżej, więc miałam widok z góry). Pewnie ta rynna nie miała odpowiedniego spadu i się w jakimś zagłębieniu zbierała woda. Niestety nie mogę znaleźć zdjęcia, a jestem pewna, że mam, nawet kilka ich wtedy zrobiłam, no cóż... musi wystarczyć Twoje zdjęcie :) Dzięki raz jeszcze.

Tak właśnie jest, dla tych którzy potrafią je odczuć w bezkresach pamięci genetycznej. Dziękuję za zainteresowanie i serduszko.

stół się rozwalił pewnie przez mecz mój jest, choć rozwalony też

@Wiesław J.K. Taki to już jest los każdego z nas. Innego nie mamy.

@Omagamoga Smacznego!

@Leszczym Twoje zdrowie, a tekst zwyczajny, życiowy i z odrobiną frajdy przy piwku z kumplem nie zaszkodzi życiu i relacji. Świątecznie pozdrawiam!

trawa jak zwykle zielona (jeszcze nie) skoszona pachnie sianem leżę tak wpatrzony w życie mrówek wielkolud dla nich lecz taki w sam raz kłębiaste obłoki ponad tak nisko aż strach się oblał potem rysuję palcem pochmurne niebo na horyzonie biała plamka się zbliża zmierza w kierunku słonecznego blasku jeszcze nie burza lecz tam wysoko ponad głową widowisko się zaczyna liczę baranki i owce co suną tak bez szelestu prosto przed siebie po drugiej stronie słońca tęcza kolorowa w łuk się wygina pierwsze krople spadają z nieba powoli tworzy się kałuża i mrówki zakopały się w kopcu nie szukam parasolki a krople wsiąkają w skórę tak przemoknięty deszczem podziwiam znikającą już tęczę nie wieczór (jeszcze) a wkoło pociemniało i nagle błyskawica oświetliła nieboskłon zygzakowatymi fajerwerkami a potem grzmot wystraszył liście przedwcześnie pospadały z drzewa i patrzyłem jak świat się zmienia *****************************

Dziękuję bardzo :) każde serduszko mnie bardzo cieszy :) ja pod wierszami też zostawiam tylko serduszka, bo zupełnie nie wiem po co są te puchary ;) A to jestem zaskoczona, nie wiedziałam, że tak to działa, dziwne! :) pozdrawiam serdecznie