Ranking

jakąż historię ona ma ile dotyków i pogłaskań machnięć wskazań pogróżek powitań i pożegnań (powitań i pożegnań powitań i pożegnań powitań i pożegnań...) oznak zdenerwowania oraz złości ale i czułości, ale i czułości! klaśnięć (z radości) otwarć (z uprzejmości) włożeń i wyrzuceń podań i zabrań przytuleń i odepchnięć (przytuleń i odepchnięć...) gdyby nie ona byłabym taka niedokończona

śmierci się nie boję niech tylko nie boli podaj mi drabinę oprę się bo koi wdrapię się do nieba czy zejdę pod ziemię będę tam gdzie będziesz zgaśnie zapomnienie: lilulilula mocna lina ta liluliluli przegonimy sny zapal lampkę małą z sznura knot zapłonie obejmij wspomnienie zanućmy oboje: lilulilula długa lina ma liluliluli kołysz się i ty

gwiazda wiejski krajobraz pośrodku pola negri jelenia górka bufet pod lasem sarny nie łanie - ładnie rączy je leń podglądacz poranne słońce w jej bluzce - między sutkiem pali źrenicę

kurczę, piosenka niemal jak z ulicy Wiązów, ale wcale nie koszmar, chociaż "strach jest", trochę inny niż w Misiu, bo dreszczyk jednak się czuje :) Fajne, pozdrawiam.

Wiersze mogą zniszczyć komuś życie, patrz Wokulski na przykład. Słowo ma olbrzymie oddziaływanie, idą za nim masy. Każdy kto pisze powinien być odpowiedzialny. Pytia to po prostu wieszczka, wyrocznia, przepowiadała przyszłość w starożytnej Grecji. Pozdrawiam.

Lekko, humorystycznie, nieco - nawet! - zjadliwie, ha ha :) To stopniowanie długością też fajnie wygląda. :)

Witaj - podoba się ta ręka. Udanego wieczoru życzę

Iwonko, zaintrygował mnie Twój wiersz o ręce, a najbardziej gdyby nie ona byłabym taka niedokończona to jest super! :) Pozdrawiam i macham do Ciebie moją ręką ?

Kròtka historia o miłości Powiedział - "jestem Krzysztof". Tak zaczyna się nasza historia Samo z siebie tak wyszło, że odparła mu "miło mi - Wiktoria". Potem razem usiedli na ławeczce w romantycznym parku. Wspólnie paluszki zjedli, wypijając w zadumie po browarku. Pogadali o życiu, o przeszłości, planach i pogodzie. I przy zgodnym serc biciu; tak zwyczajnie, zakochali się w sobie. Była to piękna miłość. Pełna wzruszeń, ciepła i nadziei. Wspólną widzieli przyszłość wierząc, że karma się nigdy nie zmieni. Ich wiara była ślepa Chłonęli dobro, ich świat był piękny, lecz cechą jest człowieka, że jest omylny i popełnia błędy. Pewnej przeklęte nocy nastąpił koniec, czar nagle prysnął. Krzysztof tak prosto w oczy wyznał Wiktorii, że przespał się z Izką. Zbędne stały się słowa Wzięła brzytwę i wybiegła cicho Nie ważne, że żałował i zarzekał, że naprawić chce wszystko. Tam gdzie się poznawali Na tej ławeczce w podmiejskim parku, Wśród pachnących konwalii Dwóch przechodniów odnalazło ją martwą.

ja będąc jeszcze w podstawówce też często przyglądałam się swojej ręce i zastanawiałam się dlaczego ja to ja a nie kto inny pozdrawiam serdecznie też obserwowałam swoją dłoń dziękuję ci za to :) za ten fajny ciepły wiersz!!!

O, to chyba nie powinno tak być... W sumie nie wiem, na jaką zamienić, żeby było dobrze, ale spróbuję :)

Mi najbardziej jeśli o te sprawy chodzi odpowiada jej bardziej ludowa wersja. Tzn. jak to drzewiej bywało, w sumie to jeszcze nie tak dawno, że to rodzina przygotowywała swojego zmarłego do pochówku, a ten oczekiwał na ten moment w domu, nie w lodówce zakładu. Ale teraz dla wielu taka praktyka wydaje się odrażająca i za nic nie chcieliby, by tak to wyglądało.

Czcionka niestety powoduje że nie mam kilkunastu liter i ciężko sie czyta :( dadałoby radę zamienić ja na jakąś inną dziekuje

bardzo mi się podoba, o dziwo, jak nigdy dotąd - powtórzenia najbardziej, to clou tego wiersza :) Świetny, pozdrawiam.

Wierszyk na ocieplenie długiego wieczoru gdy dochodzi pierwsza' podsłuchuje świerszcza gdy zbliża się druga podziwiam jak w trawie świetlik mruga gdy wybija trzecia raduje mnie jak słodko śpią małe łabędzia o czwartej ktoś mówi noc mnie bardzo nudzi więc mówię do niego spójrz na horyzont widzisz - hen daleko nowy dzień się budzi

@Waldemar_Talar_Talar, @Maria_M, @beta_b, @Deonix_, @Marcin Krzysica Dziękuję wam serdecznie za czytanie i komentowanie. Niech poniższe strofki będą na nie moją odpowiedzią Wiersz ten tak składałem, by interpretacje można było znaleźć na koniec dwojakie: nadzieja i wiara może być wynikiem, sceptyk zaś w pytaniach znajdzie retorykę ;) A wszystkim serdeczności i udanego weekendu :))

Miałem 15 lat, jak go pisałem. Ale już nic w nim nie zmieniam. To był mój stan ducha na tamten czas i tak niech zostanie.:)

wchodzę w Ciebie powoli jeszcze wolniej wypełniam ciało myśli doznania wypełniam Cię całą ograniczając ruchy wijesz się starając jak najlepiej ułożyć tak abym dotarł do każdego nerwu rozlewając rozkosz wchodzę w Ciebie Życie

Proponuję znaleźć inne słowo. Gdyby były bardziej oddalone od siebie, nie rzucałyby się tak w oczy. Twój wiersz przypomina mi bardziej prozę poetycką. Byłby to ciekawy wstęp do opowiadania lub książki, ale to oczywiście tylko moje zdanie, pozdrawiam :)