Gość Opublikowano 9 Lipca 2019 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 9 Lipca 2019 "ale ona Cię szuka... Wrażliwość" Wrażliwość to nadmiar smutku. To, gdy widzisz pociąg Nie słyszysz kół stukotu, Lecz czujesz zapach celu bez celu. I kamień to, I puch lekki, I wrażenie samotni. A może jest nas wielu? I wieczór Nie brzmi tak do końca ciemnością. Jest w powietrzu kurz tęsknoty, Strach przed nocą. I gdy milczysz W głowie dialogi prowadzisz. Czasem myślisz, że Wariat w życiu sobie poradzi. Szaleństwo, Ach w szaleństwie, Utopii skryć się całkowicie. W wrażliwości potopie. Później znowu, Kiedy życie zapuka, Kamień ciągniesz, Ale ona Cię szuka. Wrażliwość... Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Natuskaa Opublikowano 9 Lipca 2019 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 9 Lipca 2019 Dlaczego tylko smutku... nadmiar? Niepełna jest taka wrażliwość. Pozdrawiam Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Magdalena Opublikowano 10 Lipca 2019 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 10 Lipca 2019 Do połowy czyta się dobrze potem coś się za bardzo sili, pozdrawiam 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
duszka Opublikowano 10 Lipca 2019 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 10 Lipca 2019 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Zastanowił mnie Twój wiersz, Twoje głebokie spjrzenie na wrażliwość i odczuwanie jej... Sama jestem (nad)wrażliwa i odnajduje się w nim. Jednak jego treśc prowadzi jakby w przepaść, każe odbierać wrażliwość jako pułapkę beż wyjścia, z czym się nie zgadzam. Dla mnie jest ona tym, co pozwala mi pozostać wewnętrznei (też) dzieckiem, i co też pochwalam. I to wewnętrzne dziecko szuka wyższej siły, wyższego porządku którym może podać rękę. Jęsli to czyni, w tym tak uzyskanym poczuciu bezpieczeństwa, jego wrażliwośc jest dla mnie tylko pieknem, nawet, jesli chłonie rzeczy smutne i niepokojące. Uczę się tego. Dziekuję Ci za ten wiersz i pozdrawiam :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Wędrowiec.1984 Opublikowano 10 Lipca 2019 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 10 Lipca 2019 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Hmm... może w ogóle istnieć niewrażliwy poeta? ;-) Wrażliwość nie jest smutkiem. Jest czymś zupełnie odwrotnym, czego dzisiaj jest zdecydowanie zbyt mało. 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
jan_komułzykant Opublikowano 10 Lipca 2019 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 10 Lipca 2019 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. 'we wrażliwości" każdy ma inną, czasem jej nadmiar dla jednych jest darem, dla innych kulą u nogi, dlatego nie będę polemizował. :) Pozdrawiam Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Waldemar_Talar_Talar Opublikowano 10 Lipca 2019 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 10 Lipca 2019 Witaj Gościu - czemu chowasz twarz - a wiersz jest o/k znaczy podoba się i to bardzo... Pozd. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Maja Cyman Opublikowano 11 Lipca 2019 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 11 Lipca 2019 Witaj Gościu bardzo dobry wiersz Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
WarszawiAnka Opublikowano 11 Lipca 2019 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 11 Lipca 2019 Autor przedstawił ciemniejszą stronę wrażliwości - dotkliwsze, dojmujące odczuwanie tego, co bolesne i trudne. Pozdrawiam Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się