Ranking

A kiedy zwątpię w dobro i porządek świata o co tak cholernie nietrudno o miłe wczorajsze wspomnienie odkryj i okryj kołdrą z błękitną poświatą. Seranon, 03.04.2022r.

Ja ślepiec i niemowa na pociąg czekam nocą. Z daleka słyszę kroki, co ludzi przez noc niosą. Tu drobią szpileczkami, tam biegną ciężkie, głuche, w rozkroku, krok za krokiem wyławiam czujnym uchem. Już zbliża się godzina i kroków coraz więcej. Wykraczam poza zmysły, wręcz czuję je na ręce... I nagle jęk głośnika coś skrzeczy ponad głową, znów wielkie ożywienie, bo właśnie wjeżdża pociąg. Wciąż siedzę na ławeczce, choć wszyscy odjechali, to nie był mój kierunek. Ławeczka jest ze stali, a obok dwa gołębie po cichu mi gruchają, z nich żadne nocne marki, już pewnie słońce wstaje. Ja ślepiec i niemowa podnoszę się z ławeczki, do domu wolno wracam, zalegam w brudne bety. Spóźniłem się na pociąg o niemal całe życie i nie pojadę nigdzie, ni nocą, ni o świcie.

Wszystkie rytmy zapachu Wszystkie zaloty nadchodzącej wiosny Gzymsy i parapety z nadzieją przyglądające się obietnicom przechodzącym tuż obok Pierwsze lody w kawiarni "na mieście" i bukiet bzów - tak bardzo nieprzejezdny, uliczny! Z każdej wystawy śmieją się szyfony i jedwabie Narożne kamiennice zrzucają pożółkłe opowieści z balkonów ... Nie starzejemy się ani trochę. Czas nie mija - ani na chwilę ... zatrzymuje Siebie i wszystko dookoła - chcę objąć kreską chmur, pisaną samolotem Czasem warto tu żyć Zwłaszcza gdy chwile częstują nas swoją esencją... A dziś to ciągłe "nie teraz" Wchodzę do dziupli drzewa, niezatapialna gawra Nad powiekami z tysiąca gwiazd szybuje postać... Piękna! Pod powiekami - ciemność.

tanio sprzeda swoje marzenia i smutki nie bedzie targował dołoży jeszcze łzy tanio sprzeda swoją przyszłość oraz sny a jak komuś pasuje doda szczyptę nudy tanio sprzeda stare drzwi które niejedno widziały widziały życia trud tanio sprzeda chore sytuacje w których nie widać światła tylko czarny dym tanio sprzeda komuś głupotę ponoć ona nic nie boli jest szczera jak strach tanio sprzeda noc po której nie ma dnia jest niepewność która z życia drwi tak moi drodzy skuście się drugiej takiej okazji już nie będzie jutro zamyka ten kram

tik tok tam zwłoki milcząco w twarz żony wpatrzone przy śmiechu szaleńczym dźgnął serce bajonet tam tańczą nad miastem rozbłyski fosforu z resztkami ciał ludzkich rdzawego koloru tam kości strzaskane i żywcem spaleni w dowodzie wpisane miał imię Евгений tam żołdak szabruje pierścionków naręcza choć palce już gryzą wychudłe zwierzęta tam człowiek czortowi znów podkuł kopyta a zegar wciąż tyka i tyka i tyka i tylko nadzieja by zniosły ich krzyki iPhona trzynastki głośniki

siedzimy przy kuchennym stole naprzeciw sercami odwróceni niedokończona rozmowa nie chcę tu być w tym mieszkaniu - słyszysz ? pytasz coś kapie to ze mnie pustka ciurkiem spływa wyjdę na miasto kupię mleko do kawy mówisz: - spróbuję to naprawić tylko że ja nie piję kawy ty nie dodajesz mleka

Błagał będziesz o wiosnę zawsze spolegliwie, bo zima obrzydliwa, zniechęca do siebie. Przybędzie lada chwila z zielenią na przedzie, więc biegnij "dalej- dalej--"* z samotnym Norwidem. Kiedy już słońce wzejdzie i rozchyli uda, zoczysz piegi uśpione na perkatym nosie. "Za wolność dasz co łaska"** - czytać jestem godzien, w "Zemście" ponadczasowej, Fredro ziomków ruga. Złotym blaskiem zapłonie i zrzędzi dopóki... ... dopóty urokliwie w jesieni znów będzie. Jak każdy w owym czasie, Mickiewicz jest więźniem, oto: "plwają na siebie i żrą jeden drugich"***. Chociaż zima trwa jeszcze, absurdów bez liku, humor trochę spróchniały - słowa nie powiedział. Czy "Nieboska - komedia" - Krasińskiego brewiarz? "Poezjo bądź(...) przeklęta"****, krzycz Hrabio Henryku! Rok się dopełni marcem - pory w całość splata i zacznie literacką wędrówkę po niebie. "Kordianie" - gdzie ty jesteś - Słowacki... czy nie wie? "Jam jest posąg człowieka, na posągu świata"*****! * - Fragment "Bema pamięci żałobny rapsod" - C.K.Norwid ** - " "Zemsty" - A.Fredry - Papkin. *** - " Epilogu "Pana Tadeusza" - A.Mickiewicz. **** - " "Nieboskiej Komedii" - Z.Krasińskiego - Hrabia Henryk. ***** - " "Kordiana" - J.Słowacki - Monolog Kordiana. "Niechaj Moskal w las idzie pytać się dębiny, kto jej dał patent rosnąć nad wszystkie krzewiny" - A.Mickiewicz - "Pan Tadeusz".

Z ust do ust I z serca do serca Całuję twoje ciało wymarzone Tak dla mnie wyśnione Z ciała do ciała Twoja namiętność Tak na mnie działa I czuję twój dotyk Który jest dla mnie Jak zbawienny narkotyk I kochamy się W każdy czas A ptaków śpiew Rozniósł się daleko w las

Modnisia z Auma-Aty w Rabacie ma rabaty. Na pace wiózł ją brat, zjechała drogi szmat, bo kocha drogie szmaty. I jeszcze Lepiej dla modMisi ;) Lepiej okazję dobrą stracić Niźli dla rzeczy się zeszmacić

Zdetonowaliśmy megatony bólu. Pył dławi nasze płuca. Dym drażni nasze oczy, a w ruinach dogasają pożary, które kiedyś rozpalały namiętność.

Spieszmy się popełniać największy grzech: nie umierać! A życie - zrobi za nas resztę: będziemy! Czekać.

Notre Dame Ta samotna lampka wina i ty: diable, raz dotknąć daj ten cudny raj, diable mój znój: pośród cichego błękitu - bieli i czerni i bieli: nago, tańczyłaś, nago swój znój: rozpromieniona - diable, raz dotknąć daj ten cudny raj, diable et au revior - les plus belle... Łukasz Jasiński (grudzień 2021)

kropla po kropli pajęczyca łowi w sieć letnią szarugę fot. Thomas Bishop

po co my żyjemy nieważne na jakie role masz rozpisaną rzeczywistość cierpisz chleba i igrzysk wojenne paliwo śnię nienarodzone dziecko Baczyńskiego jego dusza nad ranem mnie budzi umarł w łonie dzieląc ostatnie cząstki tlenu z matką nie puszczą z życiem ukraińskich rosjan z czterdziestego czwartego miasto gruzu powtórzą czuję bladą skroń małego chłopca jak to jest gdy już nie ma siły na strach carska droga przez dryfujący las krzyży

Języki splątane jak na wieży Babel niezrozumiałe bezgłośnie migają Na mapach ciał ustami kreślimy trasy niemożliwe poszukiwaczy skarbu W ud szalupie rozkołysany Mojżesz rozdzielam tonie Morza Różowego Przy Tobie być z Tobą w Tobie

swoje myśli skup nie na liczbach a na tym co najdrobniejsze najmniejsze nie policzone zważone czasami zapomniane czasami wzgardzone jeśli tego nie spróbujesz życia nie skosztujesz tego prawdziwego nie urojonego

Spadł dziadkowi cenny znaczek na podłogę wprost z klasera raczkujący wnuk go podniósł a że jeszcze ich nie zbiera zmiął go w rączce i tę kulkę co od niego była mniejsza wziął do buzi i ją połknął choć nie była najsmaczniejsza. Dziadek się zanosi płaczem i łzy krokodyle roni że mu najcenniejszy okaz z serii "Tabun dzikich koni" przepadł i to bezpowrotnie unikatem była seria płacze babcia, mama, tata płacz to mało, to histeria. Tylko raczkujący bobas patrzy na nich i się śmieje bowiem jeszcze nie rozumie co się wokół niego dzieje ale gdy ucichły płacze i normalność zawitała jako pierwsza z całej czwórki to się babcia odezwała. Starczy tego biadolenia spójrzcie na to z innej strony rośnie nam filatelista pierwszy krok ma zaliczony gdy dorośnie to po dziadku w schedzie serię tę dostanie zdobyć brakujący znaczek będzie miał na pierwszym planie.

Żylaste dłonie W niedzielne popołudnie Tętno spowalnia

...a jeśli ...a jeśli przyjdzie zakończyć mi w mękach swych sił ostatkiem pisząc kolofon to chciałbym wierzyć, że mojrze Atropos pomimo woli zadrżała ręka

Wódz Metysów, gdy w Kanadzie nago biegł po promenadzie z przodu mu dyndała dzida a nie pała bo takową miał na składzie.

Poszczególne króciaki, można czytać od początku i od końca. Całymi wyrazami. ---------------- polka to była śliczna i skoczna rytmicznie władał batutą interes miał koncertowy * ład nie chaos czeka nas taki jest stan * żabki do sąsiadki kumkają że śpiewa jeż fajnie mi jest też * mądrość moja nie głupota oślepia i błyszczy tak rzekł idiota * kić kici kić kotka zjadła mysz dziś wyszło jakoś tak odgryzła najpierw rzyć * twój nie kochanek mój on zdrowy bogaty jurny młodziutki rzekło się babci do wnuczki * panienki śpiewająco bzykają panowie im wtórują małe i duże ptaszki żwawo podskakują * konia porwać musiał nie sprzedał jałówki za małe prosięta oraz domu połówkę * młoda nie stara jesteś piękna nie brzydka szczupła nie gruba jesteś mądra nie głupia * jest psychiatrą nie czubkiem chyba więc wciska mu głupot ciąg siedzi jak mądry wszystko niby wie pożal się boże dziwny chłop * chcemy świata pięknego nie brzydkiej kloaki potrzebujemy pokoju bez serc krwawienia przebaczenia z miłości nie zła i rozpaczy zrozumienia szacunku bez szyderstwa i poniżenia pragniemy zobaczyć interes bliźniego nie tylko swój

Zaniemógł chiński malarz w Pekinie, gdy komar żądłem dopiekł chłopinie. Leczył malarię malarstwem, (i ledwie jednym lekarstwem), bo Chińczyk ufa tylko chininie.

Gdym miał dryg do malarstwa to bym pewnie coś zmalował gdybym miał do rysowania to bym rysę zarysował. Gdybym z przyczyn niezależnych nagle został oratorem zaczynałbym gadkę z rana i ją kończył przed wieczorem Mówił z sensem o tym wszystkim tym, co w życiu nas otacza lecz ja mam od urodzenia tylko cechy na partacza. Czego tylko się nie dotknę już za chwilę jest rupieciem nie przydatnym w moim życiu przysłowiowym bublem, śmieciem. Sam się sobie często dziwię i od zmysłów już odchodzę kto mi takie dał natchnienie i że ten wierszyk dzisiaj płodzę. Chciałbym wiedzieć, lecz niestety pewnie nikt nie będzie w stanie i nie powie jednoznacznie skąd się bierze to pisanie.

czasem wystarczy jedno bezmyślnie rzucone słowo by podciąć skrzydła nieaniołom przecież nie zawsze było im łatwo wyhodować kilka liści które uniosły centymetr nad ziemię tym bardziej strach patrzeć kiedy boleśnie upadają

w kościach łamie w zębach zgrzyta czy to koniec ja nie pytam bo w pytaniach na spowiedzi nie ma łatwych odpowiedzi więc gdy trudne jest pytanie to udawaj żeś jest kamień

pierwsze - przy urodzeniu rozstanie z macierzą później - każdej nocy pożegnanie ze słońcem i wielokrotnie umieranie w związkach naznaczonych końcem ostatnie spotkanie śmierci ze śmiercią podczas umierania wąskim przesmykiem umyka życie na wezgłowiu

nie dziękuj marzeniom póki dzieciństwo nie dobiegnie końca nie ufaj snom o wolności o miłości która nigdy nie będzie twoją winą podejdź blisko przytul się do moich słów do bezimiennych fantazji łzy są dowodem siły nadziei bez słów nie budźmy nocy niech odpocznie przed powrotem poranka schowaj w sercu ostatni oddech kęs powietrza który da ci ból będzie płynąć z prądem krwi pragnęłam nauczyć się twojego języka jestem zbyt łatwowierna zbyt senna

Kładąc nocą ciało zmęczone myśl wędruje za Tobą, przestępstwo … Powietrze coraz cieplejsze, owija wonią. Wędrując pojedynczo dreszczem na nabrzmiałej piersi, mocny uścisk warg i chłód zębów. Jeszcze, jeszcze. Najczulszy zakątek, pęka, drży opętany w szale. Ciszej, mniej zrozumiale wezbrany. Wiesz doskonale. autor tekstu: a-b autor zdjęcia: pexels-breno-cardoso-8240135 https://atypowab.blogspot.com/

Na świecie są : samogłoski i spółgłoski. Szykuję mowę…

wymyślone wspomnienia wydumane nadzieje nauczone radości pieczołowicie spisane w pożółkłych zeszytach jak ocalałe skrawki pragnień udawane miłości nieprawdziwe rozstania umówione powroty bolą mocno jak gdyby cierpienie przydało im prawdy lata trochę fałszywe zakłamane tygodnie nieszczere godziny one stają się życiem one tętnią kolorem kiedy świat czarno biały a w sercu prawdziwa pustka

@Klip Julka z lubelskiej Bychawy Kupując szlachetne kawy Ma przez to niezłe gratisy Nóż kredki szmatki misy A Janusz jej nie ruchawy. @Klip (może lepiej Janusz jej nie sklepawy?)

LES YEUX ET LE NEZ OCZY I NOS A scientific fact is that our eyes see our noses every single second but our brains ignore them. Totally! Wow! Do not get startled! Faktem naukowym jest to, że nasze oczy widzą nasz nos, ale nasz mózg go ignoruje. Całkowicie! Wow! Nie dajcie się zaskoczyć! By Andrew Alexandre Owie INVISIBLE NOSE Counting-out Rhyme You always see your nose. But for brain of yours it's lost. Don't give a damn for this, 'Cuz your nose all time exists. If you don' t believe Mirror isn't a thief!I Who's been startled first Will be forever cursed! Przez Andrew Alexandre'a Owie'ego NIEWIDZIALNY NOS Wyliczanka rymowanka Zawsze widzisz swój nos. Ale dla twojego mózgu on jest stracony. Nie przejmuj się tym, Bo twój nos w każdej sekundzie istnieje. Jeśli nie wierzysz, Lustro przemawia za tym! Kto pierwszy się przestraszył, Będzie na zawsze "przeklęty"!

Płynęliśmy żaglówką sportową i niebieską. Wyżej leciał straszny ptak, spoglądał osobliwie. Przewrócił ster, skrzecząc. Wyskoczyliśmy szybko z „łodzi” i wzięliśmy… Statek został widmem.

jak kiełek pozwalam mojemu ciału objąć się ciepłym światłem moje oczy widzą magię tobą w obiektywie

*** krople deszczu w szybę co chwila stukają wiatr za liśćmi po podwórku gania stara podłoga w pokoju leniwie skrzypi ja wpatrzony w twe oczy dotykam twych dłoni w milczeniu czekamy aż woda w czajniku zabulgocze pić kawę będziemy czarną bez cukru na stole dwa kubki i nas dwoje

Dzisiaj złośliwe chmury wysokie zabrzmiały grubym kłębistym nietaktem puściły błyskawicę oraz olały deszczem A mieliśmy dłońmi całować się wśród słońca planowaliśmy plany i chcieliśmy zaistnieć przeszłości zmuszeni obeszliśmy się z naszym smakiem Patrzę tera na niebo z pretensją i myślę sobie głośno że takie niebo nie jest moim niebem że niebo tam u góry nawet nie spróbowało obdarować nas rajem. Seranon, 01.04.2022r.

@Leszczym Wiesz dobrze że nie ma kłamstw w poezji, kto jak kto ale ona jest wyrozumiała.

@Jam Henryk Bóg odpoczywał... odpocznij i Ty, choć Jego drogi gdzie indziej szły. Pozdrawiam Henryku.

@[email protected] zgadzam się w całej rozciągłości :) Dzięki za mini rozmowę ;) Trzym się ;)

Obraz alienacji, wyobcowania, samotności, żalu, a peron, realny czy metaforyczny, dobrze się do tego nadaje, bo można gdzieś się stamtąd wybrać. Smutna puenta, bo jak tego pociągu do...się nie złapie, trzeba wracać tam, skąd chciałoby się wyjechać. Tak to czytam. Pozdrowienia.

@Leszczym A może kiedyś było gorzej?

@Konrad Koper To Sobie nie pogadasz, nie będą słuchać, bo Twoja przemowa będzie na pół głucha! Pozdrawiam mistrzu miniatur.

@Leszczym Ja już dawno zwątpiłem, ażem jego cząstką, co bym jednak nie zrobił, będę witał się z gąską! Miłego dnia.

@Sylwester_Lasota Wszyscyśmy... ślepi, przez wszystkie wieki! Pozdrawiam Sylwku. Przynajmniej na jedno oko.

lepiej nie, bo z żalu wpadnie z cug... a mnie wystarczy - mam dwie pełne skarbonki-świnki

Znaczki można zbierać na różne sposoby na ile pozwolą pieniężne zasoby. Większość z tych, co mówi, że on znaczki zbiera to swój abonament wkłada do klasera. Inny ten wytrawny to filatelista jemu nie wystarczy tylko seria czysta on wybiera temat, drąży go, powiększa i w temacie zbiór swój jak może upiększa. Buduje eksponat, bowiem ma już wprawę i wkrótce wysyła na pierwszą wystawę zdobywa dyplomy, medale, pochwały pnie się coraz wyżej wierząc w ideały. Pozdrawiam

UDOI MIODU MA - WOŁA - MAŁO WAM UDOI MIODU? O, TU MI SIWIEJE, I PIEJE; LODOWCOM I MOC, WODOLEJE. I PIEJE, I WISI MU TO.

to świetnie, jutro zęby do skrzynki wrzucę sąsiada (złote), co ma je z firmy "Kruk"

Ech, czasami tak sobie myślę wchodząc po zakupach na parking: Spokojnie, spokojnie. Prawdziwa starość, to jeszcze nie wtedy, kiedy nie pamiętasz gdzie zostawiłeś samochód, ale wtedy, gdy zaczynasz się zastanawiać, który jest twój. Pozdrawiam ?

Wiem, że okruchy do siebie pasują, bo widziałem formę, która się rozpadła. Zimne wspomnienia wciąż cicho się snują po równinie, na którą gęsta mgła opadła. Zgubieni w ciemności i strachem przebici, między nami był most przeżarty korozją. Było nas za mało, bylismy zbyt cisi, beznamiętnie puści, przytłoczeni nocą. Ukojeni czasem znów śpimy spokojnie choć cienie, półmroki wciąż wiszą nad nami. Niech nowa nadzieja ukształtuje formę, a światło poranka kawałki znów scali.