smutku nie ma

smutku nie ma w repertuarze diabła
a pod grubą pokrywą czarnej ziemi
gdzieś w mrocznym Tartarze ci
którym przypadła rola wielkich grzeszników
prowadzą rozwiązłe, rozpasane po - życie
diabeł nie z tych, co wymagają dyscypliny
etykieta piekła jest fanaberyjna i niestosowna
ale tylko dla oczu wyobraźni nieszczęśliwych
ludzi z góry
ci na dole twierdzą
że do cuchnącego kłamstwem powietrza
bardzo łatwo i szybko można przywyknąć

Podoba mi się a

"prowadzą rozwiązłe, rozpasane po - życie "

brzmi rewelacyjnie, aż dziw bierze, że nikt tego nie skomentował do tej pory

Dziękuję za komentarz, jest cenny, zwłaszcza że właśnie jedyny.Pozdrawiam.

wiersz szpeci motyw Tartaru... bez tego wersu czyta mi sie go lepiej...

ale daje duzego plusa... pierwszy wers urzeka tak, ze nie sposób złego słowa na całokształt powiedzieć

pozdrawiam
tera

Dziękuję za komentarz i pozdrawiam.

trochę kaznodziejstwa droga pani w tym wierszu i nakazu przestrzegania diabła - lecz czy on istnieje jako, że "istnieje" czy tylko w "umysłach" się wykluł to niech badacze zbadają - mnie treść dobija - choć gdyby za diabła wsadzić inną "postać" można by uzyskać zupełnie inny niezamierzony efekt
MN

Nie wiem na czym polega nakłanianie do przestrzegania diabła.Proszę o wyjaśnienie. Pozdarwiam. Dziękuję za komentarz.

o diable od średniowiecza było ... więc "etykieta" jego w pani wierszu niczym się nie różni od tamtych czasów (choć w średniowieczu i na dole i na górze cuchnęło - ludzie się nie myli, ciekawe czy aniołowie też - pewnie proszku jakiegoś tam nie mieli) - stąd moja może niegrzeczna dygresja o diable - z drugiej beczki podchodząc to w naszym słowiańskim zakręceniu diabeł wcale nie był straszny i nie smutny (choćby i po Kolędzie czy innych świętach zacny dobrodziej w drużbie "gwiazdorów" - to z poznańskiego) - chrześcijaństwo go utopiło w czeluść w przepaść i "śmierdzielem" przezwało - myślę, że podążanie w tym kierunku nie poprowadzi nas do wyjścia - sytuacja jest taka, że - nie mogę znieść (za co przepraszam) poplątania ludzkiej natury z tak zwaną reklamą "chrześcijaństwa" w osobie podupadłego anioła - jeszcze raz proszę o wybaczenie - rozpisałem się
MN

Tak, rozumiem. Tyle, że niekoniecznie jest to wiersz o diable, czy o chrześcijaństwie w roli głównej.Może raczej o tych, którzy znajdują się pomiędzy niebem a ziemią. Pozdrawiam.

ok - nawet o "tartarze" nie wspomnę - ludzi nie powinno się karmić takim "sensem" (bo rzeczywiście jeśli popatrzeć to w wierszu sens istnieje) - inteligencja wrodzona ludzka (co u niektórych przyklapła) pozwala nam przywyknąć do najrozmaitszych błędów natury włącznie z wyrzynaniem setek gatunków zwierza nieznanego - włącznie z niszczeniem powietrza znanego "oldboyom" z zamierzchłych czasów jak na szmaciankę na łąkę szli i nie kichali i bez alergii - tyle po nas co po smutku - a pani pisze, że "smutku nie ma" - sami go wzmacniamy tylko proszę nie korzystać z ustalonego ustorju "państwa w państwe" zwanego "katolicyzmem"
MN

"katolicyzm"?, chyba się nie rozumiemy. Naprawdę, jestem jeszcze bardzo daleka od pisania na takie, już nie tyle religijne, co po prostu polityczne tematy...Absolutnie nie chodzi tu o żaden katolicyzm, ani nic podobnego. I przykro mi, że wyczytał(a) Pan (Pani?) tylko tyle, że "smutku nie ma". Trudno. Ale i tak dziękuję za komentarze.

ok - przepraszam jeśli boli ale niech pani weźmie teraz pod uwagę jede z nurtów który teraz pociągnę:

kościół - tartar
wino mszalne - rodzaj (symbol) przemienienia czegoś w coś - jawno grześnictwo
kazanie - to ta część ("diabeł nie z tych, co wymagają dyscypliny
etykieta piekła jest fanaberyjna i niestosowna
ale tylko dla oczu ...")

i teraz coś na wspominki - tzw. niedzielne futra cuchnące naftaliną - to wszystko zawarła pani w swym wierszu - stąd mój "katolicyzm" co chyba w pewnym sensie udowodniłem

jeszcze raz proszę o wybaczenie i przepraszam za długie wywody

MN

ok, dajmy spokój katolicyzmowi. Rozumiem o co Panu chodzi, ale naprawdę nie lubię schodzić na tematy tyczące się instytucji Kościoła, bo nawet nie religii. Ale przynajmniej wiem, co miał Pan na myśli. Pozdrawiam i spokojnej nocy życzę.

spokój Tartarowi - miłej nocy

MN

Pani Anno!
Świetny wiersz. Człowiek to istota, która łatwo potrafi się dostosować do każdej sytuacji. Najlepiej to widać w polityce, którą można utożsamić z Pani wierszowym diabełkiem i tym cuchnącym powietrzem. Tak, piekło jest wszędzie...i nie jest ono karą dla niektórych - jest wspaniałym błotkiem, w którym mogą pławić się do woli. Tak odebrałem Pani przesłanie w tym utworze.
Serdecznie pozdrawiam
Marek Wieczorny

A jednak -> smutek jest.

Pozdrawiam. A.

Właśnie to miałam na myśli, że jak Pan napisał: "Tak, piekło jest wszędzie...i nie jest ono karą dla niektórych - jest wspaniałym błotkiem, w którym mogą pławić się do woli."
Dziękuję bardzo za komentarz. Pozdrawiam.