czasem umieram

dla kogoś
dla Ciebie
zrobię wiele
chyba wszystko

Twoje imię
pod poduszką
śmieszne wróżby
tak naiwne
...
ręce dumnie
noszą blizny
twarz nie kryje
słonych wzruszeń


Jak źdźbło trawy
chociaż wiatrem
obojetnym
potargane
klęczy w ciszy
i tak błaga
ja w milczeniu
ciebie noszę

I jak noce
bezsennoscią
twoich oczu
na mnie patrzą
ja nie umiem
już zapomnieć
zanim zasnę
tak naprawdę...

miło miło bardzo miło
bliskie memu sercu
pozdrawiam
mariusz

podoba mi sie... i tresc i forma... rytmiczne to bardzo bo postaralas sie wszedzie o 4 wersy...

ręce dumnie
noszą blizny

doslownie czy przenosnie?? peel sobie pocial rece z nieszczesliwej milosci?? w kazdym badz razie podoba mi sie...

podoba mi się... od razu po przeczytaniu, wiersz stał się mi bardzo bliski, gdyż odzwierciedla również moja uczucia...
"(...)ręce dumnie
noszą blizny
twarz nie kryje
słonych wzruszeń (...)"

zwłaszcza te 4 wersy...

doslownie nosi blizny...
moze to banalne ale prawdziwe
dzieki kochani za komentarze, pozdrawiam:)

mnie tez bardzo przypadl do gustu ... prosto, poetycznie, oszczednie a jakze wymowny w tresci i formie ! Bravo ! Bravossimo

ciesze sie ze ten wiersz trafia do was bo mysle ze niesie emocje ktore przezywa kazdy z nas...
naprawde bardzo milo mi czytac te komentarze
:))

Awrilko, coraz bardziej lubię Twoje pióro! Chociaż nic jeszcze nie pobiło "ja Grzeszna";)...Pozdrawiam,MM