Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nie ma miejsca dla Darwina w świecie nowej ery –
wstydu więcej niż czuła Ewa
po zjedzeniu jabłka

zapomniano o postępie w świecie nowej ery
a w historii człowieka
zatoczyliśmy koło
gdyż wśród antykoncepcji znów króluje –
ząbek czosnku

nie ma miejsca na logikę w świecie nowej ery
które to zawsze znajdzie się dla jakiegoś
paradoksu
że nawet czyn grzeszny trzeba –
w pozycji „po bożemu”




Roku Pańskiego 2009, 23 września
Wierzę…

Opublikowano

Tak, można pomyśleć że w świecie nowoczesnej techniki wracamy znów do średniowiecza. Na szczęście Polska to jeszcze nie Ameryka, pozornie przodująca, a najbardziej uwsteczniona.
Jednak w wierszu postawiłem raczej na kwestie związane z seksualnością. Inspirację... i ząbek czosnku ;) zaczerpnąłem z raportu Grupy Ponton o edukacji seksualnej w szkołach. Polecam zapoznać się - momentami zakrawa o kpinę.
Jeszcze mała ciekawostka - wiecie że w stanie Kansas uczą (oficjalnie!!) w szkołach kreacjonizmu zamiast ewolucjonizmu Darwina?

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


nie jestem zaskoczona - zagadnienie i zjawisko znane również z naszych podwórek.
na poziomie gimnazjum i szkół średnich teoria Darwina zajmuje kilka zdawkowych zdań - z przypisami (do indywidualnego poszerzenia we własnym zakresie) natomiast kreacjonizm, jako alternatywa, niby tylko ciekawostka zajmuje wiele godzin wykładowych - nawet na uczelniach :)
Jan Paweł II nawiązywał do pewnych analogii i sugerował wzajemne uzupełnianie się różnych teorii, nurtów i filozofii - Akt Stworzenia nie musiał wcale odbywać się tak, jak w Biblii - na zasadzie aktów, ale mógł być zjawiskiem ciągłym, przy interwencji Opaczności właśnie.
To się wzajemnie wykluczać nie musi - kwestia wiary i interpretacji, plus dbałość o eliminaję chaosu we własnym światopoglądzie - do indywidualnego dopracowania.
i z dużym marginesem na teoretyzowanie w stylu giertychowskim ;)
- antymateria...

pozdrawiam.
edit:
moja wypowiedź dotyczy szkół i uczelni katolickich - rzecz jasna.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Radosław To bardzo przejmujący wiersz o trudności powrotu do normalności po trudnych doświadczeniach. Głowa wie, że trzeba iść dalej, ale serce ma swoje własne potrzeby i ciągnie w inne strony. To bardzo uniwersalne doświadczenie. Bardzo podoba mi się "Obraz serca, które "skręca" , który sprawia, że emocje stają się czymś konkretnym, namacalnym. Serce jak kompas, który ciągle wskazuje nie tam, gdzie trzeba. Rzeczywiście, trudno jest się "poskładać" po bolesnych wydarzeniach. Pozdrawiam. 
    • @infelia @APM  Bardzo dziękuję! :)
    • @Simon Tracy   Ten wiersz to wielowarstwowa narracja, która przywodzi na myśl atmosferę dekadencką i symbolistyczną. Narrator to postać całkowicie wyalienowana z ludzkiego świata, nie rozumie ludzi - ich emocjonalności. Ale rzeczywiście najmocniejszym elementem jest sposób, w jaki opisuje martwą dziewczynę - z wyrafinowaną estetyką. Żałuje nie człowieka, ale zniszczonego piękna. To dekadencka wrażliwość, która stawia formę ponad treść, piękno ponad życie. Jest w tym tekście również teatralność - narrator traktuje ten dramat jako przedstawienie.  Ten tekst bardzo dobrze się czyta, bardzo mi się podoba.
    • @markchagall Witaj, czy może tak być, że troszkę pospieszyłęś/łaś się z publikacją i wkradło się parę drobych błęów. "A ciężko to pudełko" - podnieść, zamknąć..? , czy miało być "A ciężkie to  pudełko". Ale może wszystko jest zamierzone i celowe, nawet to, że jest tylko jedna kropka w środku wiersza, czy np. słwo "wstanie", a może  "w stanie". W poezji wszystko jest możliwe i dozwolne, więc jeśli tak miało być, to neich tak zostanie. A tak to pomysł fajny. Zakręcony.
    • Na osi życiowej narracji Czas mi wraca do jednego punktu  Zamknięty jestem w pudełku przeżyć Pośród pełnych kartonów  w pokoju czasoprzestrzeni.  A ciężko to pudełko Jakby było całym pokojem A mikroświat  Stał się ogromnym wszechświatem W którego złożoności się kompletnie gubię Wracając do punktu  Z którego nie jestem wstanie ubiec  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...