Tylko tyle nic więcej

przytulić się do ciszy

zrozumieć sens tęczy

z ptactwem porozmawiać

wziąć  echo pod rękę

ukłon oddać  drzewom

pokochać deszcze

z wiatrem poszeptać 

zachwycić  się  świerszczem

śmierci podać dłoń

gdy nadejdzie pora

nie wstydzić się życia

na ostatnim zakręcie

a tęcza kolorami prowadzi nas do światła...i tyle

podoba się, przeczytałem kilka razy i fajnie 

pozdrawiam

Klimatycznie i sentymentalnie :)

Czytało się lekko i przyjemnie :)

Pozdrawiam :))

Bardzo piękny przekaz o akceptacji, w zgodzie z samym sobą, ze światem, z życiem a nawet ze śmiercią. Wszystko, co piękne zaczyna się od małych rzeczy takich jak np. zachwyt świerszem czy jak piszesz pokochać deszcze. Tak odbieram.

Pozdrawiam serdecznie

Witaj Wiesławie -  miło że zajrzałeś w me skromne progi.

Cieszy mnie że się podoba - chciałem wszystkim  poprawić chumor

bo dzień nie  zachwyca.

Dziękuje  i pozdrawiam.

No to się ciesze że sprawił przyjemność.

Duże dziękuje za to.

                                                                                                                        Spokojnego popołudnia życzę

I bardzo dobrze że tak odbierasz - zgrabniej nie można.

Dziękuje za czytanie i szczery komentarz.

                                                                                                                                      Udanego życzę

"Tylko tyle nic więcej", mam wrażenie, jakbyś wyszeptał powyższą treść, być może to wina pierwszego wersu.

Proponujesz niemal bajkowe "chwyty".. by porozmawiać z ptakami, czy echo wziąć pod rękę... gdyby tak można... :)

Zostawię małą sugestię. Zapisałeś... "z wiatrem się skumać zachwycić  świerszczem"...

Czy nie powinno być ...zachwycić się .. ale wtedy będzie podwójne "się" w bliskim sąsiedztwie, więc

może warto by, skoro na wstępie jest o ciszy, zapisać... z wiatrem poszeptać zachwycić się świerszczem.. 

Tak sobie kombinuję, ale decyzję ostateczną sam podejmiesz.

Pozdrawiam.

Nata Kruk -  witam serdecznie - dawno cię tu nie było  więc tym bardziej

miło cię widzieć  bo ja dobrze cię pamiętam.

Twoje rady zawsze były  trafne i jeżeli mnie pamięć nie myli  nigdy ich  nie negowałem.

Wiem że wiersz  inny od innych troszkę pofantazjowałem ale myślę że 

znajdą   się tacy  którzy  go polubią.

A z  twojej  rady skorzystałem  -  mimo  że się broniłem... 

Duże dziękuje że zaszczyciłaś mnie swą obecnością.

                                                                                                                    Spokoju i gwiazd życzę

Co rusz mnie wywala i strasznie "mieli", czy tak zawsze będzie.?. oby nie...

Waldku, nie pisz, że moje rady.. zawsze.. były trafne, czytam z uwagą i czasami zostawię słówko do treści, lub drobne uwagi/sugestie, ale te, zawsze w dobrej wierze. Chyba wiesz, że jednemu tak, drugiemu nieco inaczej jakaś treść podchodzi.

Nad poprawką (tak mi kiedyś mówili tutaj) trzeba się zawsze zastanowić.

Za gwiazdy dziękuję, Tobie także spokoju życzę.

Pogodny i pogodzony z życiem,

pozdrawiam Waldemarze :)

Witam Waldemarze,
Dobra poezja nie tylko poprawia humor, ale jest "pokarmem" dla duszy, tak myślę.
Czekam na więcej i w miarę możliwości częściej będę odwiedzał. 

Pozdr.

Dziękuje  Alicjo - taki miał być i jak widzę takim jest..

                                                                                                                     Miłego  ustrojonego dobrem życzę dnia

Zapraszam serdecznie - 

                                                                                                                                                       pozd.

Mówisz o prawdach tak oczywistych, a o których jednak zapętleni w bieżącej chwili łatwo zapominamy.

Wszystko czego dotykamy przynależy tylko do tego świata i nie zdołamy zabrać ze sobą niczego, za czym czasami tak szaleńczo gonimy.

Ale z drugiej strony, gdybyśmy wszyscy byli egzystencjalistami to czy byłby ten laptop, na którym teraz piszę.

Bo nie opłacałoby się go może wynajdywać?

Pozdrawiam, Waldemarze

Ładna ciepła liryka czyta się z zapartym tchem.

Pozdrawiam Waldemarze:)

Ładny wiersz, Waldemarze.
Jedynie przeliczyłam sylaby i proponuję drobną kosmetykę (ale są mądrzejsze głowy na orgu, więc to tylko zabawa).  bb

wtulić się do ciszy

zrozumieć sens tęczy

z ptactwem porozmawiać

echo wziąć pod rękę

oddać ukłon drzewom

i pokochać deszcze

bajki szeptać z wiatrem

zachwycić się świerszczem

śmierci podać rękę

gdy pora nadejdzie

nie wstydzić się życia

w ostatnim zakręcie

Witam -  dziękuje że byłeś  - zawsze jesteś mile widziany.

A te prawdy oczywiste też chcą zobaczyć więcej światła.

                                                                                                                                               pozd.

Witam i dziękuje za miłe słowo Bolesławie.

                                                                                                                                                      pozd.

Witam -  dziękuje za tę  kosmetykę -  pomyślę...miło że się podoba.

                                                                                                                              Słońca życzę