Księgi wtóre - Pieśń XVI

Nic po tych zbyt­nich po­tra­wach; nic po tym
Śrze­brze na służ­bie i obi­ciu zło­tym;
Nam k`woli, kędy róża po­zno kwit­nie,
Nie szu­kaj zbyt­nie.

Do­brać i mięt­ka, co ją naj­dzie wszę­dzie;
A kie­dy rów­ne to­wa­rzy­stwo się­dzie,
Pręd­ka do­bra myśl, a tym jesz­cze chut­niej,
Gdy nie bez lut­niej.

Lut­nia - wódz tań­ców i pie­śni uczo­nych,
Lut­nia - ochło­da my­śli utra­pio­nych:
Ta ser­ce mięk­czy swym gło­sem przy­jem­nym
Bo­gom pod­ziem­nym.