Ranking

Z życia chciałoby się wybrać to co najlepsze Jak z przetaka pełnego fasoli Perły błyszczące Które rzucaliśmy przed wieprze naiwnie sądząc Że to nie boli Chciałoby się ale w sumie to jest smutne Jak wszystko co smutne Bo ma kres i choć się powtarza To już nie będzie innego zakończenia A nowa historia już nie będzie nasza I można się tylko pytać Dlaczego właściwie nie było inaczej Takich nie innych dokonywaliśmy wyborów Nie umieliśmy doszukiwać się prawdziwych znaczeń Czerpać garścią pełną z tych właściwych zbiorów Choć myśleliśmy że są pełne Okazywały się puste Lub przeżarte rdzą czasu Który żeśmy zmarnotrawili O sprawy nieistotne robiąc tak wiele hałasu Jeszcze słyszę pamiętam ten jazgot kłótnie do upadłego Kiedy słowo musiało być ostatnie a powód był nieistotny i brał się z niczego No tak jakoś gorzko ta nuta zabrzmiała i uderzyła w nazbyt może poważny ton Choć już kochanie Rodzina się zebrała O słyszysz słyszysz? To dla nas bije dzwon

Ona – A – napisała tymczasem do Świętego Mikołaja (wiedząc że przeczytam i czym prędzej polecę do sklepu) żeby ów – magik przecież – krokodyla jej na gwiazdkę (dałem jej kiedyś Fredrę do poczytania) (Zemsta) jednym słowem padłem w przedbiegach choinka nie wyszła bo wyjść nie mogła zamszowa torebka wcale nie Gucci i niewielka nie spełniła – wbrew nieświętym intencjom - oczekiwań … Warszawa – Stegny, 22.12.2023r.

chciałem być piękny i młody starcom to się czasem zdarza więc udałem się niezwłocznie do rodzinnego lekarza wyjawiłem mu swój problem tak uczciwie i w szczególe spojrzał na mnie jednym okiem myślę sukces, że w ogóle i wystawił mi receptę pisał chyba pół godziny a na koniec wzrok swój podniósł nie widziałem takiej miny jednak pełen dobrej myśli popędziłem do apteki i tu akcji zwrot nastąpił nie dotarły moje leki na mój protest, zażalenie że przydatność leki stracą farmaceutka przeczytała co napisał lekarz w pracy na recepcie jak wół pisze jest odręcznie napisane że to pacjent na cud wielki lekko przeterminowany

gdy się uda wypowiedzieć prawdę i świat rusza dalej - z nami do tańca gdy się uda niczego więcej nie chcieć

Muszę pamiętać, że mój syn bardzo mnie kocha. Muszę pamiętać, że mój syn bardzo mnie kocha. Muszę pamiętać, że mój syn bardzo mnie kocha. Muszę pamiętać, że mój syn bardzo mnie kocha. Muszę pamiętać, że mój syn bardzo mnie kocha. Muszę pamiętać, że mój syn bardzo mnie kocha. Muszę pamiętać... Każdego pieprzonego dnia. ***Treść będzie zrozumiała tylko dla osób, które mnie znają czyli prawie dla nikogo***

a co jeśli jestem raperem muszę udawać mięśnie nabrzmiałe pod skórą i kośćmi dziecko rozedrgane śpiewa jak ptak rozwalone gniazdo

Boże Narodzenie stąpa po niebie pełnym gwiazd ta jedyna przybędzie jutro zanim pojawi się słowo w nierozbudzonej ciszy nocy przytulimy świat na nowo nie pytaj o przestrzeń w kruchym istnieniu wystarczy wszystkim

w przedszkolu poszliśmy do domu złotej jesieni na spotkanie wigilijne mówiłam wierszyk a starsza pani przede mną płakała płakała płakała dygnęłam i wręczyłam jej laurkę z namalowanym przeze mnie sercem tuliła mnie jak dzieciątko boże patrzyła na mnie jak na aniołka * potem było ze mną różnie gniewy, kłamstewka, zazdrości wstydy, ucieczki, zaniechania ale dobrze pamiętam kim jestem na początku

@sam_i_swoi ↔Dzięki za taki "rozedrgany wierszyk" pełen skarbu:~) Pozdrawiam:) *** @Rafael Marius ↔Dzięki:)↔Ano właśnie. Można kogoś zagłaskać, do roztopienia:) Pozdrawiam:)

@Marek.zak1 Samo już blokowanie jest aktem rozpaczy, nieumiejętnością zmierzenia się z z uczciwą krytyką, z tą mniej uczciwą chyba też trzeba się nauczyć mierzyć, admin namawia słabszych do zamykania tematu (funkcja moderowana) i się nie dziwię. W nieuczciwej walce wszystkie chwyty dozwolone - tak najczęściej tłumaczy się to, jak określiłeś cwaniactwo. A pomyśleć, że byłem o krok od popełnienia tej gafy. Pozdrawiam.

@sam_i_swoi Nigdy nie blokowałem własnych tekstów, a raczej byłbym skłonny taki sam usunąć. O tym wyskakującym okienku nie wiedziałem, Przypomina mi to pewnego urzędnika państwowego, który obdarowywał zagranicznych i nie tylko, gości urzędu płytą, ma której jego córka gra Chopina, a kupował je z funduszów urzędu. Niby to nic takiego, prezent udany, ale niesmak był, córce to też nie pomogło. Pozdrawiam.

@Rafael MariusZachodzi tylko pytanie: Czy taki los sami wybraliśmy, czy też został nam narzucony z góry!? Pozdrawiam. 😎 @Ewelina, @iwonaroma, @Nata_Kruk, @Monia, @Tectosmith, @Rafael Marius i @sam_i_swoi Dziękuję za pozostawiony ślad. Pozdrawiam serdecznie! 🙂

Paryż... gdzie mój Paryż? Ty za parawanem... a ja bezimienna za kurtyną ukrywam się... już dalej oczy mnie nie skuszą - tylko do oceanu wytchnienia ani dalej ani głębiej nie dotrę Paryż... gdzie mój Paryż? nie powiodą cię do mnie myśli - przez lęk niewypowiedziane choć parzą i kąsają jak szczeniak... wolność! wolność... tak wiele ma oblicz a każdą ciemną stronę do kąta wpycha Paryż... gdzie mój Paryż?

Zadałeś mi pytanie, a dawno ich nie zadawałeś. Pytanie, które zawieszone w powietrzu czekało na odpowiedź. Moja odpowiedź zapomniała już, że pytaniom się ulega, zwłaszcza twoim. Przeszła bokiem jak burzowa chmura letnim wieczorem. Tylko po to, żeby cię wyminąć i rozpaść się na tysiące kropli.

Budzę się rankiem, ale nie wiem po co. Każda kolejna minuta to wyzwanie dla serca... Pompuje krew, przetacza, żeby nie zdechnąć, żeby tliła się iskierka... Budzę się rankiem, ale nie wstaję... Zaciskam powieki, żeby sen zatrzymać... Nie, nie chcę... Nie chcę! Kolejnego dnia na nic! Nie chcę niczego zaczynać... Nie dzisiaj. Wiersz inspirowany:

Pewien starzec z okolicy Płody, nagle poczuł się niesamowice młody. Zaczął zbierać drągi i badyle, zaczął ganiać muchy i motyle. Szkopuł w tym, nie miał już urody. _______________ Ten limeryk napisałem zainspirowany wierszem @Starzec: Recepta na cud.

Mądrość, wiarę, szczęście… włożyłem do wora - niosę i ciągnę go; Uff !

Pogoda, jedzenie, prezentacje Terroryzm, rozmowy - to tematy gorące Każdy z nich ma swoje znaczenie I każdy z nich ma swoje powiązania Pogoda to nie tylko stan atmosfery, To także metafora naszych uczuć. Jedzenie to nie tylko sposób odżywiania, To także symbol naszych relacji. Prezentacja to nie tylko pokaz umiejętności, To także okazja do wyrażenia siebie. Terroryzm to nie tylko akt przemocy, To także wyzwanie dla naszej świadomości. Rozmowy to nie tylko komunikacja werbalna, To także wymiana emocji i myśli. Czy potrafimy słuchać z uwagą, Czy tylko mówimy to, co się przyjęło? Może warto zatrzymać się na chwilę I zastanowić się nad sensem życia. Co jest dla nas prawdziwą wartością, Co daje nam radość i spełnienie. Tyle opinii, tyle hałasu. Może nie potrzebujemy tyle informacji, Może wystarczy nam prostota i cisza I kontakt z samym sobą i naturą.

@Rafael Marius umiar jest najlepszy, ale wewnętrze jest niespokojna, a zewnątrz, a może odwrotnie:) Bóg wszystkim wybacza i cały czas tak:)

@Rafael Marius Jak to mówił klasyk "Niewiele mogę Ci dać"...

@Rafael Marius Kobiety często takie są i w zasadzie nie jest to jakoś specjalnie dziwne :)

niebo ze smutkiem i zdziwieniem patrzy na ziemię wygląda jakby nie było zegarmistrza który ustawił ten doskonały zegarek choruje gubi się w pomysłach leczenia każdy ma receptę właściwa diagnoza bez Stwórcy jest jak kromka chleba bez masła brak Ciebie Boże w niejednej duszy zasłania horyzont myślom buduje nowe jutro z pokaleczonych cegieł bez zaprawy 12.2023 andrew Piątek, dzień wspomnienia męki i śmierci Jezusa

Ciekawy błąd. Zweryfikuję sprawę i spróbuję naprawić (a jak nie, to pobanuję gagatków ;)

@Rafael Marius W rzeczy samej, Rafaelu 🙂 . Pozdrawiam Cię serdecznie.

@Dragaz Świetne !!!!

@Rafael Marius Bardzo łatwo, to prawda, ale nawet jeśli jesteś uważny, życie to kawał ciężkiego chleba jest i ci - tam u górze - nic z tym nie zrobią, z czego też trzeba zdawać sobie sprawę :// @Somalija Od Agnieszek jeszcze gorsze są czasem Ich wiersze :// Trafiają w różne nieczułe punkty ://

i dużo więcej, niż zdajemy sobie sprawę.

@Ewelina Słusznie - nie dajmy się zwariować :)

@Leszczym bezwzględnie Paryż będzie mi się kojarzył pozytywnie :)

szepczą wspomnieniem wilgotne dłonie kryształków skrzących głosem śnieżynki teraz niestety czułości koniec tych krągłych kształtów i uczuć wszystkich pamiętam wieczór w lśnieniu na pewno kiedy cię w śniegu ujrzałem drżącą tyś w całej zaspie jest najpiękniejszą kochaną w grudniu wiosenną łąką podniosłem ciebie miłości chwilką wciąż przemarzniętą do ciepłych dłoni przepraszam śnieżko chciałem cię tylko ogrzać przytulić od zimna chronić

Prezenty, jak ataki na wojnie, najlepsze niespodziewane:).

@Ewelina Udane :)) Choć w Paryżu od dłuższego czasu bardzo niespokojnie ://

@Leszczym dzięki

@Marek.zak1 tutaj właściwie sędziwe małżeństwo z bogatym bagażem doświadczeń i jedno z nich a może oboje snują takie refleksje , nie najszczęśliwsze, ale świętują tę rocznicę w gronie rodziny , dotrwali Kredens dziękuję za czytanie komentarz, pozdrowienia i również pozdrawiam serdecznie świątecznie

Koniec roku z nowymi szatami Była noc, ale nie noc betlejemska Ten sam telewizor, inny facet rozmawia Przepraszamy za usterki , za chwilkę dalszy ciąg programu Mamy tort, czy wszystkim smakował? Nowe szaty , ale nie z Chin Różnimy się, mamy różne punkty widzenia Rozmawiamy i szanujemy się Lovej . 2023-12-22 Inspiracja . Nowe władze w Telewizji Polskiej

za wyręczanie Mikołaja, plusik zostawiam zamień włożyłem do wora na włożyłem/rzuciłem na plecy szczególnie rzuciłem - sprawia że to coś lekkiego, a po tym Uff ! jest szczególnie ciężkie Pozdrawiam.

@iwonaromaInspirujące zdanie! Pozdrawiam serdecznie i rzecz naturalna serduchowo. 😎

@EwelinaPrzepraszam, ale zapomniałem dodać w poprzednim komentarzu: bardzo dobry wiersz - przenośny. Pozdrawiam serdecznie. 😎

@Rafael MariusŚwietnie! Lubię takie mistyczno - genetyczne tematy. Wiedza w naszym materialnym świecie ma jeszcze wiele do odkrycia. Pozdrawiam. 😎

Ślicznotka z niebieskimi wstawkami :) One są bardzo sprytne, kiedyś obserwowałam jak jedna z nich szukała wody. Grzebała w półkolu otwartej rynny znajdującej się na dachu budynku (ja mieszkam wyżej, więc miałam widok z góry). Pewnie ta rynna nie miała odpowiedniego spadu i się w jakimś zagłębieniu zbierała woda. Niestety nie mogę znaleźć zdjęcia, a jestem pewna, że mam, nawet kilka ich wtedy zrobiłam, no cóż... musi wystarczyć Twoje zdjęcie :) Dzięki raz jeszcze.

Okrągłych stołów pilnie strzeż, bo to już dzisiaj rzadka rzecz.

aż by się chciało dopisać: dziś przyszła dziewczynka do mnie powiedziała wierszyk wzruszyłam się przytuliłam i nagle zapytała: czemu płaczesz babciu?

Tak właśnie jest, dla tych którzy potrafią je odczuć w bezkresach pamięci genetycznej. Dziękuję za zainteresowanie i serduszko.

stół się rozwalił pewnie przez mecz mój jest, choć rozwalony też

Otóż to. Życie ze swej natury jest wieczne.

nadal trwa preambuła do świętego Mikołaja o spełnienie się modlitw tych najbardziej błagalnych na stole rozłożyłam sianko pod białym jak śnieg obrusem za oknem deszcz jesienny a ja nie jestem już samotna niezmiernie jest mi przyjemnie i cieszę się każdego poranku z promieni słonecznych a najbardziej z Jego asysty życie reflektuje na nasze chody i jest nam z tym dobrze bo w końcu to powinno być normalne jak barszcz w wigilię i sianko pod obrusem wciąż trwa przedmowa do świętego Mikołaja by w ramach mojej wdzięczności zatrzymał sobie jedną gwiazdkę z nieba Klaudia Gasztold

@Leszczym Twoje zdrowie, a tekst zwyczajny, życiowy i z odrobiną frajdy przy piwku z kumplem nie zaszkodzi życiu i relacji. Świątecznie pozdrawiam!

@Leszczym Uważaj na Agnieszki... Pozdrawiam A.

trawa jak zwykle zielona (jeszcze nie) skoszona pachnie sianem leżę tak wpatrzony w życie mrówek wielkolud dla nich lecz taki w sam raz kłębiaste obłoki ponad tak nisko aż strach się oblał potem rysuję palcem pochmurne niebo na horyzonie biała plamka się zbliża zmierza w kierunku słonecznego blasku jeszcze nie burza lecz tam wysoko ponad głową widowisko się zaczyna liczę baranki i owce co suną tak bez szelestu prosto przed siebie po drugiej stronie słońca tęcza kolorowa w łuk się wygina pierwsze krople spadają z nieba powoli tworzy się kałuża i mrówki zakopały się w kopcu nie szukam parasolki a krople wsiąkają w skórę tak przemoknięty deszczem podziwiam znikającą już tęczę nie wieczór (jeszcze) a wkoło pociemniało i nagle błyskawica oświetliła nieboskłon zygzakowatymi fajerwerkami a potem grzmot wystraszył liście przedwcześnie pospadały z drzewa i patrzyłem jak świat się zmienia *****************************

Dziękuję bardzo :) każde serduszko mnie bardzo cieszy :) ja pod wierszami też zostawiam tylko serduszka, bo zupełnie nie wiem po co są te puchary ;) A to jestem zaskoczona, nie wiedziałam, że tak to działa, dziwne! :) pozdrawiam serdecznie