W powieści Marii Dąbrowskiej „Noce i dnie” obok przedstawienia świata zewnętrznego, istotną rolę odgrywa warstwa psychologiczna postaci. Wgląd w sferę psychiczną pozwala autorce na pełniejsze studium natury ludzkiej, typów osobowości, jak i konkretnych przedstawicieli różnych warstw społecznych. Bardzo ważnym wątkiem w kontekście całej powieści jest małżeństwo Barbary i Bogumiła Niechciców, które składa się ze skrajnie różnych charakterologicznie postaci, wyznających odmienne podejścia do wielu sfer życia. Dzięki temu kontrastowi autorka wnikliwie ukazuje złożoność ludzkich emocji i relacji międzyludzkich, jak również podkreśla głęboką rozbieżność w postrzeganiu świata przez mężczyznę i kobietę w tamtej epoce.
Barbara Niechcic, z domu Ostrzeńska, jest postacią o skomplikowanej psychice, pełną niepokoju i wewnętrznej sprzeczności. Życie bohaterki jest naznaczone nieustanną tęsknotą za czymś, co wydaje się poza jej zasięgiem, charakteryzuje ją niezadowolenie z własnej pozycji społecznej oraz duża emocjonalność. W młodości zakochana była w Józefie Toliboskim, który ostatecznie wybrał inną drogę życiową, co pozostawiło w niej trwałe uczucie niespełnienia i rozczarowania. Barbara nie potrafi zapomnieć o swoich młodzieńczych marzeniach i tęsknotach, przez co często idealizuje przeszłość i nie akceptuje teraźniejszości. Jej postać symbolizuje wieczne poszukiwanie sensu życia i niezgodę na przeciętność i rutynę. Bohaterka „Nocy i dni” ma dużo większe aspiracje, marzy o mieście, kulturze, bogatym życiu towarzyskim i intelektualnym.
Bogumił Niechcic to postać o zupełnie innym profilu psychologicznym oraz wyznająca zupełnie inne wartości, niż jego małżonka. Bohatera cechują spokój, skromność i wytrwałość w pracy na roli, a także miłość do ziemi i wiejskiego życia. Dla Bogumiła życie w Serbinowie jest źródłem satysfakcji i poczucia stabilizacji, czego Barbara nie potrafi zrozumieć ani docenić. Bogumił wierzy w wartość prostego, codziennego trudu oraz w to, że spełnienie można znaleźć w małych, codziennych radościach.
Kontrast psychologiczny między Bogumiłem a Barbarą dotyczy również ich stosunku do obowiązków i odpowiedzialności. Barbara jest często niezadowolona z trudów codziennego życia w Serbinowie, czuje się uwięziona w nudnej, monotonnej rzeczywistości, pragnie czegoś więcej niż tylko wiejskiego życia. Bohaterkę charakteryzują niecierpliwość i pragnienie zmian, które kontrastują z realistycznym podejściem Bogumiła. Bogumił, w przeciwieństwie do Barbary, nie tylko akceptuje swoją rolę jako zarządcy majątku, ale też traktuje to jako swoje życiowe powołanie, jest gotów do poświęceń i ciężkiej pracy, aby zapewnić rodzinie stabilny byt.
Kontrast psychologiczny między Bogumiłem a Barbarą jest również widoczny w ich podejściu do miłości i małżeństwa. Dla Barbary małżeństwo z Bogumiłem było w dużej mierze kompromisem, ucieczką przed samotnością i brakiem lepszych perspektyw. Bohaterka nieustannie żyje przeszłością i niespełnioną miłością do Toliboskiego, przez co często nie potrafi w pełni docenić oddania i czułości, jakie okazuje jej Bogumił. Z drugiej strony, Bogumił kocha Barbarę w sposób bezwarunkowy i pełen oddania. Jego uczucia są głębokie, lecz nieekspresyjne, co czasem sprawia, że Barbara ich nie dostrzega lub nie docenia. Dla Bogumiła miłość to przede wszystkim codzienna troska, wsparcie i lojalność, podczas gdy dla Barbary miłość powinna być namiętna, pełna emocji i spełnienia.
Bogumił i Barbara prezentują też dwa różne podejścia do zmieniającej się rzeczywistości społecznej i historycznej. Barbara, ze względu na swoje niezadowolenie z sytuacji społecznej jest postacią dynamiczną, nieustannie poszukującą swojego miejsca w świecie. Bogumił natomiast symbolizuje człowieka, który ceni stabilność, stałość i harmonię z naturą. Jest postacią statyczną, dla której wartości takie jak praca, rodzina i przywiązanie do ziemi mają nadrzędne znaczenie.
Kontrast psychologiczny między Bogumiłem a Barbarą Niechcicami w „Nocach i dniach” Marii Dąbrowskiej jest więc wielowymiarowy i dotyczy wielu aspektów ich życia i osobowości. Ukazuje on, jak różne mogą być ludzkie marzenia, potrzeby i dążenia, a jednocześnie, jak trudne może być ich pogodzenie w ramach małżeństwa. Autorka poprzez tę różnorodność postaci pokazuje, że związek dwojga ludzi nie zawsze opiera się na podobieństwach, ale często na umiejętności akceptacji różnic i wzajemnym wsparciu mimo odmiennych oczekiwań. Kontrast ten nie tylko wzbogaca warstwę psychologiczną powieści, ale także skłania czytelnika do refleksji nad naturą miłości, małżeństwa i życia.
Aktualizacja: 2024-09-19 09:21:53.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.