Jacek Kaczmarski - biografia, wiersze, twórczość

Jacek Kaczmarski urodził się 22 marca 1957 roku w Warszawie jako syn plastyków - malarki żydowskiego pochodzenia, Anny Trojanowskiej-Kaczmarskiej i prezesa Związku Polskich Artystów Plastyków Janusza Kaczmarskiego. Jego oficjalny debiut miał miejsce w 1976 roku na Warszawskim Jarmarku Piosenki. Rok później przyznano mu nagrodę za utwór Obława na krakowskim Studenckim Festiwalu Piosenki. Należał do kabaretu pod Egidą założoną przez Jana Pietrzaka. Wraz z Przemysławem Gintrowskim oraz Zbigniewem Łapińskim nagrał programy Mury oraz Raj w 1979 roku.

Kolejne nagrody Jacek Kaczmarski odbierał m.in. na Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu oraz Festiwalu Piosenki Prawdziwej w Gdańsku. Od 1984 roku pracował dla Redakcji Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa w Monachium, gdzie prowadził autorską audycję Kwadrans Jacka Kaczmarskiego. W 1995 roku przeniósł się do Australii. Prócz utworów poetyckich kontynuował także karierę pieśniarza, wyśpiewując zaangażowane politycznie teksty. Wydał kilka autorskich albumów: Krzyk (1981), Litania (1986), Wojna postu z karnawałem (1992), Między nami (1997). Jacek Kaczmarski zmarł 10 kwietnia 2004 roku w Gdańsku w wyniku postępującego raka przełyku.

Epoka literacka: Współczesność