Ranking

Siedmioro jest w przestrzeni, kilka dni przed nimi, a potem lądowanie, Canaveral* czeka. Czy możemy coś zrobić, czas szybko ucieka, ale się nie da wygrać z prawami boskimi. Poszycie jest pęknięte, skrzydło nie wytrzyma, kiedy tarcie powietrza stopi aluminium niechronione osłoną, wszyscy muszą zginąć, taka jest kolej losu, człowieka to wina, że chce wyżej polecieć, pragnie, czego nie ma, chce Ziemię z nieba widzieć, bo Olimp za niski, Czy to bardzo jest głupie mieć takie marzenia, które tym razem wszystkich, co na promie, prysną? Nie powiem im, że zginą, spłoną w jednej chwili, nie wiedzą o awarii, chcę, żeby wierzyli. *Przylądek Canaveral na Florydzie, miejsce startu i lądowania promów kosmicznych. https://nauka.tvp.pl/58264848/wahadlowiec-w-ogniu-mija-19-lat-od-katastrofy-promu-columbia

To nie egoizm a brak siły do dźwigania różnej maści pasożytów i nie brak empatii a lęk przed wykorzystaniem. Zamykam skafander. Mam was dość ludzie z ciągłym kombinowaniem, przeciąganiem liny własnych interesów. Nie rozumiem gierek, targowania i podtekstu. Bliższy mi świat aspergerów, pełnej skali akustyków, takich co się nie chcą bawić rolami w społeczeństwie: o pieniądze, rację, władzę. Chorzy, bo świat widzą prosto. Przywracani "do zdrowia", żeby wspólnie grali partię szachów na tablicy.

odleżynami obrosła moja godność człowiecza smród zgnilizny ciągnie się za nią jak opasły tasiemiec żerujący na resztkach mojego ducha wolności odleżynami obrosła poczciwa moja godność człowiecza odleżynami obrosła pożerając wszystkie niegdyś wielkie marzenia

Boso odziani w łachmany tak jak polne strachy bez zegarka i kompasu jutro wyruszmy w świat By podobnie jak one wiatrem się czesać rosą obmywać stopy mgłą dłonie i twarz A gdy ona opadnie uśmiechnąć się do słońca i nie myśląc o czasie udać się dalej By po drodze upajać wzrok i słuch czymś z czego codzienność nas okrada

Panie Jezu dziękuję Ci za to że oddałeś za mnie swoje życie Proszę Cię o łaskę kochania Cię otwarcie, nie skrycie nad życie

tekst w opisie 😊

na czarnych dachach stukot końskich kopyt grzęźnie bociany omijają to miejsce białe kokardy wieszam na starym dębie jako dla świtu przynętę

,, Zbawienie prawych pochodzi od Pana,, Ps. 37 choćbyś upadł On poda ci rękę nie pozwoli ci leżeć twoja sprawiedliwość zabłyśnie jak gwiazdy na niebie twoje utrapienia przeminą jak śnieg na polach bądź cierpliwy nie znamy dróg jakimi chodzi prawo Boże możemy być pewni że i do nas zawita tych co Go przyjmą nie zostawi bez łaski swojej o innych będzie zabiegał do ostatniej chwili ich ziemskiej wędrówki w Tobie Panie nadzieja Jezu ufam Tobie 2.2023 andrew Piątek, dzień wspomnienia śmierci i męki Jezusa

Wracajmy do wnętrza pustelni Co było, już dawno przepadło Z rozsądkiem i garstką nadziei Z modlitwą cedzoną przez gardło Wracajmy, ostatnie pokłady Schowane za drzwiami bez klamek Do mięsa, do łyka wydrapmy W ostatkach podwojów testament… Wracajmy, to tylko zmęczenie Zmieszało nam zmysły i jaźnie Więc wtulmy się w mgielne przestrzenie Czekając aż zrobi się jaśniej

Bohater drzwi przekroczy : wielowymiarowe, wielodzielne, kolorowe i wkroczy…

Za drzwiami bez klamek częstują takimi cukierkami, po których można czytać w całkowitej ciemności, ale chyba nie robi się jaśniej. Salut!

@kwintesencja Dziękuję Czy cyrograf - tak. Jeśli patrzeć przez pryzmat nieodwracalności

@Kwiatuszek@iwonaroma@Magda1973 dziękuję pięknie za czytanie i za serduszka, pozdrawiam serdecznie :)

@Tectosmith Dziękuję serdecznie! :-)

ogon coraz dłuższy, cięższy na czole mała, słaba latarenka

@A-typowa-b nie to miałem na myśli. Jeśli ktoś głupi to ja, że jej nie uściśliłem pozwalając na tego rodzaju dywagacje. Bardziej, że człowiek jest nieograniczony w wymyślaniu sposobów na ścieranie drugiego.

Spytali ją czemu tak nisko pochyla głowę Odpowiedziała że to z powodu jej ciężaru Zapytali na co tak patrzy Gdzie jest ten punkt w oddali Odparła "Za rzeką... hen" Nie zrozumieli Nie wiedzieli co ją zasmuca "Świat wokół i w dzień i w nocy" - westchnęła Wokół dźwięczała cisza Brak nadziei oczy jej rozpalił A łzy poleciały jak grochy Nie było już pytań Wiadrami wodę zaczęli nabierać W obawie By się nie potopić

Ja też tak czasem odczuwam, ale to może być wynikiem braku zrozumienia z mojej strony. To dość tajemnicza sprawa jak dla mnie.

Na tęczowej górze wśród kwiatów mieszka wróżka Negacja.

@Kwiatuszek Ładnie. :-)

Taka nasza natura, a tytuł zainspirowany Twoim Tytanikiem:).

Zapach miłości czy jesień większą nadzieją Droga pod górę czy schodzenie z niej cenniejsze Dostojny las czy kwitnący sad cieszy wzrok Twarz śmierci czy ta smutna ma głębie Pisanie o życiu czy malowanie o nim godniejsze Smutek czy uśmiech zapala byłego iskierkę Płacz dziecka czy mogiła bardziej doskwiera Do nieba czy piekła bliżej komuś kto błądzi

- Mistrzu, on wpierw ma zapał, ale zaraz mięknie, przecież to może zniszczyć nasz związek doszczętnie. - Niejeden ma z tym kłopot przez brak doświadczenia i bywa to niełatwy orzech do zgryzienia. Poproś go, żeby przestał, kiedy mu opada, odczekał i raz jeszcze, taka moja rada. możesz mu w tym pomagać poprzez masowanie, a natenczas opadły, bywa, że powstanie. Czasem szalej skutkuje, lecz stosuj rozumnie, bo gdy dawka zbyt duża, może skończyć w trumnie, warto modlitwą wspomóc wieczorne starania, niech ci proboszcz doradzi, bo ja nie mam zdania.