Ranking

Wybacz mi Szefie! Zaspałem! Znów się spóźniłem na życie. Stanęły wszystkie zegary, a kogut nie zapiał o świcie. Na pewno stracił już głowę ten kur, co miał mi przypomnieć, na jego miejscu są nowe zabawki, co cieszą pozornie. Przez palce piaskiem godziny się sypią co dnia przez lata. Usypia czujność pod nimi, a mara podstępem się wkrada. Wczoraj, pamiętam, przyrzekłem czuwać do brzasku. Nad ranem pokusie się oprzeć nie mogłem, na śmierć zapomniałem. Zaspałem. Wiem, tłumaczenie to marne, lecz słabym jestem człowiekiem. Bez Ciebie się nie ogarnę. Wiesz dobrze, wiesz dobrze to przecież…

wszystkiego najlepszego wychodzisz? musisz coś załatwić no tak w różanym kubku zaparzę melisę zjem kawałek tortu sama czujesz? coś się dymi to nic tylko moja miłość do ciebie się wypala

przykładam podkowę do twojej osoby krzywisz się znacznie że nie twarzowo że dzikie konie tego nie potrzebują że wiatr im chwyta grzywy grzebykiem rozczesuje na gładko sny poskręcane że biegną nie tresowane a nie dla kostki cukru że wciąż im się marzy przestrzeń szeroka bez wieszanej na ścianie prosto bądź odwrotnie na szczęście pecha lub ozdobę podkowy

Triduum paschalne - jedyny drogowskaz, czy wiary w człowieka, my tego nie wiemy? Zaczęło się przecież od Adama i Ewy, kierunek właściwy? Słodycz jakże gorzka. Idziemy do przodu tak kroczek za krokiem, patrzymy na boki, coraz większa pustka. Gubimy tożsamość a rozmowa luźna, ich już mniej w kościele, sam myślę co zrobię. Od piasta pierwszego w górę ku wielkości, Chrobry i Kazimierz - saga Jagiellonów. Po bitwie jak możesz pod flagą się pomódl, biskup Ratyzbony Mieszka najpierw ochrzcił. A później tylko w dół - na rozstaje świata, niewola i wojny, teraz - głowa w górę. Wiem chyba na pewno już nigdy nie stchórzę, bo choć ona wspólna, dla wszystkich bogata. W tym dniu zmartwychwstania, spojrzyj hen w historię, wrośnięte korzenie w twardą litą skałę. Pszenne nasze zboże w swoją glebę wsiałem, jak trzeba mój skrawku... piersią Cię zasłonię. Dla wszystkich którzy piszą i czytają poezje na naszym portalu - Wesołych Świat, Spokojnego wypoczynku w gronie rodziny i znajomych. Niech w Waszych domach wszystko układa się po Waszej myśli. Alleluja!

domy i samochody trzydzieści srebrnych monet trendy i ciuszek modny trzydzieści srebrnych monet usta i piersi twoje trzydzieści srebrnych monet my zapatrzeni w siebie trzydzieści srebrnych monet ktoś trzeci kiedy dwoje trzydzieści srebrnych monet przyszłość w znaku na niebie trzydzieści srebrnych monet światłość może zamroczyć trzydzieści srebrnych monet chociaż tylko dwie trzeba by zamknąć zgasłe oczy trzydzieści srebrnych monet

sankcje znoszą piórka stroszą kasę koszą nie przeproszą c’est bien w Auchan w Leroy Merlin https://www.o2.pl/biznes/masowe-groby-oto-zdjecia-z-polskiego-sklepu-auchan-6757156330768992a https://www.o2.pl/biznes/zdjecia-z-leroy-merlin-to-pojawilo-sie-na-artykulach-6755058204854912a

Nie zabijaj! Krew przelana na ciebie spada i na potomstwo twoje. Ja Jestem Chlebem i Napojem.

Jeszcze dwa kroki, mierzone rytmem, procesji liter w bieli papieru. Myślę - nie wierzę, czy się ośmielą, radość wyrazić - zanim je wytnę! Pogoń ku kropce, ten punkt co kończy, logikę słowa zaprzęgnij w strugę. Spowiadasz wersy z grzechu najdłużej, by z prądem strofy biegł jak pies gończy. A oddech sensu spaja choć... walczy, pofrunie kartka w kierunku kosza. Kawy suflerko jeszcze poproszę, Wena się śmieje... popracuj malczyk! Co nie napiszesz poddaj ocenie, puścisz przez sito, uszy po sobie. Ambicja... prawda, nie służy tobie, więc złe czy dobre - przyznaję... nie wiem? Ciągłe pytanie - jaką iść drogą? Którą nie pójdziesz, ciągle to samo. Kohelet mówi, że wszystko... marność, litera, wyraz, zacząłem... dokończ! "Każdy umiera - odparł bajarz - ale niektórzy umarli żyją dalej w swych słowach". - Orson Scott Card.

Na wszystkich rynkach wartość ludzkiego życia notuje rekordowe spadki

W wiosce zwierzęcej, na północy mniej więcej. Mieszkała pluskwa i kaczka „kwa”. Lecz pcheł było najwięcej.

jutro spotkał było jak dziś nie płakało mówiło że dziś mu pasuje bo ma jaja jutrem rozmawia bo jest fajne nie smuci mówi poetycko o ciepłym wietrze o zaćmieniu z jutrem się skumał ono go rozumie uśmiecha się ktoś powie jak to przecież dziś to dziś jutro to inna bajka odpowiem więc a co miał je przegonić budząc przykrość

przymykanie oczu to podstępny przywilej wybieram nie korzystać zwłaszcza gdy patrzenie boli i z każdym kadrem pogrąża ideę Człowieka właśnie wtedy trzymam oczy szeroko otwarte ktoś inny musi zamknąć by już nigdy nie otworzyć bez wyboru

- Ponieważ na razie popłyniemy po powierzchni wody - jeśli chcecie, możecie wyjść na pokład. Nasza podróż zajmie pewien czas, dlatego najprawdopodobniej jej część spędzimy w zanurzeniu. Ale to później. Teraz - kapitan uśmiechnął się powtórnie - cieszcie się przestrzenią, słońcem i niebem. - A od czego dokładnie to zależy? - legionista, będący miłośnikiem energii natury starał się nadążyć za tokiem swoich myśli. - W największym stopniu od tego - zaczął odpowiedź kapitan Nemo - czy napotkamy statek lub okręt któregoś ze współczesnych krajów. Staramy się bowiem, aby naszego Nautilusa widziało jak najmniej ludzi. Ponadto - ciągnął jego dowódca - wyglądacie bardzo autentycznie. Po prostu widać, że pochodzicie z innego czasu. Inaczej mówiąc - kontrast technologii i waszych strojów jest zbyt duży, aby można go było łatwo zapomnieć. Albo nie zacząć rozważać. Lub, jeszcze innymi słowy, aby w konsekwencji owych rozważań nie dojść do określonych wniosków. - Ale... ale co z tego? - żołnierz zaciekawił się po raz kolejny. - To z tego - kapitan znów się uśmiechnął - że rozwój jako taki rządzi się swoimi prawami. Dana idea, pomysł lub technologia pojawia się wtedy, gdy część ludzi jest gotowa na jej przyjęcie. Z takich lub innych przyczyn, osobistych lub obiektywnych. Jak na przykład moi ludzie i ja na porzucenie życia w tym świecie i rozpoczęcie nowego. Albo jak wy - na przyjęcie prawdy o tym, że można podróżować w czasie. Gdyby bowiem było inaczej, na waszym miejscu byłby po prostu ktoś inny. A większość obecnie żyjących - tu kapitan Nemo obejrzał się na wołanie jednego ze swoich towarzyszy - nie dojrzała do tego, aby zaakceptować istnienie Nautilusa. Możliwe, że zobaczycie wkrótce, jak wysoki jest poziom owego braku akceptacji. - Widzicie, prawda? - pokazał slup dymu, wyłaniający się zza zachodniego horyzontu. - To zbliżająca się na swoim statku lub okręcie grupa ludzi. Płynąc tak jak płyniemy, przecinamy ich kurs. Niedługo nas zobaczą. Zatrzymamy się, by stało się to szybciej. Wtedy ujrzycie... Cdn. Hurghada, 12-13.04.2022

Niechaj Chrystus Zmartwychwstały co przychodzi w blasku chwały radość w Wasze serca wlewa i niepokój niech rozwiewa Niechaj co złe szybko minie i powrócą piękne chwile każdy mógł się cieszyć zdrowiem i życzliwym dobry słowem Uśmiech na twarzy zagości moc spłynie Bożej miłości i spokojne będą święta jeden o drugim pamięta Życzę Wszystkim Państwu zdrowych i pogodnych Świąt Wielkanocnych.

Kochać cię tak bardzo chciałem I strzały amora się nie spodziewałem Bo miłość taka piękna się wydaje A samotność czymś odległym się staje Gdy jest ta osoba przy drugim boku I może dotrzymać mi kroku

Była jak instrument, grałem na niej. Pamiętam aromat świeczki zapachowej. Powolny jazz, który leciał cały wieczór. Byliśmy sami, oddzieleni od wszystkich bzdur. Pociągałem delikatnie za jej struny, wydobywając z jej duszy piękne nuty, które tak łagodnie koiły moją duszę oraz uwalniały rządzę jaką w sobie głuszę. Okazjonalny wysoki akcent toniczny, którego poprzedzał ruch dynamiczny. Niespodziewany chwyt instrumentu, by pozbyć się monotonicznego dźwięku. Niewinne dotknięcie zaskakiwało ucho brzmieniem, jakie nadawało muzyce jaką wydobywałem z instrumentu, który grałem. Nie raz zaszczyciłem śpiewem, tą symfonię, którą nazywam niebem. Dodałem cichymi tonami oraz ustami, walory, które były ekstazami. Gdy wreszcie muzyka się skończyła, to się na mnie kochająco popatrzyła. Poczułem wtedy narastający żar, dla którego paliwa nigdy nie będzie nadmiar.

Miłości suche liście Śnię wciąż a kaskadą upada świat Płynie przez oczy łzą jakby poranka W spojrzeniu zamyka się wróg i brat Widnokregiem snu jak żywa tkanka Tylko kolec w sercu po żonie został Marzenia żywota podła i zła skaza Która ideom boskim tutaj nie sprosta Jak wybuchnietemu sercu szara gaza Wspomnień czerwiensze są kroniki Ułudy pragnienie nie oszuka faktów Mimo ze starasz się robić dziś uniki Dobiegają cie odgłosy kaźni katów Kocham Cię niewiasto choć nie znam Choć dłoni twej jeszcze nie całowałem Choć idę z wizją Ciebie przez losu kram To nigdy Ciebie tutaj nie namalowałem Wołam anioły niech bat mnie uderzy Niech grzech moich oczu wyblaknie Bo serce moje winę swoją dziś mierzy Bo duch mój czystości teraz łaknie Domu szukam dla miłości której brak Na szklanej góry krawędzi wieków tła Tyle wszak upadłych ludzi i pokrak Wodzi me zmysły jak ta woń mi mdła Niech ukarze się cel miłości pięknej I grom niech upadnie na me włości Bo albo pokocham albo życiu umknę W piekieł byt, w cierpienia okolicznosci Jak suchej róży liście widzę jutra dzień Oddycham marzeniem które podnieca Że tego kwiatu poznam chociaż cień Gdy zapłonie mój duch jak ta świeca Autor: Dawid Daniel Rzeszutek

To nie jest wiersz to kilka myśli człowieka co pół wieku przeżył i nie chce uwierzyć czarny scenariusz w końcu się ziścił Orkowie przyszli wschodnia europa czerwienią płonie krew ukraińska powoli kapie orkom po pyskach my głowy w piasek gaz nasza przyszłość nieważne że ze wschodniej strony dziś najważniejszy jest ład zielony głośna Bruksela wciąż krzyczy szeptem ich ciepłe dupy są najważniejsze boski Watykan też oburzony zwykli Rosjanie są przecież dobrzy to że wciąż giną ludzie na wschodzie ich nie obchodzi?

Deszcz deszcz deszcz A ja tak lubię moknąć! Czy potrafiłbyś to nazwać czymś Więcej niż tylko euforią wariatki Staram się każdego dnia Jakbyś był obcy Pokonywać granicę Między Twoim Ja na firmamencie nieba I swoim Ty gdzieś na marginesie życia Odrzuceni dawno przez los Niczym spadające gwiazdy Błyszczymy By umrzeć Jeszcze tej samej nocy

Z kolejną traumą odrywa się gnijący fragment duszy można żyć bez ucha brak oka nie przeszkadza wystarczy obrócić ciało w oczekiwanym kierunku cierpię na zaniki pamięci ludzie wspominają dobre chwile ja je zapominam przyłóż proszę czerwie niech odejdzie odór tego co za nami xxx cierpię na niedopowiedzenia choć są tacy którzy w nich znajdują spokój

pewien dentysta pochodzący ze wsi Szczury obsesyjnie szukał w zębach najmniejszej dziury a że widział ich zbyt mało i zarobić się przez to nie dało szukał dziury w całym wszczynając awantury dużo wielkich dziur w zębach dla wszystkich Dentystów z okazji Dnia Dentysty :)!!!

Z odrobiną goryczy Pamiętam, wtedy w nocy Wielki wóz widziałem; Niech będzie, pomyślałem, jakiś wiersz napiszę, Bo przecież żem poeta więc do gwiazd się zbliżę, By w końcu czarną dziurę w konstelacjach znaleźć. Pamiętam ten początek, brzmiałem tak przed laty; Kosmosy, galaktyki, gwiazdy prawie martwe. Czy jest w tym chociaż magia? Ile to jest warte? Wciąż pyta mnie przy stole pusty Mogen David. Już wkrada się do głowy ten nieznośny chaos; Wyczuwam go i widzę, wciąż się przed nim bronię Lecz wkrótce mu ulegnę, poddam się nieśmiało, By zostać tuż po bitwie własnym epigonem. Ja wiem, że czterowiersze różne rymy mają, Lecz mam to gdzieś, milordzie - Tak mi wyszedł sonet. ---

na Sunset Boulevard spotykam kobietę spalona słońcem siedzi pod drzewem na piersiach kartka: mam tylko tę chwilę kiedyś byłam dziwką Charles`a Bukowskiego pisał na moim łonie zapite wiersze, mówi dawno odszedł a ja wciąż wspominam siadam obok i słucham opowieści chropowatej jak spowiedź bez oczekiwania na rozgrzeszenie w ciszy zjadamy wspólnie jabłko podając sobie kęs za kęsem jest cierpkie jak prawda o wszelkiej ulotności cedry wokół pikują w niebo niczym dzikie gotyckie katedry jedynym słusznym szaleństwem jest potrzeba wiary w miłość

migotliwymi wzorami kąpię się z tobą do rozmarzonego oddania gdy wyciszamy ruchy znikającemu słońcu posyłamy uśmiech

Nikt mi nie powiedział, że w wieku 20 lat moje oczy przestaną płakać przy krojonej cebuli i złamanym sercu. Będę budzić się w nocy między snami i przez te ułamki sekund trwać w rzeczywistości, w której jesteś w stanie znieść własne uczucia. Choć raz chciałabym się wyspać, może jak nie będę się budzić to uda mi się zapomnieć o tobie i wszystkich tych snach, które właściwie nie mają prawa bytu. Boję się saren i miłości, że rozetną mi brzuch kopytami, wyjmą serce i zjedzą. Z drugiej strony pomyślałam, że kupię ci szczoteczkę do zębów na wypadek, gdybyś przyjechał i zechciał zostać do końca świata albo przynajmniej do zachodu słońca. Chociaż lepiej, jakbyś został dłużej. Na takich jak my nocami Bóg nie patrzy.

Manuscripts don't burn Rękopisy nie płoną CIGAR AND THE BOOK, OR THE WAY OF THE TAO KSIĄŻKA I CIGAR, CZYLI "DROGA" MIANEM "TAO" Why books are regularly set on fire? Dlaczego książki są regularnie podpalane? Thomas Mann`s explanation: "Today's books are tomorrow's actions". Wyjaśnienie Tomasza Manna: "Dzisiejsze książki to jutrzejsze działania". SET FIRE TO THE BOOKS WITH YOUR CIGAR, AND THAT'S ALL! PODPAL KSIĄŻKI CIGAREM, I CZEŚĆ!

Kiedy kwiecień ożywia ogrody, W lesie dawno już stopniały śniegi, I zające znów kicają po łące, Ewidentnie kwitną przebiśniegi... Cicho stąpa, nim wzrosną paprocie, I kobierce ozdabia kwiatami, Ejże - słońce, zabawże się z nami; Ń - zamąci kwiecień plecień głoskami.

Kiedyś, ktoś policzył ile, po cenach rynkowych surowców, jest warte ludzkie ciało. Wyszło mu około trzech dolarów, o ile dobrze pamiętam. Wydaję mi się, że obecne tendencje starają się spychać naszą egzystencję dokładnie w tym kierunku. Pozdrawiam

@[email protected] Wiersz zatrzymuje, wywołuje refleksje, patriotyczny. W odpowiedzi na życzenia przesyłam pieśń...

@Dziadek grafomanCzytaj jeśli chcesz. Akurat wlepiam po kawałku jedno. No znaczy... publikuję :)

@jan_komułzykant Kaj ta literówka? Ma być z grubsza i tak jest ?

bo w nim żyje jakiś stwór, co pomysły ma nieprzeciętne.

Ale historię wyciągnąłeś... ? Prawie już o tym zapomniałem. Pamiętam, że nie dałem się wtedy wciągnąć do zabawy, ale podobnych wierszyków rzeczywiście był spory wysyp ? A w powyższym tekście, poza słabymi rymami szwankuje zwykła logika. Np. w tym fragmencie cytowanym przez @Wędrowiec.1984, moim zdaniem. Wszystko razem wzięte, sprawia, że nie dziwię się, że mogłeś uznać ten tekst za żart. ?

@jan_komułzykant jest nawet niezłe, otwiera spore możliwości interpretacyjne. ;) Poza tym, myślę, że to nie żart. Serio ?

@Dag U mnie to samo, ale jutro ma się popsuć, popatrz w same Święta. Ja chyba zapikuję w górę aby się ubrać. Wszystkiego dobrego, mam na zbyciu parę garnków ha ha! @Natuskaa Natusko z natury jestem nerwowy i często wynoszę śmieci do kubła z napisem "papier". Ale pracuję nad charakterem, może będę wrzucał do kubła z napisem "mieszane". Tylko wtedy za śmieci cztery razy więcej zapłacę. Widzisz wszystko jest kwestią właściwego wyboru, właściwej oceny. Miłego dnia Nat. @Sylwester_Lasota "Istnieją wypróbowane metody. Trzeba zacząć od początku, pisać do samego końca i dopiero wtedy przestać." - Agata Christie. Ja bym jeszcze dodał na końcu - wtedy dopiero zabić?! Pozdrawiam Sylwku, dziękuje że zajrzałeś.

Jest taka bajka, nie pamiętam już czyja, w ktòrej autor porównał zbrodniarza z pisarzem i w tym zestawieniu zbrodniarz wypadł lepiej, bo o ile jego działalność zakończyła się wraz z jego żywotem, to bezeceństwa stworzone przez pisarza gorszyły wiele kolejnych pokoleń po jego śmierci :). Pozdrawiam

@GrumpyElf Poruszyłaś bardzo ważne zagadnienie. Miewam czasem inne odczucia, zwłaszcza wtedy gdy nie rozmawiamy o wojnie na Ukrainie. Generalnie jestem chyba zdania choć to temat na gruntowną dyskusję, że na rzeczy mniejsze i małe czasem powinniśmy przymykać oko. W ten sposób mielibyśmy więcej czasu i możliwości właściwemu przyjrzeniu się sprawom większym i dużym. I może lepiej byśmy je oceniali ? Fakt nie jestem tutaj bez winy bo prawie w ogóle nie piszę i dyskutuję tutaj o wojnie o Ukrainie co sobie zwyczajnie tłumaczę, że nie potrafię tego robić. Potrzebna jest jeszcze umiejętność właściwej oceny co duże a co małe :// Podałaś pod rozwagę forum arcyważne zagadnienie! Brawa!

Uff... Dzięki :). Obawiałem się, że właśnie ten litanijny styl może się nie podobać. Tia, prawda, życie jest sztuką wyboru. Pozdrawiam

@Annaartdark Słodycz choć nam smakuje, po kolei wszystko psuje, gorycz choć jakże przykra, nie dasz już nikomu pyska! Pozdrawiam Aniu.

Z atrybutów boskości zostały mi tylko niezbadane wyroki

@janofor ja również z dużym podobaniem ;) Bardzo lubię piękne, proste, krótkie i tak bogate znaczeniowo formy ;))

Uczucia ma każdy z nas . Uczucia w nas buzują . Uczucia są pełne grozy I nienawiści . Przytłaczają nas i uszczęśliwiają a więc tak .

Cierpię na niedopowiedzenia. Gubię się, co chce podlir, prócz kontaktu i uwagi. Ale ujęcie tego stanu dobre. Może mniej ważne co chce, jeśli chce i jest ktoś kto słucha? bb

Tłumy mas, a może masy tłumów? Płynące rzeki umysłów masowych czy mas umysłowych? Zdobiące krzewy przydrożne zmasowane dłonie, czy głowy dziś ucięte, niegdyś w koronie? Masy bijące brawo, czy prawo masowo kulejące, niby żwawo? Tłumy cieszą, tłumy śmieszą, Masy tłamszą, masy zwieszą w końcu swe głowy… Dziś ucięte, kiedyś w koronie tłumów.

złą kobietę w lafiryndę w Psach zamienił, no i wpadł, kur...

@Lidia Maria Concertina Płaczę... bo nie chcę monotonii, może serce mi kiedyś przypomni? Miłego wieczoru Lidio. Płaczę bo chcę, płaczę bo muszę!

Witam - jestem na tak - Pozdr.

@Pan Ropuch Najlepiej gonić samego siebie, zawsze kłopoty będziesz miał z cieniem. Miłego weekendu.

@samm Może doczekamy. Pozdrawiam.