Ranking

ich piękno i skromność przemawia czasem bardziej niż jeden wielki znak pozwól mi przejść polną dróżką wśród łąk i zbóż obok dzikich jabłonek i grusz zanim wjadę na autostradę

pachniesz latem pierwszymi malinami morską bryzą słońce i wiatr we włosach podkreślają twój urok chciałbym cię poczuć i posmakować nie jutro dziś jesteś jak sen 7.2023 andrew

chodź ze mną w malachit rozśpiewanej nocy wokół woda o talii przepasanej bylicą płonie a ja zanurzam się cała w twoich czułych dłoniach słodycz macierzankowej obietnicy wymieszana z goryczką krwawników jak ruta z bodziszkiem ciasno splecione rozkwitają nasze ciała 25.6.22

W polorze kolorze korze przy zespoleniu z tłem Maanamu dajmy sobie popalić płomieniom ostatnią nocą gdzie gwiazdy złocą Poczyńmy chęci w zdecydowane kroki ku ładnej nami wygodnej pamięci zdarzeń tulących się do bawełny tuż przed niezawinionym rozstaniem. Pod Olsztynem, 19.07.2023r.

dwa razy w roku czas zmieniają wskazówki na tarczy przesuwając w głowach wciąż robią zamieszanie tworząc niezwykły chaos. nie da się przecież cofnąć czasu do chwil straconych powrócić nie można naprawić błędów przeszłości na nowo się narodzić. stracone godziny odespać chcesz lecz tylko je marnujesz nie da na zapas wyspać się organizm także to odczuje. już pogubiłam trochę się i ciągle zadaję pytanie kolejny przecież przyszedł dzień co zatem jutro nastanie.

wlazłem w życie buciorami z pieprzyłem to i tamto teraz tego żałuje dziś inaczej widzę tamte chwile które nie były racją które bolały wlazłem w życie buciorami nie widziałem że to zgubny sens dziś się uśmiecham przecież to był tylko życiowy grzech a nie tęcza

znowu mieszają w moim domu sąsiedzi dobrzy i uczynni sercem gorącym chcący pomóc choć na ich rękach liczne winy czyż to powtarza się historia gdy wielki brat się szarogęsił w imię przyjaźni zabrał sporo był ocet w sklepach i nic więcej dzisiaj metody inne nieco subtelne wyrafinowane zaś oszust stryj na kasę leci udaje że postradał pamięć wpuścić do domu chce po cichu tych niby eko - solidarnie dawnych sąsiadów niewolników dziś rezydentów na socjalnym zadbają aby wzrosła dzietność być może niehumanitarnie ten melanż kultur jest podnietą niech za parkanem pozostanie a mi się marzy żyć spokojnie według praw Boga oraz ładu i najważniejsze jeszcze wspomnę na dystans trzymać mych sąsiadów

Ten dumny wóz ojca w sadzie historię wciąż nuci swą że była kiedyś leszczyna Gagarin łąka i on I bańka zsiadłego mleka na polu wśród gwaru dnia a pszczoły miód przynosiły w ten letni wakacji czas Co dłużył się niemożliwie a nikt nie dostrzegł w nim lat. I (aż) nagle coś przyspieszyło Z kopyta ruszył koń i ludzi jakby ubyło i skurczył się świat. Zabrakło cierpliwości wakacji i czasu i tylko czasem ktoś zapyta: no o co tyle hałasu?

Siatka i sprzęt spakowany Robaki z lodówki ściany Zanęta pachnąca w wiaderku Pamiętam o pulowerku Namiocik lekki jak piórko Saperka - bez saperki trudno Samochód obładowany Budzik obudzi mnie rano Złowiłem dwa piękne kalosze Dwie puszki po zacnym piwie Coś tam pukało mi w spławik Bat poderwałem zwinnie Spojrzałem w oczy swej rybce Walczącej w pięści niemrawo Zdjąłem z haczyka boleśnie Niech płynie dalej Wełtawą Niech spełnia innym życzenia Dla mnie los nadto łaskawy Mnie nic w życiu nie trzeba Poza patrzeniem w Wełtawę Więc puszczam cię dalej łódeczko Mknij do mniej szczęśliwych Którzy nie znają swej rzeki Jej meandrów zdradliwych ..

niebo rozpuszyło się różem i cały błękit jest w soku kokosowy księżyc wygląda z okienka w obłokach wyciągam ręce do nieba i cała jestem w morelach i wszystko byłoby fajnie gdyby nie jedno zadrapanie na nadgarstku które nieznośnie przypomina że w piwnicy nieba jest jeszcze jeden księżyc żelazny podcinający korzenie i skrzydła

śpiewne powietrze nuci hymn ku chwale nagich ramion lejący się z nieba żar rozgrzewa tajemnicy krąg i my poddani gorączce w zachęcie zmysłów jak w obietnicy spełnienia rozpuszczamy się ochoczo

upał - znikają parasolki z półek

to fakt baroku mamy dosyć w każdym widoku przesycenie w nadmiarze wrażeń toną oczy w ramach resetu pejzaż zmienić mały spacerek polną dróżką pośród spęczniałych złotem kłosów niebieski akcent jest jak urok za chabrem idąc wodzisz wzrokiem :)

bo jeśli nawet jest... to i owszem... jest! choć nie zawsze tak jak chcemy w gruncie rzeczy jednak jest - coś zawsze coś z czego możemy się cieszyć jak dorośli - na poważnie albo tak jak dzieci na wariacko po omacku radość... między kącikami ust się mieści

usiadłam na pagórku pełnym kwiatów - błyszczących w słońcu szumu wiatru słuchałam i szeptów ważek niebiesko-zielonych - fruwających nad taflą pobliskiej wody ciebie łapczywie myślami wolałam chwytając haust rześkiego powietrza umysł do dawnych czasów mnie poniósł a serce tęskniące... serce uczuciem wielkie wciąż spływa po nadziei tęczach

uwierzyliśmy w to czego nie było nigdy w dom przystrojony firanami - w harmonii i ciepłem nieba zasnuty ugruntowaliśmy twardą jak gruda ziemi - świadomość nasączoną słodyczą najczystszą lecz wymyśloną... spijaliśmy latami nieswoje listy pragnień otulonych gdzieś w serca okolicach modliliśmy się za nieswoje marzenia uwierzyliśmy w to że jesteśmy dla siebie ważni

śnił mi się Wojaczek — WO JA CZEK którego nie było i to był piękny sen i okno było otwarte śnił się miał twarz anioła i pióro miał wieczne jakby wieczność uwieczniał by została po nim ta ballada bezbożna jakby z innej bajki ze snu na sen — śnił się mówił do mnie cicho jakbym miała prawo nie słyszeć bo przecież kończył się w moim śnie ten martwy sezon ten niby WOJACZEK Ot taki eksperyment. Wszelkie powtórzenia użyte świadomie i celowo:)

Dzisiaj jadąc na rowerze, widzę pudla na spacerze. To alpaka, nie poznałem, zsiadłem i się przywitałem.

@Rafael Marius tAK, w tym obszarze wydaje się, że jest bardzo dużo do zrobienia i dobrze, żeby ta moda się utrzymała.

Dla Twojej osobowości tak właśnie jest. Ja to rozumiem, bo kiedyś miałem zbliżoną. Ale dla mojej obecnej to już nie. A dla każdego warto przede wszystkim poznać samego siebie. Kim się jest. Wtedy dopiero wiadomo, co jest dla nas dobre. Nie zawsze to co dla innych. Nie mówiąc już o ofertach bohaterów pop kultury z cyklu kup sobie szczęście.

@Rafael Marius marzenia warto mieć, oczywiście pozostaje kwestia: jakie marzenia.

@Leszczym Zespół Maanam, w okresie wczesnonastoletnim był moim ulubionym. Marka zresztą znałem. On był kumplem mojego wujka. Nawet byli podobni do siebie.

tak czasem człeka nachodzi wędrówka nie tym samym co zrozumienie drogi

To są tylko wspomnienia marzeń z młodości, gdy miałem inną osobowość. Teraz już nie marzę nie mam takiej potrzeby. Jestem realistą.

@slow dziękuję i wzajemnie :)

@Rafael Marius o to i fakt :) To miałeś dziś miłą pogawędkę :) Warto przebywać w towarzystwie pozytywnie nastawionych ludzi.

Ja też wiatru nie lubię, a u nas ostatnio ciągle wieje. To prawda. Ludzie o czarnym kolorze skóry są znacznie bardziej pozytywni. Dzisiaj miałem okazję wymienić parę słów z taką osobą i czuje się tą radość. Fakt, że młoda i ładna. To ją trochę usprawiedliwia, że nie ma smutnej miny jak większość naszych rodaków. Słońce ich ładowało przez całe pokolenia. A my podobno też z Afryki.

@Ewelina ciekawy temat :) ...najważniejsze, żeby w życiu poznawać siebie, rozwijać się i nie pozostać w stagnacji:)))

@tomass77 Ładnie napisane. Rybek lepiej nie męczyć. Jest tyle innych zajęć wśród natury. Ostatecznie można tylko patrzeć na rzekę.

@slow dużo "może"... I właśnie w tym sęk. Zjawisko nadal nie jest poznane. Faktycznie jest to pewien trend zataczający coraz szersze kręgi. Pozdrawiam serdecznie :)

@slow ja też znam coraz więcej w zasadzie. Z jednej strony mnie to szokuje, z drugiej zastanawia, z trzeciej szukam głębszego sensu.

@Ewelina znam dużo małżeństw, pary, które już nie są ze sobą ... decyzja należy do każdego z nas i tak powinno być..

Lubię Twoje rymowane wiersze. Jest w nich wiele racji, mądrości , a i humoru nie brakuje. Umiesz ubrać w słowo rymowane niejedną sytuację dając tym samym do myślenia. Nie ma w Twoich wierszach mowy o sztywności. I to jest fajne. Z przyjemnością. Pozdrawiam.

@Coretanima pięknie dziękuję. Serdeczności. @Starzec miło mi, dzięki. Pozdrawiam. @poezja.tanczy @Rafael Marius @Sennek Wam również dziękuję za zajrzenie i pozostawienie śladu. Pozdrawiam.

@Ewelina Dziękuję, duch Brzechwy zawsze żywy:).

Witam - miło że czytasz - dziękuje serdecznie - Pozdr.uśmiechem. Witam - gratuluje takiej postawy - Pozdr.

@andrew To nasze zjednoczenie się latem z naturą potrafi wydobyć z nas piękno, tak niezwykłe, że wydaje się snem... I tak uotne, że chcemy je posmakować "nie jutro - dziś", czyli w chwili jego zaistnienia. Oszczędny, ale wymowny, wrażliwy przekaz. Pozdrawiam :)

@Jacek_Suchowicz Sąsiedzi zdecydowanie powinni się wziąć za własny dom i w nim mieszanie, a nawet porządki. Świetnie ująłeś rzecz całą słowami. Pozdrawiam :)

żyć będzie w zgodzie? To chyba jednak niemożliwe. Prędzej się łyżka z cukiernicą dogada 🤣

@sam_i_swoi Dzięki, trochę mnie poniosło wczoraj. Przepraszam. Na przyszłość proszę o krytykę ale konstruktywną, tzn z czym się czytelnik nie zgadza albo gdzie błądzę itp. Może mógłbym wtedy się wytłumaczyć albo wyjaśnić. Twoja wczorajsza krytyka była troszkę histeryczna a moja odpowiedź emocjonalna. Nie o to nam piszącym chodzi. Kochamy poezję i to nas łączy. Pozdro T.

wiersz mi się podoba, żeby tak każdy łowił :) mniej sport - ryb okaleczanie... Pozdr.

Jedni lansują się na gęsiach Inni na pudlach Więc nawet alpaka mnie nie zdziwi ...ale że czarna? Pewnie z Afryki :) Dlatego taka opalona :)

Nie wiem, człowiek, który go prowadził był mało skłonny do rozmów i tylko z łaski dał zrobić zdjęcie. Bywa.

@Ewelina Ta wiara, to może przeczucie, jak powinno być, przeczucie przeznaczenia... Dążenie do niego byłoby wtedy naturalne. Wiersz pobudza delikatnie do zagłebienia się w temat. Pozdrawiam :)

Zasadniczo to każdemu się marzy. Sęk w tym jak do tego dojść. A Biblia ma wiele interpretacji, często całkowicie sprzecznych.

@corival im wyżej tym... wyżej :) Ja też lubię się zanurzać w treściach i wytworach wyobraźni :) Dziękuję za czytanie i komentarz. Pozdrawiam serdecznie :) @Jacek_Suchowicz błyskotliwa odpowiedź! Pozdrawiam :)

@corival dziękuję bardzo za opinie!:)

@[email protected] Dziękuję... To niespodzianka, o której się nawet nie marzy...

Tulący jak to upiornie brzmi znajduję ostanie róże w cudownym ogrodzie gdy kroplami moczysz moje ubrania i włosy Tropikalny w piękny letni dzień chodzę z pomarańczowym hibiskusem za zielonkawą bielizną uwielbiany

Smakuję cię przy porannej kawie Nadgryzam delikatnie jak kruchego rogalika, dającego początek rozkoszom dnia. W moich ustach rozpływasz się ambrozją. W zenicie słońca gaszę pragnienie pocałunkiem, który jak życiodajna woda ratuje me żądze. Aby wplątany w granat nocy zjeść z tobą kolację i kochać się do świtu.