Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

                          graphics CC0

 

 

[kawałek rzewnie rotujący – pod rym, mankiet, i blur ]
listopad 2014r

 

 

ZIEMIA

 

to ja kobieta – twoja wena:

zakażam – z bluzgi – po trzeciej lufie…

 

kręci się ziemia…
w trzeciej orbicie wokół słońca
tu każdy kwant spełnia swą rolę
zatarty w pyle przeznaczenia
gbur w deszczu moknie – pod parasolem
bezczelne chmury tną horyzont
a wiara – głodna – z przemilczenia

 

kręci się ziemia…
mijają dni mozolne noce
geny w poduszce podpity żel
a wiatr roznosi ich nasiona
pod gonty zaludnionych strzech

użytych szminek kwiatkopylnie
podrywem uskrzydlone wiatru
zły bies ich ciała – w amok – zaszczuł

 

kręci się ziemia…
odeszło lato przyszła jesień
chodzimy wciąż w tych samych płaszczach
już nie ma tego upojenia
co serce skradło – tak do końca
a dusza szklista bardziej wątła
może to nawet już i – lament
że – nam ubyło nagle z konta!

 

kręci się ziemia…
zwariował orbitalny świat
tańczy – rotuje – kręci śruby

w pubach zabrakło tańszej wódy
a miłość podmieniono w dotyk
znów nam się zbiera na wymioty
kogo podkurwić w Hadesie plag
gdy łeb wiruje…

 

zatacza – market no i park?

to ja kobieta twój szach i mat

 

ZIEMIA

 

Edytowane przez Tomasz Kucina (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tomasz, Hadfield w płaszczu poety.

 Pyłem kosmicznym częstujesz. Zaznaczony fragment zachwyca przejściem z wymiaru A do.... najgłębszych warstw wyobraźni. Thx 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...