Zaniedbani, zapuszczeni

Byli bardzo zakochani,

Młodzi, piękni i zadbani.

Przed ołtarzem razem stali.

Miłość sobie przysięgali,

W bardzo dobrej przecież wierze.

Widzę dzisiaj na spacerze.

Idą razem, z wózkiem ona,

Taka jakby zamyślona.

On za rękę synka trzyma,

Widać pełna to rodzina.

Na niedzielnym dziś spacerze

W podwarszawskim są plenerze.

Bardzo mocno się zmienili,

Bo zwyczajnie się roztyli.

Tłuszcz wylewa się dokoła,

Pasek ledwie trzymać zdoła.

Dwa podbródki, brzuch sterczący,

Wielki tyłek wystający.

Jakże bardzo się roztyli,

A tak piękni, szczupli byli.

Zapuszczeni, zaniedbani,

Bardzo niegdyś zakochani.

Teraz tłuszczem obrośnięci

Na nic już nie mają chęci.

Wesołych Świąt :)

Smutne. 

Nie wiem dlaczego ludzie z czasem przestają dbać o siebie pod każdym względem, fizycznym, umysłowym, duchowym, uczuciowym, emocjonalnym ...... ???

To chyba zaleźy od charakteru i osobowości.

Całe szczęście nie wszystkich ten problem dotyczy. 

ojej :) to tak przy okazji Świąt, żeby się nie obżerać? :)

_-------

Zbieżność przypadkowa;)

Witam -  zastanawiam się Marku skąd wniosek że już

się nie kochają - z wiersza to nie wynika a że się 

roztyli to inna bajka - a jednak wynika - doczytałem.

                                                                                                           Pozd.

Waldemarze. Z obserwacji. Szedłem jakiś czas blisko nich. Ale oczywiscie jest to jednostkowy przypadek, który mnie zainspirował, a ja piszę o tym, że ludzie się bardzo zaniedbują. Może dlatego, że uważaja, że skoro maja już partnera, to już starać sie nie muszą, może z lenistwa.   

Wszystko możliwe.

I po co sięgać do Stanów, znam takiego, co trzy lata po ślubie przybrał niechcący 30 kg. Wyobrażasz to sobie :))))))))) 

---------------------

A ona się odkochała?

Nie miała innego wyjścia hahaha :))) wzięła śledzia, a tu raptem patrzy - wieloryb :))))))

---------------------

Tego wiersza nie miałem w planie publikować, ale jak czytam o przysięgach, wiecznej miłości i podobnych wpisach, nie moglem się powstrzymać. I potem płacze, ze 50% małżeństw sią rozpada.  

Teraz też się leczy anoreksję.

a zgrozę łojową?

Chyba nie ;)))

Być może jestem przewrażliwiona, ale poraził mnie zarówno wiersz jak i komentarze do niego. 

Mam w pamięci wiersz "Nie jestem ładna", który traktuje o odrzuceniu z pobudek estetycznych, a tu nagle takie coś...

Nawet jeśli bohaterowie powyższego tekstu bezpośrednio odpowiadają za własną otyłość, to moim zdaniem zostali tu zbyt ostro potraktowani. 

Za dużo założeń i ośmieszenia, za mało zrozumienia i współczucia. Jestem na nie, sorry. 

D.

----------------------------------------------

W moich obydwu wierszach nie ma żadnego mojego osobistego traktowania, lecz opis obu przypadków z autopsji, Te pojedyńcze przypadki stały się inspiracją do opisu podobnych z pozoru przypadków, bo jak napisaleś, w tym drugim te osoby odpowiadaja za swoja deformację, która to jest tak poszechna, że stała sie plagą, czy epidemią w tzw "rozwiniętych" krajach . Troche podobnie, kult atrakcyjności powoduje spychanie na margines i kompleksy wielu kobiet (facetów też) , które czuja sie gorsze i odrzucone, co z kolei powoduje dyskomfort psychiczny, a nawet depresję.  Podobny wydźwięk ma wiersz "Ona mnie nie kocha", gdzie opisuję przypadek brania przez babki "najlepszego z dostepnych". Wyczytałem w kilku miejscach, że jedynie 15% facetów jest dla kobiet atrakcyjnych seksualnie, a reszta jest brana z pragmatyzmu, sympatii, chęci posiadania rodziny itp. . Powtarzam, żadnego osobistego stosunku,  - opis obyczajów. A że gorzki, to już inna sprawa.

Deo,

teksty te, to nie są pogłębione analizy przypadku. Może za dużo oczekujesz? To obserwacje, o charakterze kabaretowym i w tym zakresie puenta się zgadza.

Marku, jak dla mnie - ok, bb

Zdaję sobie sprawę, że to może miała być sucha, reporterska relacja, ale dla mnie brzmi sarkastycznie. Nie odpowiada mi forma ukazania problemu, sorry.  

Wskazanie przyczyn typu: obżarstwo, lenistwo, osiągnięcie sukcesu godowego i reprodukcyjnego - też wg mnie nie wyczerpuje tematu, bo problem jest bardziej złożony.

Ale to moje postrzeganie, może faktycznie za dużo wymagam... 

Pozdrawiam, 

D.

Lekka i zabawna, czasami kabaretowa  forma ma sprawić, że czytelnik dotrwa do końca i puenty:).  Treść jest zawsze poważna,