Ranking

byłam przekonana, pewno szybko przejdzie fantazja ułańska, że się zauroczył lecz nie odstępuje i łasi po psiemu aż szklą się przecudnie przy nim moje oczy powiadają ludzie, że serce nie sługa stało się i basta, ukochałam smutek chyba się zżyliśmy, gdy go dłużej nie ma piórem sobie żłobię niczym rylcem, duszę

To już siedem lat osiemdziesiąt cztery miesiące nadzieja że przeminie to co złe runęła z jasnego nieba i wpadła w kłamstwa jako piekła otchłanie pozostały szczątki porozrzucane w nieładzie tysiące wbite w ziemię niczym drzazgi ktoś policzył dokładnie ile blisko sześć dziesiątek i zaczęli wszystko od nowa zapisane zostaną ostatnie słowa może wreszcie nikt niczego nie przeinaczy i prawda spotka się z nami wtedy czas się zatrzymał w Polsce na najdłuższą chwilę choć trwał całą przeszłość i nadal trwa kto winny kto pod murem pogardy stanie a zawiść jest nieprzenikniona niczym największa mgła wszystko ma koniec i początek i z prawdy nie da się zrobić miazgi to już siedem lat rodziny pogrążone w żałobie w niepojętej rozpaczy brzoza pod Smoleńskiem samotna stała i choć wierzbą nie jest dziś znowu gorzko zapłakała

Czy zobaczę jeszcze, obtulone kopy żyta, przysiadłe na zszarzałych bielach ściernisk? Takie swojskie, szorstkie, drapiące, przytulne, ze swoim wyciszonym wnętrzem; Miejscem ucieczki, przed wyblakłą normalnością i codziennymi zmartwieniami dziecka. Czy znów popłynę krętą wstęgą Wigier, ostro, na ukos rzędów pieniących się fal? Na przechylonej łodzi, w sercu kipieli. Łódź zda się stoi, oba brzegi biegną. Ten za mną ucieka gdzieś w dal, drugi ku mnie chyżo zdąża. Czy skaza na linii życia zamknie mi rudości i sepie, kobalty i grynszpany? Czy zatrząśnie je w przepastnej szufladzie niepamięci? Dziś zakotwiczony gdzieś daleko za środkiem kipieli życia, wspominam.

Prawda za zakrętem mnie dopadła powiedziała jesteś głupi życie jest zbyt piękne nie możesz grać o nie z przeznaczeniem w karty lepiej samemu dojdź - pożyj bez obawy która często boli gdy się o niej zbyt wiele wie gdy do ziemi kolana zmusza

Witaj Zbigniewie - czemu nie - wspomnienie chociażby jak powyżej . Widokowe krajobrazy opisujesz - ciepłe miłe - przemawiają owe brzegi. pozd.

a widzisz, czyli to znak, że wyszukiwarka jeszcze radzi sobie z postami z 2006 roku. :) Gotowe.

Jeżeli spotkałeś kobietę swoich marzeń, to o pozostałych marzeniach możesz śmiało zapomnieć. [url=http://kanitech.pl/]Rozdmuchiwarki[/url]

najpierw popraw błędy i literówki

Nie mogę się pozbyć tajemniczych wrażeń, że są w świecie miejsca piękniejsze od marzeń :)