Moja samotność

Brakuje mi takich wierszy :)

Serdeczności :)

Szanuję, pozdrawiam

Nareszcie ktoś tu napisał jakiś wiersz.

Pozdrawiam :-)

Tym ktosiem jest @Maria_M. Nareszcie? Tu,tzn gdzie? 

Myślę, że zachwyt nieadekwatny do twórczości Marii. 

Ja się też Siostro za Tobą się stęskniłam. Przytulam i ściskam

Dziękuję:)))

Witam Magdaleno:))

Mamy takie same awatary, niesamowite. Pozdrawiam serdecznie.

Dziękuję za miłe słowa.

Witaj Polman:)))

Dzień dobry Justynko, jak siemasz? Bez przesady z tym zachwytem. 

Pozdrawiam serdecznie, buziaki:))))

@hiamon @Liryk @Czarek Płatak @bajaga1 Bardzo dziękuję:)))

pozdrawiam serdecznie

Tak istotnie, podoba mi się Twoja modlitwa ale już się tak nie modlę do tej Pani, pozdrawiam

Nieoczekiwane i piękne zakończenie.

Proszę. Fajnie, że znów jesteś :) 

jest miłe w czytaniu

ładnych kilka wersów wraz z sylab tuzinem

lecz zgodzić się trudno z zawartym w nich sensem

chwilowa samotność może radość przynieść

pozwoli zobaczyć jaki świat jest piękny

Pozdrawiam:)

ps pełny komentarz w oddzielnym temacie wyżej

ty, która przychodzisz często nieproszona,

i wchodzisz cichutko w proste życie moje,

tulisz jak kochanka w przydługich ramionach,

wolałbym, przysięgam, dzielić cię na dwoje.

z tobą można przespać najgorętsze noce,

z tobą się zagubić można w miejskim tłumie,

z tobą można, w lesie, iść na długi spacer

lub w górach podziwiać księżycową łunę.

można z tobą pisać wiersze, farmazony,

można z tobą zwiedzać muzea, galerie

i przy tobie można bywać zachwyconym,

można czasem nawet dostrzec nieco więcej.

można iść na koncert, można iść do kina,

spędzić czas nad rzeką, lub w pięknym ogrodzie,

można zjeść też obiad... każdy wręcz posiłek.

przyszły takie czasy, jesteś przecież w modzie.

choć na dłuższą metę bywasz uprzykrzliwa,

jednak wiem, że można z tobą się oswoić,

chociaż z tobą mógłbym cały świat odkrywać,

wolałbym, przysięgam, spędzić cię we dwoje.

świetny wiersz :), aczkolwiek do samotności mam podobny stosunek, że tak to ujmę ;), jak Jacek Suchowicz.

Jedna mała uwaga, pomimo przyjętej formy, wydaje mi się, że Kyrie powinno być jednak z dużej w tym przypadku.

Pozdrawiam z podziękowaniem za inspirację :)

Witaj Iwonko:))

bardzo dziękuję i pozdrawiam

 Czarek, ja cały czas jestem, tylko w różnych miejscach. 

Dziękuję:))

Witaj Jacku:)

Nikt się nie musi ze mną zgadzać, bo to jak zauważyłeś jest Moja samotność, tylko moja, tak ją postrzegam i mam ku temu pełne prawo. Jstem pewna, że nie ma na ziemi człowieka, który by nawet przez chwilę nie czuł się samotny. Samotność jaką opisuję, nie jest ani smutna, ani niszcząca, ani przygnębiająca. Wczytaj się w wiersz i spróbuj zrozumieć. Pozdrawiam.

Dziękuję Sylwestrze :))

Co do reszty: to ile nas tu jest, każdy mógłby po swojemu opisać samotność, (tak jak np. miłość)  każdy widzi ją inaczej, indywidualnie, proszę uszanuj moje odczuwanie. Wiersz nie jest ankietą kto za, a kto przeciw. Jest napisany bez znaków interpunkcyjnych, bez wielkich liter. Jeżeli stał się dla Ciebie inspiracją, to bardzo mi miło :)))

Pozdrawiam.

Ale ja przecież doskonale Cię rozumiem, doskonale wiem o czym piszesz, bo doskonale zmam takie stany. Też zdarzało mi się wielokrotnie "uciekać w samotność" i nie twierdzę, że takie ucieczki nie są nam potrzebne. Są. Od czasu, do czasu. To o czym ja napisałem, to już jest przegięcie w drugą stronę. To takie uwikłanie się w samotność, z którego ucieczka bywa już czasami bardzo trudna. No cóż, bywa i tak, i tak :)

Pozdrawiam serdecznie :)