Ranking

nie pamiętam chrztu ani tej chwili gdy cząstka Ciebie zamieszkała we mnie, Boże lecz od tego dnia tułam się przez życie od tęsknoty do tęsknoty szukając wciąż tej części siebie której pozbawiłeś mnie by zrobić miejsce na Swoją obecność

nadmiernie sobie ciebie wyobrażam jako prawidłowego kochanka do zadań niespecjalnych używam zbyt poważnych słów i gestów wprost proporcjonalnie do czynów a jednak wciąż waham się pomiędzy końcem a początkiem naszej historii wyssanej z palca

Czy warto było cię kochać być ciągle przy tobie mieć tylko dla siebie Czy warto było kochać zwłaszcza gdy płakałaś pomagać w potrzebie Tak moja droga warto było do dziś pije tego nektar osłodzony tobą Tak moja miła nie żałuje chwil razem spędzonych ozdobionych uśmiechem O czym świadczy nasz dom dziećmi upiększony efekt naszej miłości Której ci co im nie wyszło niechcący ale jednak nam zazdroszczą

Dla mnie to aksjomaty, nie wiersz Pozdr

Aniu Pięknie i baśniowo :) PozdrawiaM.

Piękny, bardzo muzyczny wiersz, rytmiczny i melodyjny, a jednocześnie nie nudny i niejednostajny, umiejętnie urozmaicony. Bardzo lubię nawiązania do naszej słowiańskiej mitologii i tradycji. Z niej w końcu wywodzi się nasza kultura, nasza mentalność - a nie z mitologii grecko-rzymskiej, jak niektórzy usiłują nam wmówić.

Myślę, że zaczęłabym inaczej, chyba że to kontynuacja wypowiedzi albo nawiązanie do innej. W tę letnią noc świat ma wiele twarzy... Dlaczego w kawałkach ? Dalej przecież snujesz magiczną opowieść, wiec może nawiąż do tego ? i cały jest z magii, w jej kolorach - skoro chcesz zachować rym. Rozmienianie kojarzy się z umniejszaniem wartości rzeczy - rozmieniać się/coś na drobne. Może lepiej byłoby: zapach burz i kwiatów zamienia na strofy, na wiersze, albo inaczej byle uniknąć niekorzystnego skojarzenia. Poza tym przyjemnie się czyta :) Pozdrawiam ciepło :)