Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ranking

Popularna zawartość

Treść z najwyższą reputacją w 12.11.2022 uwzględniając wszystkie działy

  1. ktoś kiedyś mi powiedział takiego razu pewnego, że słowa są słowami - nie ma w tym nic nowego. lecz dodał po chwili pewnie, że nic nie znaczą na prawdę; szkoda, bo myślałam dość długo, że jednak są czegoś warte. lecz słowa są tylko słowami, i nie ma co się wykłócać jak talerz albo frisbee, można na wiatr je rzucać zostanie już tylko echo, bo on je po niebie rozniesie więc można mówić wszem-wobec co ślina na język przyniesie nie trzeba przejmować się niczym; nie zranie przypadkiem kogos? ktoś może na coś liczy.. to nie obchodzi nikogo. mówimy sobie nie-prawdę w tym swiecie pełnym słów nic nie jest niczego warte jak życzyć tu słodkich snów? nie da sie spać spokojnie, jak żyje sie w swiecie kłamstw nie da się też inaczej mieszkając w tych fałszach miast. i w sumie nic nie wiadomo, i czasem slow juz brak; nie wiem jak dlugo w tych kłamstwach da się żyć ot tak (stylem "na blokach")
    7 punktów
  2. Widzisz jeszcze, przebraną lazurem kobietę? Stoi nieopodal grani, jakby skokiem miała przepaść. Szum fale jej niosą, litościwe pienią brzeg, chmury patrzą na cienki damski szept. Cóż to w skały uderza? Sztorm, wielka ulewa! Wiruje sute morze, wiatrem pospawane. Wpadła dziewczyna młoda, w brzegu białą pianę. Ciało wątłe zbladło, sercem bicia drży. Krew ramiona wyciąga, ciepłotę wylewa w chłód. Ostygły wspomnienia urwane, ostygł i jej grób. a-typowa-b
    6 punktów
  3. List zza morza Nie ma lasu który pamięta korzenie nie ma domu który pamięta oddech nie ma stawu który pamięta dłonie bijące o jego grzbiet nie ma ziemi która pamięta krew jaka w nią wisiąkła nie ma kapliczki która pamięta pierwsze zwątpienia nie ma balkonów które wspomną echo słów brzmienie głosu nie ma grobów które spamiętają łzy jakie w nie spadły nie ma wiosny która pamięta zakwitanie nie ma jesieni która zapamięta usychanie moje tutaj
    5 punktów
  4. jeździłem na longbordzie grabiłem liście w ogrodzie na talerzu z naleśnika białego sera dżemu wiśniowego i noża zrobiłem relację na Fejsbuka uczciłem nie pracując założyłem biało czerwoną koszulkę z napisem Atari jak dobrze że na krew jeszcze nie pora
    5 punktów
  5. trzymam cię tuż obok Andersena baśni wybudzasz się gdy podkładam ziarenko grochu pewien że przechodzisz test autentyczności zapominasz to bajka
    4 punkty
  6. kremowe płatki rozdzierasz miękko na skórę pachnę dzikim bzem po ustach znikasz w wilgoci wiśni
    4 punkty
  7. Poszedłem sobie wczoraj a nastrój był świąteczny na pochód Niepodległej a ze mną brat cioteczny. W pochodzie szliśmy równo jak w wojsku krok do kroku kiedy to w pewnym miejscu dołączył on z doskoku. Klimat był uroczysty a kuzyn zza pazuchy pokazał nam Walewską i do niej litr siwuchy. Przyśpieszyliśmy kroku bo w marszu nie wypada spożywać alkoholu taka to jest zasada. Na Błoniach, co innego tam marsz był zakończony siedliśmy wprost na ziemi bo każdy był spragniony. Piliśmy wszyscy a gwinta rzekłbym jak trzech trębaczy wytrąbiliśmy wszystko z radości nie z rozpaczy. Ktoś rzucił takie hasło idziemy piwa szukać świętując Niepodległą kuflami się postukać.
    4 punkty
  8. tak się na mnie nie patrz, grzecznie cię proszę słabo wtedy działam, kiepsko to znoszę uśmiechasz się słodko, jak w reklamie Szyc napinając przy tym wyrobiony bic i nie gap się, proszę, wiesz, że się nie dam, mogę rzucić hantlem, kettlem, jak trzeba powiedz lepiej skarbie, ile ty masz lat zrób już bilans zysków, poniesionych strat nie patrz, chociaż może, tylko tak trochę przyrzekam, nie powiem, nawet w dzień z fochem widzisz, kto tam stoi i to żaden żart, ten z bickiem jak Arni - to mój "body-gard" ;) "body-gard" - bodyguard
    4 punkty
  9. Jesteś najlepszym co mnie w życiu spotkało, A że mnie rzuciłaś w sumie nawet lepszym. Dzięki bogu za bycie Panny z Belgii! Nieraz jak cię widzę, to jakbym patrzył na Objawienie Maryi. Masz w środku cząstkę boskości. Własnością twą trwożna, dygocząca i szczera dusza. Nie przepadam za mną, ale kocham mnie bez warunkowów. Jest mi dobrze samemu, zabiorę siebie na randkę. Dzięki tobie to prawda, lecz nie mogę być wdzięczny, Muszę cię uważać za suke i szmatę, by nie pękło me serce. Bez niej jestem szczęśliwy, nie martwię się kim jesteś. Nie zejdę ze swego, tak dla nas obojga jest lepiej. Miłość nie wystarczy, nie możemy być razem. Chciałem życie jak w filmie i je dostałem, źle mi…
    3 punkty
  10. czasami chwila jest jak krzew wypuszcza wciąż nowe liście potem pieści ich zielenie aż te nabierają błysku całymi dniami dogląda niczego nie obiecując a jednak dając im wszystko czego tylko potrzebują rozwijają się pięknieją pewne swojego istnienia rosną szersze i mocniejsze coraz więcej chłonąc słońca wypuszczają się do głębi w stare zapomniane kolce jakby chciały ją obsypać kielichami obfitości powielić różowym kwieciem
    3 punkty
  11. Dziewczyny nie płaczcie że miłości za mało że ciągle przed wami o duży krok Dziewczyny nie smućcie się niedługo maj kwiatem zakwitnie bukiet będzie was W nim znajdziecie miłości las który pokocha nie tylko na chwile ale w sam raz
    3 punkty
  12. Kwietystyczny poeta z Poznania leczyć serce wyjechał i baniak. W Bieszczadach został drwalem, wycinał drzewa z żalem. Dzięki kumplom wrócił do pisania. __ 12 listopada obchodzimy Światowy Dzień Drwala
    3 punkty
  13. Nasza ziemia Nagle ziemia zacząła się wznosić poruszać się w stronę Marsa to tam chcieliśmy kiedyś wylądować a teraz zabiera nas wszystkich z domami przyrodą pewnie to przeżyjemy stało się to niespodziewanie teraz oglądamy niesamowicie cudowne widoki wszechświata gwiazdozbiory widziane z innej perspektywy mienią się czarując nas swoją zaskakującą pięknością poruszamy się prędkością zbliżoną do poprzedniej wygląda jakby ziemią ktoś sterował nie wiemy jak pokonała siły przyciągania słońca lecimy w dal płyniemy w przestrzeni niczym żeglarze oczekując niewiadomego nieznanego wyraźnie ziemia szuka lepszego klimatu chce nam pomóc w zmniejszeniu naszych problemów energetycznych zniknie problem węgla skąd przyszedł ratunek… tyle jest w nas wiary 11.22 andrew
    3 punkty
  14. Czym jest człowiek? Czym rzeczywistość, która nas otacza? I czy człowiek prosty może choć na moment doświadczyć tej rzeczywistości naprawdę? Kim ja jestem? Kim są bogowie? A czy wydarzy się dzień, w którym uwierzę w bóstwa i zapomnę, że życia ludzkie to pustka? Czym jest szczęście? Czym są śmiejące się twarze naszych przyjaciół? I czy ten uśmiech trwać może dłużej niż zaledwie chwilę, zanim umrze w morzu smutku i rutyny? Po co strach nam jest? Po co poczucie bezpieczeństwa? Skoro te dwie rzeczy najczęściej blokują nas przed zmianami w swoich życiach? Czy pytania, które przychodzą, zawsze muszą mieć odpowiedź? Po co wciąż tkwimy w tym niekończącym się labiryncie dociekań? Nie możemy po prostu być?
    3 punkty
  15. O napotkane w martwym punkcie Wykolejenie światłocienia Zahaczam okiem i maluję Na obraz swego podobieństwa Upstrzone nieco jak lastryko I nadszarpnięte w paru miejscach Rozdarte nadto jak do krzyku Sparciałe płótno, w tych wymięciach Stworzonych po to by się kurzyć Zamknięte w starej obwolucie Wręcz irytuje Czasem wzruszy
    3 punkty
  16. jestem tu żyję trwam mimo zła mimo zła rozpuszczę je mlekiem i krwią do cna do cna
    3 punkty
  17. @ais Wielkopolska i Poznań to serce Polski. Pozdrowionka! Żeby nie było tak letko.
    3 punkty
  18. dają w szyje są winne walą konia metadon etanolem to jednak kobiety wpędzają w samotność ucięła ojcu jaja na każde skinienie wykastrowani bracia nie pozwala samodzielnie myśleć nie odda syna na dziadostwo nie będzie robił od rana do nocy nie doje nie dojdzie córka tyle się uczyła nie urodzi bezrobotnemu skąpy i po matce głupi ciągłe poszukiwanie szczęścia
    2 punkty
  19. dla dzieci - rodzice dla dorosłych - ojczyzna dla starych i chorych - Bóg bez tej opieki, przyjaźni, miłości człowiek zagubiony grozi mu chaos i rozproszenie
    2 punkty
  20. Z żalem przyjmujemy cios konsekwencją politycznych awantur, krwawiących anemicznie na niebie. Przelatują młodzi upuszczając poniżej intencje. Jakie były powody? Które sprawiają... że dzisiejsza wściekłość świeci? Gdzie różnica pomiędzy prawdą a kłamstwem? Konferencje prasowe kwestionują pola prezydenta. Zawsze musimy mieć wroga: któremu rzucamy pochodnię? Jak wysoko? Ilu jest jeszcze wyznawców śmierci? Budzić patriotów; wznieś się i rozwijaj! Kiełkuj na rumieniących polach opium.
    2 punkty
  21. Odebrali ci mateczko, słowa, co były jak dzwon, podeptali wątłe ciało, ciężką kolbą dali w skroń, rozebrali aż trzy razy, raniąc po kryjomu, a ty słaba i zgwałcona, nie wołałaś — pomóż. Odebrali ci mateczko, godność, cześć i pamięć, obolała wstałaś z kolan, niosąc piekła znamię. Odrodziłaś się w ciemności, odkarmiłaś ludzką krwią, wyruszyłaś naprzód, silna, mimo wielu mąk. I stanęłaś prosto matuś, twarzą z nimi w twarz, i odważnie wypleniłaś, wszystkie z obcych nazw. Nim odeszli, jeszcze ciało plugawili słowem. Czy to była niemoc, matuś, czy bluźniercza spowiedź? Parafraza utworu K.K. Baczyńskiego (Elegia o chłopcu polskim)
    2 punkty
  22. skrzypi na dachu skrzypi tam wciąż kiedy skrzypiący pójdzie wnet stąd skrzypi chrobocze niczym w piekle kiedy zakończy skrzypieć wiecznie oj jakie ładne skrzypienie och! chyba posłucham zostanę o! kocie kociuniu to mysza zła zawału dostanę zjedz ją raz dwa gnaty ci skrzypią stare już są lecz proszę kotku skończ z myszą tą przepiękna piosnka słowicza jest lecz przy skrzypieniu to tylko jęk chociaż poskrzypisz na daszek wejdź przestanie skrzypieć gryzonia zjedz * miau miau zgroza miau poeta popadł w transoszał skrzypi on piórem kaczym na desce wariat nas straszy przedurnym wierszem
    2 punkty
  23. Poezja jest Szeptem kochanków nim świt ich obudzi i tęsknym marzeniem gdy uciekasz od ludzi Poezja jest blaskiem księżyca gdy gwiazdy swoje zwołuje Szelestem liści i wiatru porywem, kroplą deszczu rozbitą o szybę Poezja jest kłamstwem i obietnicą Nadzieją i zapomnieniem Jest wszystkim i niczym Bo na jej kartach nie ma już ciebie. 12.11.22
    2 punkty
  24. Zaczekaj proszę nie odchodź pozwól że wytłumaczę czemu raz jestem a raz mnie nie ma i nie nazywaj latawcem Znasz przecież moje uczucia wolność jest tylko kochanką więc nie mów żegnaj to koniec nie jesteś tylko zabawką Ja na pewno jeszcze tu wrócę składając u twych stóp kwiaty szczerością ozdobione pachnące wiatrem łąką i lasem
    2 punkty
  25. Czy za mało Ją kocham, czy za trudna w kochaniu? Myśl mi błąka dziś w rozmyśle. Na szczęście jeszcze siebie czasem spragnieni potrafimy powiedzieć oraz pomyśleć. Że nie ma sprawy i że zaczekamy i że przepraszam. Nasuwa się wątpliwość dlaczego nasze pytania są tak podszyte dzieckiem oraz nierozsądne? Pytam się niekiedy weny dlaczego tak bardzo, nawet najbardziej, mi nie wychodzą o Niej wiersze? I znikąd odpowiedzi. Wena na Jej temat częściej niż zazwyczaj zbywa milczeniem. Warszawa – Stegny, 11.11.2022r.
    2 punkty
  26. Idę jak ślepiec pomiędzy gęsto spadającymi liśćmi kalendarzy, nocne szelesty uwypuklają wszystkie odmiany czerni. Począwszy od na wpół przepuszczalnych aż po bezgraniczne. Cienie zapadają w nikłe blaski ostatnich okien z niechęcią sączących światło, palce umęczone klawiaturą wystukują coraz to wolniejsze rytmy, świt nie nadchodzi spowolniony zbyt krótkim oddechem. Uparcie myślę o tamtych nocach, przesyconych, a jednak zbyt krótkich. Nie powrócą, a jednak wciąż tkwią cierniem w przestrzeni pomiędzy każdą czarna ziemią a nie do końca obiecanym niebem.
    2 punkty
  27. A on miał w sobie nieprzebrane pokłady lęku i tym sposobem zrobił się straszny. A za oknem panowały wygórowane oczekiwania i wymagania oraz przesadzone wnioski, oskarżenia i przydługie pozwy. Było mroźno i wiało, co wielu spisywało i rejestrowało. Zawodził śmiech tłumiony rozpaczą. Mówili o nim strach na wróble, choć akurat ptaszki w ogóle się go nie bały. Zresztą ptaszki są tutaj na ogół odważne choć bywa, że wzbraniają się do ludzi, ale wcale a wcale nie boją wbijać się w przestworza, a raczej wzbijać. Tylko tam – w wysokich przestworzach – jest przestrzennie i malowniczo. Tylko tam skrzydła i pióra mają głęboki sens. Warszawa – Stegny, 12.11.2022r.
    2 punkty
  28. Maki róże bez kalina tulipany Ogród marzeń pełen pełni cudny czas Maki róże to nadzieja cudny świat On spełnieniem które umie śnić Maki róże bez kalina bajkowy świat W nim nie ma miejsca na trudne łzy Maki róże bez kalina spełniony świat
    2 punkty
  29. czy pamiętasz jeszcze tę ciężką kołdrę z pierza którą babcia co noc okrywała ukochane wnucząt ciała czyż nie miło by było zniknąć znów tak czasem uchylić się od dusznych westchnień życia pod ptasich piór kokonem móc otulić się jak miłosnym uściskiem zatopić w snach na skrzydłach niesionych i odpłynąć tam gdzie nie sięga już mrok nadchodzącej nocy
    2 punkty
  30. to jesień zagonem wyziębłym przemyka raz siąpi i smęci to na wskroś przenika a za nią już nic wiatr okna domyka to jesień urokiem podstępnym zachwyca tu wabi i kusi za chwilę porzuca a za nią już nic tylko aura zgniła nie chcę cię takiej miła
    2 punkty
  31. Jak feniks z popiołów powstała przed laty Z pragnień organicznych z trzech części spojona W Paryżu naprędce na mapach kreślona Poprzez krew ofiar i mądrość Sarmaty Dziś szansa przed nami czas dziejów nam sprzyja Na powrót odtworzyć Rzplitej ład wolności A nam polskie pisać “Ody do radości” Carpe diem działajmy łaska szybko mija żródło OKSIR Świecie
    2 punkty
  32. Przed Dziuńką, w mieście Wesoła uchylił Ziut poły połać. Widziała panienka, już więcej u Zenka. Bardziej dostojny był zgoła.
    2 punkty
  33. @Klip Danusi spodobał się jeden mężczyzna W Chałupach wrażenie robiła golizna Lecz po krótkiej jego mowie Dostrzegła że w chłopa głowie Znajduje się tylko pustka i malizna
    2 punkty
  34. jestem obdarzona doskonałym ciałem dostrzegam piękno cielesnymi oczami słyszę muzykę cielesnymi uszami poruszam do tańca cielesnymi nogami nie mam zmartwień nie mogę się doczekać poranka to jest cudowne
    2 punkty
  35. @Rafael Marius to prawda, bo to my tworzymy świat! 3mam kciuki w ograniczaniu pustosłowia! @Tectosmith niestety :( @Cor-et-anima masz rację, + najgorsze jest łamanie słowa i nie dotrzymywanie obietnic dziękuję bardzo!
    2 punkty
  36. Jesteś obok. Twój szept jest ledwie słyszalny. Z zimnych ścian spływają rdzawe strużki. Wilgotnieją gąbczaste powłoki odpadającego tynku. Pęcznieją tworzące się nieustannie nowe purchle, bąble… Tak oto mówi coś do mnie nieżywy od dawna ojciec. Jego obrzmiałe, sine usta poruszają się powoli z odgłosem mlaskania… Lecz nie rozumiem przekazu. Wirtuozeria słów jest zagłuszana przez szum wzburzonej gorączką krwi i łomotaniem serca. Nie wiem, co mówisz, ojcze. Nie słyszę… Twoje słowa są powtarzalne, niczym podmuchy wiatru. Niezrozumiałe i ciche, tą cichością zaświatów. Jakieś niejasne gesty. Poruszenia. Symbole i znaki… Wszystko to zlewa się w jedno i tworzy wilgotną plamę brunatnego zacieku. * Jesteś tam jeszcze? Noc rozwiera nade mną swoje kościste ramiona, szeleszczące płótno doskonałej czerni. Morzy mnie pulsowanie w skroniach. Rozsadza potworne ciśnienie zwiastujące niechybnie śmierć. W żółtawym świetle wiszącej lampy liżę uwięzione w cemencie grudki piasku. Wodzę językiem po rozgałęzieniach pęknięć. Sięgając do samego spodu, do popieliska absolutnego rozkładu. Kurz i pył. Przesypujące się przez palce jakieś skorodowane artefakty dawnego życia. Ojcze mój, chrzczony studzienną wodą z dębowej kadzi. Ojcze mój, tyś jest… Pełzający po ścianie jak pająk. Istoto nie z tego czasu… Istoto uderzająca rytmicznie odnóżami o cienką membranę skóry, która próbuje nawiązać kontakt z ożywioną nie wiadomo przez co, widzialną materią wszechświata. Jesteś tam jeszcze? Przypadasz silnie do moich powiek, rozplatając silne sieci bez pośrednictwa rąk. Dlatego nie widzę niczego, poza rozpełzającym się wokół srebrzystym blaskiem wschodzącego wolno księżyca. Jesteś tam jeszcze? Sypią się do wnętrza mojego słuchu jakieś chropowate szmery i odległe piski… Złączam dłonie, jakby w modlitwie. Będąc w pozycji skulonej. Na kolanach i w przepoconej koszuli. Wyławiam z tej otchłannej zawieruchy zmysłów, cokolwiek wspólnego ze mną… Lecz stwierdzam, że nic tam nie ma, poza świadomością, jakąś pojęciową syntezą i niejasnym zarysem obrazu. Pusto się zrobiło i zimno z powodu utraconego raju widzenia. Próba przeniknięcia spełza na niczym. Ginie w chrzęście opróżnionych butelek po alkoholu. W lustrze stojącego trema, coś się barłoży i nuży w brudnych, leżących na podłodze łachmanach, starych gazetach i resztkach niestrawionego pokarmu. I od czasu do czasu podnosi mętny wzrok, kiedy czają się i następują jakieś bliżej nieokreślone odgłosy, dźwięki, wołania z tyłu, z przodu, znikąd… I jakby zatopiony w odmętach, czeka… Zaczajony i czujny… W tej dolinie, w tej gęstwinie pożogi zmysłów… Odejdę. Chyłkiem. Tylnymi drzwiami, przeciskając się piwnicznymi korytarzami pełnymi zatęchłej woni. Dawnymi korytarzami rodnymi, wniknę na powrót w łono matki otwarte szeroko jak grób. Bez niczyich podejrzeń i w tajemnicy przed światem, nim spełni się cokolwiek. Nie zobaczy nikt. Wszystkie ściany odsuwają się ode mnie. Drżą, jakby huczały w brzęku szkła i porcelany. Wśród wiwatów i oklasków. Wśród gwaru wznoszących toast. Nikt nie zobaczy, bowiem przesłonią wszystko napastliwe ściany, pełne chichotów i żartów. Pełne wewnętrznego echa zapomnianych dni… * Otwieram mozolnie pozlepiane, zapiaszczone powieki. Kto tu jest? Coś się miota i chwieje w progu uchylonych drzwi. Niedowidzę za wiele w tych iskrach przelatujących gwiazd, kłujących napastliwie i gorąco. Jakieś zjawy błądzą daremnie w oceanach mroku, mając w oczach resztki tamtego świata. Zbyt wiele tam ich się zebrało. Zbyt wiele. Za bardzo wszystko kołuje, za bardzo chybocze, niby na statku podczas wielkiego sztormu. Czuję się, jakbym dostał w głowę. Zatraciłem się wśród nocy. Wśród drzew szepczących czule do nie wiadomo, kogo. Wśród korzeni i chwastów rozpełzłych przy ziemi. Wśród wilgotnych, zwiędniętych już liści… Gdzie ja jestem? (Włodzimierz Zastawniak, 2022-11-11)
    2 punkty
  37. w piątek tusza z warzywami w sobotę zabijamy kurczaka i żremy go palcami w niedzielę pan kazał dzień święty święcić w inne dni tygodnia patrzy jak rośnie trawa on czyli ja bóg puk puk kto tam
    2 punkty
  38. Spotkali się czy nie spotkali na pewnej niewielkiej sali Po jednej niedługiej chwili do siebie się przybliżyli Odległość która dzieliła pomiędzy się umniejszyła Zbliżył się o następny krok wbijając w jej oczy swój wzrok Wirował dookoła świat zgubili róż... nicę lat
    2 punkty
  39. ostatnio głośniej mówię i coraz mnie więcej niż mniej nie ma dodatkowych pytań są spojrzenia trzy na trzy w skali jednomyślności tak łagodne nieporadne dlatego biorę na siebie i przekładam na szalę losu obmyty z bzdur ciężar najwyższej wagi i obiecuję że tego nie spieprzę
    1 punkt
  40. @Tectosmith @Marek.zak1 @Waldemar_Talar_Talar @Czarek Płatak Dziękuję i przepraszam, plan na wiersz był inny, miało być o różnicy w pisaniu palcem wskazującym, serdecznym i dużym paluchem (środkowym) taki żarcik i jakoś poniosło sorry, sorry
    1 punkt
  41. Rafale Marius↔Dotknąłeś słowem komentarza, istoty problemu. Trza dać coś z siebie, a nie jeno leżeć na plaży i mieć nadzieje, że piasek na plaży urośnie i ktoś za mnie, skleci wymarzone zamki z piasku. Nie piję do kogokolwiek. To jeno metafora, która też moje wady zawiera:) Pozdrawiam:))
    1 punkt
  42. Taka dzisiaj rzeczywistość, nicowana i skręcana gdzie nie spojrzysz, krzywe wszystko, literatka, chociaż pusta wciąż pijana Dzięki Jacku. Pozdrawiam Takich komentarzy, to chyba mogę z czystym sumieniem wszystkim życzyć! Wielkie dzięki :) Pozdrawiam Tak, ukrywałem się po kątach i powiem Ci nawet lubię te zakamarki - spokój tam taki... Cieszę się, że tak to odbierasz :) Dziękuję. Pozdrawiam :) @Giorgio Alani Wielkie dzięki :). Pozdrawiam. @beta_b Bardzo mi miło, a ponieważ były oklaski, więc kłaniam się bardzo nisko... tylko żeby coś w krzyżu nie strzykło... :) Uff... jest dobrze ;) Pozdrawiam serdecznie. A one się palą już całe. Przypomniałeś mi zbereźny żart, ale nie przytoczę... sam się z niego pośmieję :))))) Pozdrawiam serdecznie.
    1 punkt
  43. @A-typowa-b Ładne to, choć zastanawia mnie układ strof - czemu tak? :)
    1 punkt
  44. @helenormeller „...Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy Bóg przygotował tym, którzy Go miłują...” List do Koryntian 1, 2-9
    1 punkt
  45. @Wędrowiec.1984 romantyzm to piękne i szczytne ideały. To patriotyzm, to emocje, które miały być siłą napędową do walki o wolność. I chyba to najbardziej w nim doceniam. Bohater romantyczny - to jednostka z góry skazana na przegraną. Przez emocje. I tutaj "zonk". :) Nie moja bajka. Ale szanuję tych, którzy są tą epoką zafascynowani :) Pozdrawiam!
    1 punkt
  46. Senność Ona otula mnie Zapadam się wolno Aż świat się już ocknie Poszukuję jakiegoś światła Które wskaże drogę do gwiazd Lecz wszędzie króluje gęsta mgła Która nie pozwala o sobie zapomnieć Wciąż zagubiony w labiryncie kłamstw Nie ma stąd wyjścia, jestem sam Powoli staczam się w otchłań Na której dnie cicho łkam Szukam drogi ucieczki Rozpatrując sensu Gasną świeczki Gasnę ja Uczucia Niczym sępy Rozerwą każdego Na niewielkie strzępy Skończą się te cierpienia A w raz z nimi wszystkie lęki Ale teraz duszą mnie zmartwienia Czekam na ostateczny koniec tej męki Coraz bliżej czas mojego wyzwolenia Spod panowania złego marazmu I jeszcze gorszego cierpienia Wiążących mnie w lochu Jestem wciąż czujny W pełni skupienia Tulipan bujny Wącham.
    1 punkt
  47. A mnie się wydaje, jestem wręcz przekonany, że w większości przypadków z takim nazwaniem masowego, planowego mordu na zwierzętach zgodzi się większość wegan i wegetarian. Tylko Ci (Żydzi i nie Żydzi) jedzący mięso będą częściej przeciwko. Normalny mechanizm wyparcia, że przecież nie robią nic złego. Co oczywiście jest bzdurą, bo jak zauważyła już @GrumpyElfto usankcjonowany wyborem proceder, a wybierając jedzenie mięsa mamy na rękach ich krew w równej mierze co rzeźnik. Nawet bardziej, bo gdyby więcej ludzi rezygnowałoby z diety mięsnej mniej zwierząt zabijaliby rzeźnicy.
    1 punkt
  48. Świat jest ... świat zbudowany jest z miliardów malutkich okruchów jaki bylby ubogi bez tego okruchu JAKIM JESTEŚ TY a może i ja 11.22 andrew
    1 punkt
  49. @Dag klucz wiolinowy to początek, nabyte schematy, pasja to pięciolinia, na której można napisać wszystko
    1 punkt
Ten Ranking jest ustawiony na Warszawa/GMT+02:00


×
×
  • Dodaj nową pozycję...