W ślepą babkę

CHÓR KOTKÓW.
A goń­że nas, bab­ko, a goń­że nas wko­ło,
Hej, kot­ki, po pra­cy baw­my się we­so­ło!

MILUŚ.
Po­wiedz-że nam, bab­ko,
Z ja­kie­go ty kra­ju,
Czy od Wi­sły mo­drej,
Czy­li od Du­na­ju?

CHÓR KOTKÓW.
A ta śle­pa bab­ka, sta­ra już nie­bo­że,
Ani jed­nej mysz­ki uło­wić nie może.

MILUŚ.
Po­wiedz-że nam, bab­ko,
Z ja­kiej ty gra­ni­cy,
Czy­li od Kra­ko­wa,
Czy też od Krusz­wi­cy?

CHÓR KOTKÓW.
A goń­że nas, bab­ko, a goń­że nas wko­ło,
Hej, kot­ki, po pra­cy baw­my się we­so­ło!

MILUŚ.
Po­wiedz-że nam, bab­ko,
Gdzieś ty wę­dro­wa­ła,
Czy nie od Kar­pa­tów,
Gdzie Wi­seł­ka bia­ła?

CHÓR KOTKÓW.
A goń­że nas raź­no! a goń­że nas wko­ło!
Hej, kot­ki, po pra­cy baw­my się we­so­ło!

MILUŚ.
Czyś ty od Kar­pa­tów,
Czy­li od Du­na­ju,
Wi­taj­że nam, bab­ko,
W tym oj­czy­stym kra­ju!

CHÓR KOTKÓW.
A ta śle­pa bab­ka sta­ra już nie­bo­że,
Ani jed­nej mysz­ki uło­wić nie może.