Ranking

wylewane łzy przestały być walutą mżawka ratuje ostatnią kałużę rozchlapaną a dzieci jakieś takie nieznudzone za domem zepsuta wersalka traci resztę elegancji rozdarta między burzą a spokojem i tylko babie lato plącząc znowu czyjeś myśli babskim pozostało

Zielone kamyczki piękne, potem twarde, ugrzęzły mi w myśli niepohamowanej. Dudnią nasze słowa, tylko ja je chowam? Jakże tak brutalnie można mnie nie kochać? A mogłeś, powiedzą moje malachity. Nic takiego złego nie zrobił, przedziwny. I nie chciał, to nie chciał widać, takiej muzy. Nie miałam nic oprócz takiej samej duszy, identycznych oczu. Rzeczywiście, nic to. Nic nie miałam, oprócz... ,,Odpowiedź Lwa" (szkic) To spojrzenie, przyznaj sama, nikt na Ciebie tak nie patrzył. Żadna inna nie mówiła, tylko patrząc i tak milcząc. Miałaś wszystko czego szukam. Bądź spokojna i odległa. Mówisz tak, że nie rozumiem. To był przecierz tylko uśmiech, jeden tylko pocałunek. Dla mnie on był tylko...

nic nie słyszę widzę światło nawet gdy zamknę oczy woda jest ciepła i mokra ciągle szumi mi w uszach w cieple się kołyszę spokojnie muzykę odbieram kostnie śpię dobrze i tylko czasem miewam tęsknotę by wyrwać się z enklawy ciszy pustodźwiękiem kryształu szlifującego na wylot do życia

Gdy spotka się dwóch samotników to zmniejszy się ich samotnia. Czy będą to w stanie wytrzymać, a może - będzie odwrotnie? Gdy spotka się "towarzyskich" jak plus i plus dodać w sumie, pączkują wtedy relacje - to znajdą się w raju czy w tłumie? A gdy samotnik się z tłumem podzieli swoją przestrzenią to umrze czy wzrośnie w siłę? i więzy się ukorzenią... Czy tłum może wchłonąć samotnię? To wszyscy wyjdą na zero? A może zduszą w tym związku i miłość nazwą cholerą. Czy można uczucia przełożyć jak przykład dla dzieci w szkole w matematyczne działania na przyszłość w ludzką przypowieść?

Proszę odsunąć się od krawędzi - życie pędzi!

dla mnie żebym była silniejsza zamilkł, umknął nie zostawiając śladu tylko ten lekki podmuch gdy otwieram okno i odlatuję

narzuć narrację semantycznie obezwładnij zamknij w podwójny nawias intonacją narastającą zwiąż wszystkie części zdania wyliż do ostatniej kropki w wielokropku nie pytaj nie bądź stroną bierną duś i wyduś z formy więcej połóż nacisk i uderz w przydawki uwolnij od przecinków inklinuj wykrzyknikiem nadrzędnik określ ból symultaniczny imiesłowem przysłowkowym i dopełnij rozkosz wołaczem niech wybrzmi poddaj język

o blue monday obudziłeś się w Bieszczadach poza zasięgiem

błogi spokój śnieżna jasność błyszczy miękko na styku sunie tylko słońca diament po jedwabiu błękitów dzień polarny mlecznym światłem wciąż rozszerza horyzont noce wyschły w źrenicach szorstki granat wpadł w nicość

Dzień na Wigrach z piękną Mają. Myślę, wciąż się upajając (że ta już w bieliźnie) że łódź na mieliźnie, (czy mie liźnie?) Czy też ja ją?

tańczę tańczę tańczę a wy tylko patrzycie i pytacie czemu ja chciałabym wyjaśnić lecz głos hamuje jak stopy w skarpetkach z antypoślizgiem gdy słyszę wasze drwiny porozumiewawczy ruch waszych brwi i te niemiłe słowa często obraźliwe przeklinające więc tańczę tańczę tańczę bo jestem poczwarką w której drzemie motyl którego nigdy nie zobaczycie

Styczeń przecinki dymów rysują niebo o ziemię ręką podparte ciężką bure ulice krztuszą się styczniem ogrzej mi dłonie nim we mgle zniknę

Drzewa są najcierpliwsze. Ileż razy zatrzymałem się w pół kroku popołudniowego spaceru. Moje stopy twardo zakorzenione. Płomyki słońca w oczach, kojący powiew. Nieruchomy a jednak tak pełen życia. Rozgardiasz ptaków oznajmiających sezon na miłość. Moje gałęzie rozchylają się zapraszająco.

Spojrzenie to mnie zdziwiło, bo chyba się takim nigdy z nikim nie wymieniałam. To nie było zerknięcie a spojrzenie nieustanne. Spojrzenie, które właściwie nie było spojrzeniem tylko jedynym sposobem ujścia, przekazu niezidentyfikowanych i nienazwanych myśli, które wszystkie były obecne naraz jak chór głosów ze sobą sprzecznych, gdzie nie można odróżnić słowa od słowa tylko ma się jakieś poczucie. Czytałam nieraz o spojrzeniu, które odrywa od reszty świata. I choć banalnie to brzmi trzeba przyznać, że nad wyraz trafnie.

my czarowani przez chwile obejmujemy znikające pejzaże we śnie nawołując się jak dwa brzegi echa dobrzy nieznajomi - ty zbyt małe słońce ja zbyt wielki kosmos tak chorujemy na siebie i nie ma na to lekarstwa może świat zbyt ciasny a miłość tylko półsłówkiem na temat gra jeszcze harmonia gwiazd

Tkliwy i klimatyczny, tytuł mi tylko go psuje, ale to moje. bb

"rozdarta wersalka" i to, co "babskim pozostało". Świetne Oczywiście całość też na duży plus. :)

Różni twórcy mają różne priorytety.

A kto się nie odsunie, - ten w przepaść runie!

przybyłam z krainy lasów i sadów wiecznie cichej spokojnej zieleni do szarej rzeczywistości zwabiona widokiem soczystego zachodu wpatrywałam się z uznaniem w beżowy aksamit nieba gdzieniegdzie przebity zimnymi cyrkoniami latarń dopóki krwawa kreska nie zabliźniła się na styku a nieboskór nie stał się siny teraz błądzę w podzielenionym granacie po sznurze świateł żółtych fasetek topazów skutecznie przysłaniających diamenty i czasem bardzo pragnę powrócić w ten mi najmilszy chlorofilowy zakątek

Żona robi zakupy on oznacza rozdziały i nie jest wcale głodny wątki go dokarmiały żona jeszcze coś pierze on pisze powieść nową dziś jest bosy i nagi odziany tylko w słowo żona gotuje obiad on pisze nowe zdania apetyt ciągle rośnie ale w miarę pisania

rozwiąż jak prezent najbardziej soczyste wgryź się a z kolejnym kęsem niech narasta apetyt na życie

dorosłe zwierzenia przed lustrami nie mieszczą się w ramach docierają coraz głębiej i niekoniecznie w ciszy by wyglądać wyraźnie jeśli z ręką na sercu policzą ile razy ona posłuchała lękliwej matki a on wziął przykład z despotycznego ojca jak dzieci domowych wojen po prostu nie pokazuj kierunku a odwrotnie przed zaśnięciem wybierz próżnię dla oddechu ile zmysłów pod paznokciami chociaż tyle niech będzie wydrapane rozpędzonej ziemi spulchnij swój czas

graphics CC0 chociaż życiowa ciągle uciekasz od biologicznych porównań... typowa orka bo jak każda – z delfinic kiedyś przejdziesz menopauzę doświadczona i najstarsza obła – od trzech waszych pokoleń gdy on zapyta: czym - od niej różnisz? co mu odpowiesz?... że nie umiesz pływać?... masz własny stadny tryb komunikowania przenosisz – geny od wieków z pokolenia – na pokolenie gdzie te różnice? czy są podszyte ssakiem?... w domowym delfinarium pocieracie jak mieczniki nosem o nos – na dzień dobry w łóżko skaczecie na plecy lub lądujecie na brzuchach gdybyś odeszła... nie będzie nigdy – tak samo?... on jako orek – rozpocznie samotną wędrówkę w zimne oceany samotności porozumiewać zacznie z inną w obcym dialekcie dlaczego nie społecznie? typowo – i bez zastawionych sieci... jak orki – on niech będzie Keiko ty jakaś pani Keiko – wife w norweskiej wiosce Halsafjord w naturalnych warunkach bez obowiązku niewoli i... w dużej rodzinie orki – nie atakują przecież ludzi!? --

Właśnie to miałem na myśli. Dzięki i pozdro:)

@Lach Pustelnik Myślę, że masz rację. Z depresją to tylko Donikąd.

A wśród profesorów krąży taka gadka że da ci to studentka czego nie da sąsiadka Też dzięki:)

@Lach Pustelnik zaprzyjaźnione mówią, wśród studentek kręgi, że już dziesięć na dzień, potęgą jest potęgi. Dziękuję. :)

Powinno dziewczę zaliczać u profesora na którego działa potęga otwora.

Paź - osada - raz dwa trzy, wsiadł na rower - Wigry 3. Oby tylko mknął, nie wymieni go... Każdy własne miewa sny.

za łagodność słów, ciszę kroków gdy śpię, za pozorną nieobecność, gdy zamykam się w sobie, za milczenie o poranku, śmiech o północy, za brak wniosków przekraczających granicę wszystkim Życzliwym

Ta kawa do warg igra, woda wakat. @~Mari*anna~ @jan_komułzykant Ta para igra tu. Targ i ara. Pat! :)))

~~~~ Fani przyrody z Sejn (na Podlasiu) - Roman wraz z Jędrkiem, Felek i Stasiu dziś pogadali z grupą bieszczadzką - oni im bimber, a ci znienacka pochwycą w sidła krzepkiego misia .. Mają tu bowiem niedźwiedzia (Zdzisia), który im kradnie bimbru zapasy. Potem wraz z nimi ucieka w lasy - on tam baluje, oni "na sucho" mogą poskarżyć się jeno muchom, by mu sprzykrzyły owe zwyczaje .. Tak więc chcą misia wziąć sobie w najem, by wnet nauczył moresu Zdzisia .. - po tym to newsie żem z śmiechu przysiadł, bo przecież tamci - z podlaskiej głuszy chwalą się ciągle, że ich nie ruszy żaden tu mocarz, chociażby misio .. - a z nich drwi sobie .. misiaczek Zdzisio ~ obrazek z sieci

Rozumiem, że milczenie o poranku sobie cenisz, bo jeszcze śpisz? Co nie dziwi, skoro o północy jest zabawnie:). Ale może źle wnioskuję? Chociaż, mam nadzieję, że moje wnioskowanie nie przekracza granicy...??

Ja tam nic na ten temat nie wiem ;), skomentowałem w ten sposób, bo różnice zdań na temat wyższości jednej formy nad drugą wydały mi się bezzasadne, mogą bowiem prowadzić tylko do scysji pod moim tekstem.

:)

Na różnie sposoby kobiety dochodzą. Ten wydaje mi się jednym z najbardziej cenionym... Zwłaszcza przez poetów:)). Bowiem jest to poezja w każdym calu. Z naciskiem na jednostkę długości:))

Tu się nie zgodzę. Dobra proza - Ha, co znaczy "dobra"?? - wymaga większego wysiłku intelektualnego. To moje zdanie, ale dorzucę to jeszcze, że spotkałem się z opiniami wyrażonymi przez umysły wybitne iż poeta nie tworzy, a jedynie "robi" za maszynę do pisania. Podobnie jak matematycy, którzy nie tworzą równań, a tylko je odkrywają, poeci odkrywają rymy, treści itp. Jasne, można dyskutować, ale z czym, z kolei, nie można??? :) A tu z kolei zgadzam się i popieram. Zmieniłbym jedynie kolejność : dla siebie, potem dla czytelnika, a następnie trochę pracy nad słowem:)

Też bym tak sobie czasem posiedział :) Podoba mi się całość, ale jakoś to najbardziej.

@Tomasz Kucina Media, reklamy, media żyją z reklam, czasopisma, internet... Mam wymienić TVN? TWP nie oglądam, aczkolwiek te media też żerują na konsumpcjonizmie. Konsumpcjonizm przygotował grunt pod wiele rzeczy, również pod populizm, jednak mój wiersz bezpośrednio tego nie dotyczy, i nie chciałem wchodzić w ten obszar :) @valeria Musk. Mam nadzieję że zrezygnujesz z korzystania z internetu. Wierzę w Ciebie. Oprócz tego pracuje nad rakietami kosmicznymi wielokrotnego użytku, co znacznie może obniżyć koszta lotów i badań kosmicznych. Co by nie mówić, ma gość format i jest kimś.

Przeprosić w dobrym guście nigdy nie jest źle :)

Dziękuję za odpowiedź. Równolegle szukam w sieci. @Mateusz dzięki:) mam taki jeden Stachury, który bardzo mnie poruszył. Chyba pozostaje mi kontakt z zaiksem.

Bardzo dziękuję. Anafora jest to celowe powtórzenie. Znana i stosowana w poezji. Zastosowałam z premedytacją i tutaj służy podkreśleniu, że zdarzyło się coś niedawno ale tak na prawdę niedawno zdarzyło się tylko dla mnie. Podejrzewam, że gdybym przeżyła jeszcze np 20 lat, to też będzie dla mnie - wczoraj. nie pociesza, że niepokój nie dotyka miejsca gdzie odszedłeś wczoraj wbrew mojej miłości. Sytuacja wygląda tak: dręczył go niepokój, odszedł i już go to nie dotyka ale to mnie to nie pociesza. Zaproponowałaś : "nie pociesza niepokój gdy dotyka miejsca odszedłeś wczoraj wbrew mojej miłości" Moim zdaniem niepokój raczej nie pociesza i czy w zaproponowanym przez Ciebie fragmencie zawarta jest moja myśl? Moim zdaniem ma zupełnie inny sens. Dziękuję za wnikliwe czytanie i analizę :) Pozdrawiam serdecznie :) Za tę subtelność bardzo dziękuję. A skupienie na słowie "wczoraj" jak najbardziej uzasadnione. Nieważne ile czasu upłynie, dla mnie będzie to tak, jakby to było wczoraj. Anafora jest dozwolonym środkiem stylistycznym. Ciesze się, że wiersz się podobał. Dziękuję bardzo i pozdrawiam :) Jestem tego samego zdania :) Dziękuję Marcinie :)

Ceni formę lecz proformę nawet bardziej na "pro" składa obietnice i pomysły mniejszą radość sprawia mu codzienna praca bo to nuda a wytworne są wymysły dba o formę bo promuje pro_pozycje prozdrowotne układanie się we dwoje a fakt_ura w nocy może mu się przyśni bo fakt lubi gdy wychodzi wciąż na swoje na proformie wyrysował piękne serce nie pogardzi takim aktem żadna pani takim aktem nie pogardzi nasz bohater bo o formę zadbać hojnie on potrafi.

Oddech stworzenia przepełnia gdy siwieją, tracą zębyi pamięć niczym rzeszoto. Jak ona, jeszcze nieobróconaw proch a już w przyziemnej ciszy. Najbardziej pilnujegodzin połknięcia tabletek. Całotygodniowy dzień siódmypoświęcony czekaniu aż ktoś zapuka, nawet obcy w potrzebiealbo przez pomyłkę. Byle nie bezduszny złodziejczy roześmiany anioł z kruczymi skrzydłami.Tobie śpiewa żywioł wszelki.

@Tomasz Kucina Tu nie chodzi o wartościowanie... jakby to ująć... myślę, że wystarczy coś sobie uświadomić, żyć inaczej, i nie trzeba być anty, nie trzeba iść na jakąś krucjatę przeciwko celebrytom czy elitom... Choć są sprawy, że i ja łapię się na byciu anty, jednak nie mam na razie innej odpowiedzi. Ogólnie "anty" to takie słowo o trochę negatywnym wydźwięku. Jednak celebryci to akurat ludzie, przeciwko którym potrafię nie być anty, co nie znaczy, że nie patrzę krytycznie. To dość próżni na ogół ludzie, żyjący w kosztownej bańce mydlanej, tylko czemu inni ludzie poświęcają im tyle czasu i programują pod nich swoje myślenie? Tu jest pies pogrzebany. Dla mnie wartościowym przykładem celebryty jest np. Elon Musk, łebski gość, doszedł do fortuny ale wie co z nią robić, a przynajmniej stara się, coś próbuje zmienić, ma jakąś wizję, jakieś głębsze i nie wzięte z d.py refleksje nad światem, technologią, sztuczną inteligencją.

nie rozumiem, skąd te wyrzuty sumienia Peela? gdyby nie chciały, to by nie pokazywały, najważniejsze, że nie dały choć pewnie ładne miały

a nie po to kobiety noszą przepastny dekolt...

Myślisz?:-) Przeszkadza ci wulgarna strona wiersza rozumiem sorry za epatowanie wulgaryzmami nie umiałem tego inaczej opisać piękno natury polega tez na tym ze nie bardzo się liczy z naszym poczuciem estetyki gdy nie musi. Dzięki pozdro Uważam ze nie ma co komplikować :-) wystarczająco żeby wiedzieć ze gdy minie to jeszcze częściej będę myślał o śmierci konik pożądania gdzieś cię niesie brak konika ... no sam wiesz pozdro @fregamo ten wzmożony popęd odbieram właśnie jako forpocztę zsiadania z konika a zarazem preludium do śmierci

drżą ręce i zastanawiam się czy to perwersja podglądać wiersz rozbierać w wersach przemycone części ciebie ekshibicjonistka kolorowy ptak czy gwiazdka z filmu klasy B przez szkło docieram kim jesteś