Szeptem światła

W kącie wyobraźni stary stół
Oddech poruszył płomień świec
To niby nic

Wiatr w kominku goni skry
Twoje imię wypisuje
Szeptem światła

Przymglony obraz spóźniony sens
Cienie na ścianach niewyraźne
My dwoje

Skrzypi w nas życie liczy dni
Rytmem pulsu odlicza czas
Uciekający skarb

Żaden strach gdy zgaśnie świt
Nocne marzenia będą trwać
W nich ty i ja

Czy jeszcze ktoś

[sub]Tekst był edytowany przez Marek Wieczorny dnia 21-07-2004 00:51.[/sub]
[sub]Tekst był edytowany przez Marek Wieczorny dnia 30-07-2004 03:13.[/sub]

Podoba mi się,właśnie taki klimat wierszy lubię.Pozdrawiam

Całkiem niezłe, początek nawet bardzo dobry. Zawiodłem się na końcówce mogłaby być bardziej zaskakującą. Jeżeli narrator ma wątpliwości czy ukochana go nie zdradza. To za banalne zakończenia.

Pani Regino!
Cieszę się, że klimat moich wierszy podoba się Pani.
Serdecznie pozdrawiam
Marek Wieczorny

Panie Rafale!
Dziękuję za komentarz. Końcówka nie jest o zdradzie. Czy będziemy gdzieś sami (moja Żona i ja w naszych ostatnich myślach) gdy zgaśnie świt, czy będą tam również inni? Proszę dokładniej przeczytać wiersz.
Serdecznie pozdrawiam
Marek Wieczorny

Krótko: gratuluję.
Tekst gra uczuciem w uczucie.
Może tylko unikać powtórzeń (w bliskim sąsiedztwie) zaimków, np. "nas".

A.

Pani Joanno!
Dziękuję za bardzo miłe słowa.
Serdecznie pozdrawiam
Marek Wieczorny

Niesamowite wyrażenie:"szept światła",a do tego wypisujący imię, naprawde niesamowita myśl.
I jeszcze zakończenie- zaskakujące, w pozytywnym znaczeniu. Taki nastrój, świece, kominek, cienie niewyraźne, "dwoje nas" i "Czy jeszcze ktoś".
Wiersz można interpretować na wiele sposobów. Może kochankowie, a może człowiek i Bóg...

Pani Anno!
Bardzo się cieszę, że te parę słów, które napisałem, spodobały się Pani i obdarzyła je miłym komentarzem.
Serdecznie pozdrawiam
Marek Wieczorny

Panie Marku,

ja rozdzieliłabym wersy. Powtórzenia nas-nas, twój-twój też mnie nieco rażą.
I to "drogocenny skarb" - czy widział Pan skarb niedrogocenny? To takie małe masło-maślane. Końcówka też...
Ale nastrój i klimat jest! +

Cmok
Cat

Witaj Marku,

noc jest Twoim domem, światło i cień, szept i sen, i coś jeszcze :)
Przypomina się nastrój "z kielichem". Dla mnie najpiękniejszy jest wers:
To niby nic
- reszta tylko uzupełnie, gdyby nie skupienie - nie byłoby refleksji.

pzdr. bogdan
ps. I jescze: korzystaj z rad - poprawiaj wiersze na portalu - niech błyszczą pięknym blaskiem.

Pani Catalino!
Dziękuję za komentarz. Poprawiłem mój wierszyk zgodnie z Pani, i Komentujących, uwagami. Czy teraz jest lepiej?
Serdecznie pozdrawiam
Marek Wieczorny

Witam Romanie!
Dziękuję za komentarz. Ja, broń Boże, nie lekceważę uwag. Jestem tak zapracowany, że nie mam czasu na poprawianie. Ten wiersz poprawiłem, ale nie wiem czy dobrze to zrobiłem?
Serdecznie pozdrawiam i obiecuję poprawę
Marek Wieczorny
[sub]Tekst był edytowany przez Marek Wieczorny dnia 20-07-2004 22:18.[/sub]

"Nasz skarb" - też nie jest jeszcze ok.
Zostawiłabym albo sam "skarb", albo coś równoważnego ze skarbem. Byle nie "nasz"! Jakis przymiotnik zgrabny tu proponuję.

Cat

Pani Catalino!
Czy teraz jest lepiej?
Serdecznie pozdrawiam
Marek Wieczorny

Bardzo dobry wiersz, ma klimat, Szczególnie dobry jest początek..choc końcówka mocno nie odbiega, moglabybyć coprawda bardziej zaskakująca , ale i tak aura tego wiersza działa na czytelnika do ostatniej litery
Pozdrawiam
Agata

Nie, nawet - gorzej.

Niech już będzie szkarłatny, turkusowy, błędny...skarb z zasady jest drogi, najdroższy, ukochany...

Cat

Pani Agato!
Bardzo dziękuję za słowa, które są nagrodą dla piszącego.
Serdecznie pozdrawiam
Marek Wieczorny

Pani Catalino!
Czy tak może być? Zamęczy mnie Pani, ale ta "męczarnia" jest pozytywna. Dziękuję.
Pozdrawiam serdecznie
Marek Wieczorny

Panie Marku!
Podzielam entuzjazm innych. Wspaniały wiersz.
Myślę, że "uciekający skarb" jest dobry, choć nie wiem jak było wcześniej.
Pozdrawiam Pana!
Ariel Jabłoński