Ranking

U znajomej, w pokoiku biega piesek, mój jamniku mój pupilku, mój złociutki czemu ty nie jesteś krótki? - zapytała się jamnika (który, milcząc kozły fika) a on kilka chwil poczekał i tak pani swej odszczekał a dlaczego ty kochana sypiasz naga, rozebrana bez piżamki, bez stanika i dlaczego się jamnika pytasz o intymne sprawy choć to temat nieciekawy nie odmówię odpowiedzi pani siadła, cicho siedzi i wsłuchuje się w szczekanie bo odpowiedź na pytanie bardzo mocno ją frapuje co jej jamnik odszczekuje a on bez ogródek szczeka ty sylwetkę masz człowieka i z tym wszędzie się obnosisz a co do mnie, skoro prosisz odpowiadam tak jak umie - trudniej mnie wyszukać w tłumie jestem długi, ale niski przez co bliżej mi do miski po waszemu do koryta pani milczy, już nie pyta jamnik kontent z odpowiedzi obok pani grzecznie siedzi.

Nowy rok nowe wyzwania plany i postanowienia pisać wiersze - chora mania lecz głos mówi, że tak trzeba czy to wena czy natchnienie zmusza do malarstwa słowem jaki cel jest tego – nie wiem może mi Mateusz powie landszafciki bohomaza każdy pisze tak jak umie ale często tu się zdarza znaleźć bursztyn w zwyklym tłumie forum polskiej i współczesnej to nie portal elitarny mógłby zawsze działać lepiej ale w sumie jest przyjazny niech tak będzie w przyszłym roku wszystkim tu piszącym życzę niech zobaczą światło w mroku i niech coraz lepiej piszą mniej bełkotu więcej sensu zero bzdurnych komentarzy niech poezja zawsze wieczna wszystkich nas talentem darzy

pusty plecak wędrowiec niesie lecz to złudzenie w nim pełno życia wiatr zaćmienie sny marzenia sporo uśmiechu troszkę łez niby pusty jest a jednak wiele w nim skarbów na mniej udane dni

To co mamy - iluzja przyszłości i życie jak sen ulotne. Kruche obietnice świata znajdują swoją radość w czujnych lecz naiwnych sercach. Najlżejszy z barwnych płatków łatwo nas otwiera, upojnie i czule jak cisza, na mocy jej ostatniego tchnienia. Wzlatujemy bez trudu, coraz wyżej i wyżej w źródło słoneczne, promienne źródło, Które szepcze: Jestem tu na zawsze. * * * artwork James Jean

Dziękuję i również wszystkiego najlepszego. A co dystansu, to jak miś dowie się, że wrzuciłem to na Zieleniak, to pewnie okaże mi się bardzo potrzebny. Pozdrawiam :)

pozbyłbym się wyrazu własną choc tez bym wyrzucił lub szukał inaczej np czujnych lecz naiwnych - jakby trochę lepiej tez nie za bardzo leży mi kruche jak kryształ ogólnie podoba mi się

rozwiąż jak prezent najbardziej soczyste wgryź się a z kolejnym kęsem niech narasta apetyt na życie

Ślub A ślub weźmiemy w lesie, gdzie rzeką eteryczną łódź z szeptów nas przyniesie, bez imion, incognito. I będą nam za świadków oddech lasu, szum wiatru. Nad głowami, w błękitną, podniebną ramę nasze złote wpiszesz monidło słońca zachodu światłem, a ja kwaśne tabletki jak ryż sypnę do rzeki. W źrenic jeziora czarne wpadnę, kiedy obwiedziesz zarys ust drżącym palcem, jakbyś chciała powiedzieć: — chodź do mnie, zakończymy za długie zaręczyny.

To był dobry rok: rozstania mniej bolesne, sukcesy nieistotne. Wartości bez ważenia, wrażenia dożywotnie. W spokoju się pogrążam i w szczęśliwości prozy. Nie czekam na zbawienie, że wszystko się ułoży bo będzie tak jak będzie. Nie cel a drogi wszędzie! Wszystkim więc z serca życzę jasnego id i ego. Uśmiechniętego losu. Dosiego Dwudziestego!

Uderzam pięścią we wszechświat - rozpada się na dwie połowy Kłania się grzecznie: 'Dzień dobry!' A dzień to ... stary, czy raczej nowy? Pytam, gdyż jest bezwzględną - kolizja ludzkich planet: codzienna, cicha, z pretensją, lub ta, co ''wie wręcz doskonale'' ... Pod wieczór zapalam świece, samotnej kolacji podboje: łupina włoskiego orzecha ... odłamek Arktyki na stole Na głowie - woreczek z prosem - to dobre na wady postawy. Mój niemoralny kręgosłup prostuje się ... trochę niemrawo Właściwie ... mogę za darmo ... w skupieniu kupczyć swym ciałem, mimo, że blade, masywne - zupełnie niedoskonałe – potrafi czynić cuda I ars armandi uwielbia tak samo, jak ars christiana - wieczorem klęka do modłów, a uda odsłania z rana Cóż! W zbroi uduchowienia - składamy wszechświat z powrotem: w jedną niespójną całość, po Ziemię - wrócimy potem.

Lęk to było małe zadrapanie poczułem czyjeś spojrzenie plecy zaczęły mrowić niewidzialny wzrok dotknął twarzy przyspieszyłem kroku kamyk w bucie wszedł do głowy ślepa ulica zabrzmiała kamienną ciszą z zaciśniętymi kratami to było małe zadrapanie…

Ludzie myślą najprzedziwniejsze rzeczy - rozkraczając się w bramach, fotografując swoje płaszcze, na obsceniczność zamach Zwyczajne przedziwności I wszystkie odcienie szarugi W pokoju bez mebli - katar Ten wieczór będzie długi Ktoś gra na wiolonczeli, ktoś inny stroić ją zaczął Ot, tak wygląda życie Bogaci się bogacą, biedni - spadają z konia - było, nie było - kucyka A tym po samym środku, pejzaż po drodze umyka W zapamiętaniu, czy - zapomnieniu - potrzebna jest lecytyna - magiczna pigułka zapału, co zawsze przypomina: 'i tak warto żyć, cokolwiek do ziemi cię kładzie - kołysankami utrapień, trucizną ''w zmienionym składzie'' Mam plisowaną sukienkę - tylko na takie okazje, gdy Diabeł mnie bierze pod rękę - kokardy są już w zestawie Kocham wczesne jesienie, późne - też nie zaszkodzą Jak ćma roztańczona w klepsydrze - idę piaszczysta drogą Oglądam każdy liść klonu, jak gdyby miał w sobie znak wodny A wszystkie przygody świata - na sobie - kapcie wygodne Rozsiadam się w nocy fotelu i każę podać kawę Ktokolwiek zechce się przysiąść - wyproszę go łaskawie ... Oż kurcze! I co to ma być?! Wszystkie Paryże i Londyny wciąż patrzą się - niewzruszone Sceptyczny Budapeszt - zapewne szuka żony W Moskwie - z pewnością mają prezydenta Rzymska diecezja - nie całkiem święta Czy ty mi życzysz ... dobrego roku? Jesz pajdę chleba z jednym z proroków ... Ja tylko tłustej szynki donoszę O Boże ... dary, rzecz jasna, żarliwie proszę I wypatruję ich dniem i nocą - jadą pociągiem ... , może karocą ... ? Do sklepu schodzę o piątej rano: kawa bez cukru, jeden kabanos I dalej czekam - na ludzi w metrze ... z nadzieją patrzę Ten - w jasnym swetrze - mówi, że dary przybędą potem: coś musi wiedzieć - jest ... kulomiotem ...

Zdrowia, Spokoju i Wszystkiego, co jeszcze nie spełnione niech Ci się w Nowym Roku dokona. Pozdrawiam, jan_ko

Podobnie jak Lahaj, wystarczy dać "kruche obietnice świata" (bez szkody dla treści).

nieważ się :)

a jednak przysiądę się cicho i nawet nie zauważysz, jak w nas z polichromii sufitów dzikością wybucha Paryż, gdzie ty na Mont Blanc ja w mont-harnaś, nie za Wisłości wciąż roję, w krągłościach tych bioder zakątka, a G-wont popada w nas troje. ;)

zdrowe ciało kusi duch właścicielki

I niech się darzy!

To nie była sugestia, po prostu tak to widzę! Wena ostatnio "wyjechała" na dłuższe wakacje i jest jak jest. Pozdrawiam :)

mamy teksty co się kupy nie trzymają morsy wylewają z zimną kąpielą

Szczęśliwego! Do Niemca leci jak dobra bajka dla dzieci, potem jednak przestaję już być tak bajecznie, choć jeszcze jakby niektóre fragmenty w ten klimat wracają :) I wszelkiej pomyślności :)

Wszystkiego dobrego Wam wszystkim!

Gdy mnie ukoi szafir smutku i melancholii skryje beż, spłyną zegary powolutku na drodze ciebie spotkam gdzieś. A wtedy ujmiesz mnie pod rękę, nim się spostrzegę ruszysz w dal. Powspominamy życie piękne minionych chwil nie będzie żal. Jeszcze z dystansem okiem rzucę na swe kolejne …dziesiąt plus. Szepniesz do ucha: zostaw smutek, bo nowe życie jest tuż, tuż. Wpadniemy w jakiś ciemny tunel. Czasoprzestrzeni wchłonie wir, by inny wymiar lekko unieść, w światłości strzepać ziemski pył. „Dopiero teraz zaczniesz życie” Tak na odchodne rzucisz mi: „Poznasz co piękne i co liche, więc twórz i działaj – w miłości tkwij!!

@jan_komułzykant Dobre. :-)

@Wędrowiec.1984 Najładniejszy dla mnie wiersz A.D.2019. Pozdrawiam i życzę co najmniej jednego tak pięknego w tym roku.

Zbyt duży przeskok między motywami jak dla mnie, forma niezgrabna, ale puenta wieloznaczna i zatrzymująca :)

@Wilhelmina Józefa I prysznic z pomarańczy świetne. i czyta się bardzo. rym może mocno nie wysublimowany ale wystarczająco by rytmizować całość. pozdrawiam