Szaleństwo

[Anastazja Drezwo]

dopuściłam do głosu serce,
włączyło melodie,
od nowa, od nowa,
taniec by mnie zabił,
gdybym w pewnej chwili nie upuściła krwi,
tego wymagała sytuacja,
kielich stoi na stole,
czy zdołam zanurzyć usta,
zabić w sobie dusze?
zapytaj mnie o to jutro,
gdy zmyję hańbiące ślady.

[teraa]

wtórne i oklepane

Tera

[Ewelina Zielińska]

Moja ocena tego wiersza jest zupełnie odmienna od opinii Tery. Nie powiem, że jestem nim zachwycona, ale wcale mnie nie razi. Pierwsze wersy zachęcają do dalszego czytania. Nie skreślałabym go. Pozdrawiam. Czekam na następne...

[Gość Milena]

Oj i ta krew hmmm, wszedzie krew - zauważam ten syndrom poetyckiej menstruacji u wielu piszących, przyznam - nie rozumiem tej krwistości.